Karanlığın Seçimi ❁

İlk Ders ❁

İşte 2. bölüm ! erken yayınladım çünkü yorumları görmek için fazla heyecanlandım. Ee bu bölüm nasıl ? Yan tarafda multimedyada, Pamilian ve Yogov var. Bölüm şarkısı ile iyi okumalar.

Yayınlanma: 24.01.2014
Düzenleme: 18.11.2017

Birisi, beni okyanustan çıkarmıştı. Kurtarıcım , nefes almam için elinden geleni yapmıştı. Beni hayata bağlamak için delice çaba sarf etmişti. Oysa buna gerek bile yoktu.
Gözlerimi yavaşça açtım ve etrafa bakındım. Bir kulübedeydim. Kurtarıcım, yoktu. Kıyafetlerime baktığım da, değişmişti. Tabi, yine de sıradan kız, kıyafetleriydi. Kapı açıldı ve içeri elinde tepsi ile Bavol geldi. Onun kıyafetleri ıslaktı. Üstü, bedenine yapışmış ve kaslarını gösteriyordu. Gayet çekici bir vücudu vardı. Utançla, kafamı çevirdim. Bu utancın sebebi tek çekici vücudu değildi. Bir katilden beklenmeyecek bir şekilde beni kurtarmasıydı. Bavol gülümsedi ve tepsiyi önüme koydu.

Bavol " Korkma, zehir değil." dedi ve bende çatalı alıp, balığın tadına baktım.

Lezzetliydi. Herhangi bir zehir belirtisi yoktu.

" Beni neden kurtardın ? " dedim.

Bavol " Cevabını duymak için. Teklifimi kabul ediyor musun ? Benim öğrencim olacak mısın ? "

" Olursam, Symon'a duyduğum aşk bitecek mi ? "

" Evet, bu kılıcına ve dövüşüne yansıyacak. Kim bilir, belki benim yerimi alırsın ve Criskow'un en güçlü savaşçısı olursun." Dedi ruhsuzca.

" Ailem. Onlara ne olacak ? "

" Belli bir süre, sarayda yaşamayacaksın. Eğitimin boyunca, hep yanımda olacaksın."

" Eğitimim tamamlandıktan sonra, peki ? "

" O zaman, Kara Fırtına'ya katılacaksın. Teklifimi kabul edeceksen, bunu da göze al. Hadi, yemeğini ye ve düşün." dedi ve güldü.

Yemeğimi yiyordum. Bu teklifi kabul edebilir miydim ? Symon'ı unutmak adına, o karanlığa batan çeteye katılabilir miydim ? Bir katile dönüşebilir miydim? Niye katılmayım ki ? Symon öldükten sonra, hayatım kararmıştı. Bende tamamen karanlık olurdum. Zaten gerçek prenses, ben değildim. Ben, sadece bir gecelik zevkin ürünüydüm. Şans eseri de, annem 2. kadın olmuştu. Yemeğimi bitirdim. Artık, cevabımı duyması lazımdı.

" Bavol, teklifini kabul ediyorum." dedim yavaşca.

Bavol " Gerçekten mi ? Kabul etti isen, çıkamayacağın bir bataklığa batacağını bil. Çırpındıkça daha da batarsın bu yolda. Seni uyarıyım." Dedi ve gözleri yüzümdeydi.

" Uyarın için teşekkür ederim, Ustam. Fakat ben kararımı verdim. Ölene dek, yanınızdayım." Dedim onun bana baktığı gibi bakarak. Derin ve keskin.

" Hemen bağlanman, beni şaşırttı. İyi isen, kalk hadi. Kara Fırtına'nın merkez binasına, yani konağıma, gidiyoruz. Merkezden biraz uzakta."

" Emredesiniz, Ustam ! " dedim itaatkarca ve ayağa kalktım.

İkimizde dışarı çıktık ve iki at vardı. Atlarımıza atladık ve harekete geçtik. O önden, ben arkadan geliyordum. Ormanı geçtikten sonra, en sonunda gelmiştik. Gösterişli bir yerdi. Gösterişli beklemiyordum. Sonuçta bir katil topluluğu yuvasıydı.
Atımdan indim ve Bavol'un arkasında yerimi aldım. İçeri girdiğimizde loş bir ortam vardı. Mumlar yakılmıştı ve yuvarlak masada sarışın bir kadın ile soğuk yüzlü sanırsam benimle yaşıt olabileceğini tahmin ettiğim bir çocuk vardı. Onlar da siyah giyinmişti.  Anlaşılan örgütün üst düzey yöneticileriydi. Soğuk yüzlü çocuk, bana baktı ve umursamaz bir şekilde içkisini yudumladı. Sarışın kadın ise büyük bir şokla bana bakıyordu.