Karanlığın Seçimi ❁

Yanımda Kal ❁

Biraz Syalania oldu sanki. Hatta baya oldu. Sizce kim haklı Bavol ve Alania arasında ? Yazın. Ayrıca yeni hiayeme bakın. Adı Önce Sen. Profilimde bulabilirsiniz ! Karanlığın Seçimi Final yaklaştığı için, yayınladım. Beni takip etmek isteyenlere oraya gelebilir. Neyse, yan taraftaki fotoğraftan ve videodan ilham aldım bu bölüm için. Gerçekte böyle bir araya gelmeleri beni sevindirdi. Videoya da bakın lütfen ! Alania ve Symon arasındaki uyumu anlatmış gibiler sanki. Neyse, iyi okumalar !

 ❁ ❁ ❁

"Ya Tut Elimden götür beni buralardan,
Ya da ölene dek Benimle Kal.."

Rebecca Donovan

Yayınlanma: 07.06.2014
Düzenleme: 24.11.2017

Kendi konağımındaki yatak odamdaydım. 3 haftadır yatağımdan çıkmıyordum ve yanıma kimseyi yaklaştırmıyordum. Sadece Symon geliyordu ve beni kendi bildiği yöntemlerle hayata döndürmeye çalışıyordu. Ne kadar başarılı olabilirdi ki ? Bebeğini kaybetmiş bir anneyi, tekrardan hayata nasıl bağlayabilir ki ? Artık benim yüzümü ne güldürebilirdi ki ? Nasıl tekrardan mutlu olabilirdim ? Ya da tam olarak mutluluk neydi ?  Bunların hepsini unutmuş gibiydim. Tüm duygularım yok olmuştu. Hepsi beni terk etmişti. Tek hissetiğim ve kurtulamadığım hüzündü. Beni kaplayan ve ömür boyu taşıyacağım, hüznüm ! Bavol bile ne hissetiğimi anlamıyordu. Ona bakamaya dayanamıyordum. Soğuk bakışları ile canımı daha fazla yakıyordu. O bakışları her gördüğümde kaybettiğim bebeğim geliyordu. Bana acı veriyordu. Bu yüzden, Bavol'ı yanımda istemiyordum. Onun, acı çekmesini istemiyordum. İçindeki acıyı, gözlerindeki soğuk bakışlarla görmek canımı daha fazla acıtıyordu. Sevgi dolu olsa bile lafları, kalbime batıyordu. Kafam dağınıkken, onu incetmek istemiyordum. Belki en doğru olan, ondan uzak durmamdı. Belki de hiç yan yana gelmemeliydik.

 Yataktan kalktım ve aynada kendime baktım. Zayıflamış ama yine de güzel olan bir yüz vardı. Mavi gözlerinde, mutluluk yerine çöküntü vardı.

 " Hiç de güzel değilim ! Şu saçlarım ne, kahverengi ! Sıradan saçlarım var, gözlerim mavi ama güzel bakmıyorum. Öyle mükemmel bir gülümsemeye sahip değilim. Ben, çirkin ve uğursuz biriyim ! " dedim ve arkamda Symon'ın bana gülümseyen yansımasını gördüm.

 Symon " Sevgilim, az önce dediklerin yalan olduğunu biliyorsun. Güzelsin, anlamlı bakıyorsun ve mükemmel bir gülümsemen var. Ayrıca uğursuz değilsin." Dedi kadifemsi sesiyle.

 " Yalancısın ! "

 " Yalancı mı ? Az önce aynanın karşısına geçip, en berbat yalanları söyleyen sendin." Dedi gülerek.

 " Neden geldin ? Normalde bana kahvaltı tepsimi taşırdın. Şimdi kahvaltı tepsimi göremiyorum, galiba beni aç bırakacaksın."

 " Hayır, bugün ikimiz beraber bahçede yiyeceğiz."

 " Bir zamanların prenses Alania'sı ile Symon'ı olarak mı ? "

 " Hayır, bugünün Alania'sı ile bugünün Symon'ı olarak. Bugün için çok güzel planlarım var ! Biliyorsun ki, plan yapmada mükemmelim."

 " Symon, bugün hiçbir şey yapmak istemiyorum. Aslında artık hiçbir şey yapmak istemiyorum. Kendi kabuğumda yaşamak istiyorum."

 " Yanlış bir düşünce, sevgilim. Hadi, gel kıyafetini seçelim. Tıpkı eskisi gibi ! "

 " Eskisi gibi mi ? Symon, senin içinde ölmeyen bir çocuk var ! " dedim ve beni dolabımın önüne sürükledi.

 Dolabımı açtı ve tek tek elbiselerimi inceledi. En sonunda mavide karar kıldı. Beni bebek gibi giydirmesine izin vermeden, kendim banyoda giyindim. Sonra saçlarımla uğraştı. Güzelce taradı ve başıma onun beğendiği mavi taşlarla süslü tacı yerleştirdi. Beni ayağa kaldırdı ve ikimiz birlikte dışarı çıktık. Bahçeye kurulan kahvaltı masası çok güzel görünüyordu. İkimizde karşılıklı olarak oturduk. Symon, tabağımı hazırladı ve önüme koydu.