ANLAMSIZ AŞK #Wattys2016

-14-

Medya;Kuzey

İnsan neden kendisine verilen değerin kıymetini bilmez? Anıl.. ona verdiğim değer bambaşka ki şuan onun için ağlamamdan anlıyorum. O benim için çok farklı. İlk aşkım. İlk öpücüğümün sahibi. İlklerim...

Öyle birşey yapma ihtimali olmaz olamaz hepsinden önce ben varım. Benimle çıkarken onla beraber olacak kadar şerefsiz değil umarım.

Ne kadar su lanet banyonun içindeyim bilmiyorum. Ama hıçkıra hıçkıra ağlıyorum. İyiki odam yukarıda ki annemlere ses gitmiyor. Bi an odamın içinde ayak sesleri duyuldu. Göz yaşları elimin tersiyle sildim. Ağlarken kim güzeldi ki? Yüzümü yıkadım.
"Güneş" dedi gece sorarcasına.
"Bekleyin geliyorum" dedim sesimin iyi çıkması için dua ederek. Aslında onlara güçlü görünmeme gerek yoktu. Ama onların ilişkisi çok güzeldi mutlulardı ve ben bunu bozmak istemiyordum. Yüzümü havluyla kurutup odama geçtim. Bizimkiler bana aynı anda.
"Neyin var" dediler ikiside. Odamın kapısını kapatıp onların arasına geçtim ve ağlayarak olanları tek tek anlattım.

İnanamaz gözlerle anlattıklarımı idrak etmeye çalışıyorlardı.
"Olmaz ya öyle şey bence o kız bilerek yapmıştır" dedi Buket. Bende öyle düşünüyordum. Ama ihtimaldi. Yapma ihtimalleride vardı ve canımı acıtıyordu.
"Bencede" dedi gece. Bukete katılarak.
"Ya bende öyle düşündüm ama yapmış olma ihtimalleri canımı yakıyor" dedim hıçkırıklarımın arasından.
"Ya kuzum kıyamam" sesi gece.
"Yarın okulda hesap sorarsın bi güzel" dedi Buket.
"Konuşur muyum bilmiyorum" dedim.
"Saçmalama" dediler aynı anda.
"Saçmalamıyorum kızlar" dedim.
"Kızın doğru söyleyip söylemediğini bilmiyorsun" dedi Buket.
"Ağlama yeter ben o Anıl'ın varya şimdi" dedi gece. Gözyaşlarımı sildi. Seviyordum bunları.

Bugün kızlar bizde kalacaktı. Beni bu halimle yalnız bırakmak istemiyorlarmış felan. Yatağımın üstünde üçümüzde uzanıyorduk. Yatağım 2 kişilikti. Ve sığıyorduk. Evet goril gibi uyuyan Buket olsa bile uyuyorduk. Hepimiz telefonla vakit geçiriyorduk. Konuşulacakları konuşmuştuk. Ben ise wp'de durumumu resmimi silmiş son görülmemi ve okundu bilgisini kapatmıştım. Anıl mesaj atıyordu. Ama bakmıyordum. İtiraf edeyim okumuyordum bile. Kızları bile aramıştı. Ama kızlara evde olduklarını benden haberleri olmadıklarını söyletmiştim. Kudursun piç.

Instagram da takıldıktan sonra dm'lere baktım. Bazıları sapık bazıları takıntı haline getirmiş kişiler..

Yarın hiç olmasın istiyorum. Ama artık uyumalıydım. Çok geçmeden kendimi uykuya teslim ettim.

----

Kızlarla okula geç kalmıştık Harika değil mi? Okulun başlamasına 5 dakika vardı biz daha yeni kalkıyorduk. Ve ayrıca buradan yürüyerek okul en az 15 dakikaydı. O da benim gibi uyuşuk olmayanlar için uyuşuksanız yanmışsınızdır. Benim gibi.

Şuan yolda yürüyorduk. Herkes birbirine geç kalmanın sucunu atıyordu. Ve ders başlayalı sanırsam 5 dakika olmuştu. Aslında okula gelmeyi düşünmüyordum. Ama kızların zoruyla tabi geldim.

Sınıfa nihayet geldiğimizde hoca ders anlatıyordu. Kapıyı çalarsak özür diledim. Kızlarla geçtik.
"Hiç gelmeseydiniz kızlar" dedi hoca. Ah dersin fizik olduğunu söylemiş miydim? Hoca bana takıktı.
"Hocam bende gelmek istemedim ama işte şartlar el vermiyor" dedim hocaya somurtarak.
"Ukala geç yerine" dedi. Dil çıkarma isteğimi bastırdım. Kızım sen lise 3'sün. Onu geçtim sevgilin-hala öyle miyiz bilmiyorum- bu sınıfta. Şimdi Anıl'ın yanına oturmak istemiyordum. Ve Berk'in yanı boş olduğu için Berk'in yanına geçtim. Anıl ve Berk anlamaz gözlerle baktı ama umursamadım.
"Öyle bakma onun yanına oturmak istemiyorum" dedim berke.
"Niye" dedi.
"Hiç o anı hatırlayarak morelimi bozmayacağım boşver kanka sen kendine buldun mu kız" dedim konuyu değiştirerek.
"Nerde kanka nerde ama sen bulursun ha" dedi gözleri parlıyordu resmen.
"Tamam bakarız bakarız" dedim gülerek. Anıla göz ucuyla baktığımda bana sinirli sekilde bakıyordu. Niye mi gayet açıktı durum ama banane.