Διχασμένος (Ο Μαύρος Λύκος Βιβλίο 2) Now Completed

Η Νύμφη Της Σελήνης

"Και γιατί περιμένατε μέχρι τώρα για να την ρωτήσετε"; Δεν ήταν δυνατόν να έχουν βρει μια επιζών από το περιστατικό πριν από ενάμιση μήνα και να περίμεναν μέχρι τώρα για να την ρωτήσουν τι έκανε με την εχθρική αγέλη που επιτέθηκε.

"Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω καν γιατί. Κάθε φορά που πήγαινα να την ρωτήσω πως βρέθηκε με αυτούς αιχμάλωτη δεν μου έλεγε τίποτα και πάντα για κάποιον λόγο έφευγα χωρίς να το θέλω. Πριν από λίγο είπε πως θα μιλήσει μόνο όταν έρθεις εσύ να την ρωτήσεις. Λέει πως σου χρωστάει μια εξήγηση...". Περπατούσα με τον Σκοτ στο τεράστιο σπίτι και είχαμε ήδη ανέβει στον δεύτερο όροφο, με οδηγούσε σε ένα δωμάτιο το οποίο είχε παραχωρήσει σε μια γυναίκα που είχαν σώσει εκείνη την ημέρα.

"Πως είναι τα μάτια σου; ακόμα δεν μπορείς να δεις"; Η φωνή του Σκοτ ήταν χαμηλή, σχεδόν σαν ψίθυρος και μπορούσα να διακρίνω την ενοχή μέσα της χωρίς καν να μυρίσω τον αέρα.

"Δεν χρειάζεται να ανησυχείς, τα μάτια μου είναι μια χαρά. Φοράω το ύφασμα για δικούς μου λόγους. Και αυτό που έπαθα δεν ήταν δικό σου λάθος, ήταν δική μου επιλογή να προστατέψω αυτούς τους δυο πριν καταλάβω τι ήταν". Σταματήσαμε έξω από μια πόρτα στο βάθος του διαδρόμου που βρισκόταν το δωμάτιο που είχαν προσφερθεί να μου δώσουν. Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα με τον Σκοτ να με ακολουθεί και να κλάνει την πόρτα πίσω του.

"Εδώ είμαστε. Τον έφερα, τώρα μπορείς να μας πεις γιατί σε κρατούσαν αιχμάλωτη";

"Σου είπα δεν θα απαντήσω αν δεν με ρωτήσει ο ίδιος, θέλω να ξέρω ότι είναι αυτός". Αυτή η φωνή που ερχόταν από το κρεβάτι ακουγόταν αρκετά οικεία. Κάπου την είχα ακούσει αλλά δεν θυμόμουν. Ώστε ήθελε να ξέρει ότι είμαι εγώ Ε; 

"Εντάξει λοιπόν. Θέλεις να δεις αν είμαι εγώ ας είναι. Αν θες να ξέρεις μπορώ να γίνω η μόνη σου ελπίδα να ξεφύγει από όλα αυτά, ή μπορώ να γίνω εγώ ο μεγαλύτερος σου εφιάλτης. Είναι δική σου απόφαση. Τώρα απάντησε στις ερωτήσεις πριν σε κάνω εγώ, και πίστεψε με δεν θα σου αρέσει". Πήγα κοντά της και έσκυψα από πάνω της έτσι ώστε να μιλάω κατευθείαν στο αυτί της. Η φωνή μου σταθερή, χαμηλή και ψυχρή σαν πάγος με έκανε να μοιάζω σαν δολοφόνος.

"Τελικά είσαι αλήθεια εσύ. Δεν περίμενα να καταλήξουν έτσι τα πράγματα με αυτήν την προφητεία. Πολύ καλά θα σας πω γιατί με θέλανε και πολλά περισσότερα από αυτά που αφορούν εσένα. Με λένε Λιν και είμαι η μάγισσα της σελήνης που μπορεί να διαβάσει το μέλλον". Αυτό ήταν μεγάλη έκπληξη. Απομακρύνθηκα και έβγαλα το ύφασμα από το κεφάλι μου αποκαλύπτοντας τα μάτια μου. Ήταν όντως αυτή.