LÜTFEN OKUYUN!
UZUN BİR BÖLÜM YAZDIM FAKAT İSTEMEYE İSTEMEYE. BEN SİZDEN BİR ŞEY İSTEDİM. YORUMLARINIZ. ÖNEMLİ YAZDIĞIMI KAÇ KİŞİ OKUMUŞTU FAKAT YORUM YAPAN SADECE 2 KİŞİ. BU KADAR MI DEĞER VERİYORSUNUZ YANİ. NEYSE HİKAYEYE DEVAM EDECEĞİM. FAKAT YORUM VE VOTELER NE ZAMAN DÜZENE GİRERSE O ZAMAN YENİ BÖLÜM YAZARIM. İYİ OKUMALAR.
Bir anlık durdum. Ona doğru döndüm ve ''Neden ben?'' diye sordum. ''Nedeni mi var? Seviyorum işte.''
''Yanlış kişiyi seviyorsun.''
''En doğru kişiyi seviyorum. Sevgiyi hakeden birini seviyorum.''
''İyi güzel ama, ya cidden mantıklı gelmiyor. Önce benimle birlikte olmak istedin. Sonra evime gelip sırf seni rezil ettim diye beni dövdün. Ki cidden dövdün. Şimdi ise. Bunları söylüyorsun.''
''Bak, seni cidden seviyorum. Seninle birlikte olmak istedim. Çünkü ondan sonra yakın olacağımızı düşündüm belki de. Aptalca biliyorum ama birlikte olmak istediğim tek kadındın.''
''Dövmek?''
''O konuya girmesek.''
''Bunun cevabını bir gün vereceksin.''
''İstediğin bu olsun. Şimdi... Barıştık mı?''
''Barıştık salak.'' dedim ve ona sarıldım. Neden bu çocuğa kötü davranamıyorum ki ben?
''Şey Aras, seninle bir şey konuşmam lazım.'' dedim. Cidden konuşacağım konu önemliydi. ''Konuşalım.'' dediğinde direk uzatmadan konuya geldim. ''Ben Akın'ı çok özledim. Onu bulmak istiyorum. Cidden merak ediyorum. Nerede, ne yapıyor diye.''
''Nasıl bulacağız ki?''
''Her yolu deneyelim işte. Ailesinin evine bakalım. Eğer burada değilse ben İngiltere'ye gitmeyi düşünüyorum. O benim kardeşim gibi.''
''Benimde öyleydi. Aramız bozulmasaydı daha iyi olabilirdi. Ama tamam, arayalım. Her yere bakalım.''
''Seni seviyorum.''
''Ben de seni seviyorum.''
Birlikte eve doğru ilerledik ve içeri girdik. Eve girerken birbirimizden ayrı yürüdük çünkü hala söylememiştik.
AKŞAM
Aras'la odamda film izliyorduk. Korku filmiydi. Tabi pek filmi izlediğimiz söylenemez. Sonunda film bittiğinde Aras telefonuna uzanıp saate baktı ve bana döndü. ''Sevgilim benim bir kaç saatlik bir işim var. Ben gelene kadar sıkılmazsın öyle değil mi?''
''Ne işi?''
''Sürpriz. Sonra görüşürüz.'' dedi ve beni öpüp odadan çıktı. Ne işi vardı ki acaba? Düşüncemden sıyrılıp kendimi duşa attım. Sıcak bir duşun sonrasında o kadar mayışmıştım ki yatağımda uyuyakaldım.
Telefonumun sesiyle yerimden sıçradım. Unutturmayın da şunun müziğini değiştireyim. Aslında yeni telefon almalıyım. Üşengeçlikten hala kırık olarak kullanıyorum. Ne var yani? Uğraşamadım işte. Telefonu açıp uykulu sesimle cevap verdim.
''Efendim?''
''Erin sen misin?''
''Evet de sen kimsin?'' Sesi tanıdık gelmişti fakat algılayamamıştım.
''Erin ben Akın.'' Sanki kan beynime sıçradı. Sinirliydim, kırgındım, mutluydum. Öyle karışık bir şey işte.
Bir süre cevap veremedim. ''Orada mısın?''
