Karanlığın Seçimi ❁

Beni Hatırla ! ❁

Selam, işte yb ! Nasıldı ? Ve gelecek bölüm hakkında tahmin almak istiyorum. Ayrıca, multimedyaya lütfen bakın. Orada Bavol'ın Alania'ya verdiği yüzük ve Alania'nın annesi var. Qyrıca Bavol'ın yataktaki hali :D Bölüm şarkısıyla okumalar !

~❁~

"Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer, benimle yeniden tanış." - Pablo Neruda

Yayınlama: 03.02.2014
Düzenleme: 18.11.2017

Symon'ı yavaş yavaş unutuyordum. Ya da bana öyle geliyordu. Fakat Symon beni unutmuş değildi ve krallığın en tehlikeli bölgesine denetleme amaçlı gitmişti.Ne kadar durdurmaya çalışsam da, beni dinlememişti. Hatta beni itmişti.İnatçı birisi olduğunu bir kez daha kanıtlamıştı. Bu konuda Oxton'a da, çok kızgındım.Beni değil, Symon'ı desteklemiş ve onun oraya gitmesi için elinden geleni yapmıştı. Sonuç, ben yenilmiştim !İçime bugün için kötü hisler doğuyordu. Bugün için kötü bir haber alacağımı neden sürekli düşünüyordum ki ? Negatif enerji çekmemem lazımdı. Olumlu ol, Alania.
Gül bahçesinde ben, Cristalyn, annem ve nedimeleri oturuyorduk. Herkes elindeki bir şeyi işliyordu. Ben ise, Symon'ın bana en son yolladığı mendili işliyordum. Beyaz bir mendildi. Bende bu mendilin üstüne 'S' harfi işliyordum.En sevdiği kırmızı rengini kullanıyordum.Anneme baktığımda, o zarifçe elindeki mor mendili işliyordu. Zarif bir yüzü, yeşil gözleri ile güzel bir kadındı.Fakat aynı zarafet bende yoktu. Normal bir prenses değildim.Hiçbir zamanda olamamıştım. Kardeşlerimin aksine, kılıca ve dövüşe merakım vardı. Bu yüzden, erkek kılığında derslere katılmıştım. Bu sonradan fark edilince, ceza almıştım. Yine de babamı razı etmiş ve ders almıştım. Tabi, kız kardeşlerim kıskanmışlardı. Annem ise, bana destek vermişti. Zaten her zaman bana destek verirdi. İkimizin de birbirimizden başka bir desteği yoktu. Annemin öksürmesiyle, kendime geldim.

 Annem " Alania, kimin mendilini işliyorsun ? " dedi merakla.

 " Symon." dedim umursamazca.

 " En son ayrıldığınızı duymuştum, tatlım."

 " Geri döndüğü zaman, vereceğim. Kendisi istedi zaten. Bende kıramadım."

 Cristalyn " Onu ne zaman kırdığın görüldü ki, Ekselansları ?Pardon, siz kimi kırdınız ? En fazla birkaç bardak kırdınız, o kadar. "

 Annem " Ah, kızlar ! " dedi ve güldü.

 Onunla beraber bizde güldük.

 Annem " Aa, bakın kızlar ! Oxton geldi." dedi ve tüm kafalar Oxton ve minik grubuna  yöneldi.

 Oxton önde, arkasında ise Sherman ve askerler vardı. Hepsinin yüzü sıkıntılıydı. Kötü bir şey mi vardı ? Neler oluyordu ? Önümüzde durdular ve saygıyla eğildiler. Sonra Oxton bana baktı.

 Oxton " Saygıdeğer hanımefendiler ! Buraya iyi bir haberle gelebilseydim ama ne yazık ki olmadı."

 " Ne var, Oxton ? " dedim ve ayağa kalktım. Mendil ise, yere düşmüştü.

 Sherman " Prensesim, lütfen sakin olun. Bu haber en çok sizi ilgilendiriyor."

 " Ne var, dedim ! Çabuk söyleyin ! " dedim ve ayağımı hırsla yere vurdum.

 Oxton " Bunu size alıştıra alıştıra demem gerekirdi fakat siz istediniz. Bu yüzden hemen söyleyeceğim."

 " Çabuk söyle ! "