Διχασμένος (Ο Μαύρος Λύκος Βιβλίο 2) Now Completed

Ψεύτικα Ιδανικά

Προειδοποίηση, έχει δύο σκηνούλες με πολύ βίαιη περιγραφή. Διαβάστε αλλά να ξέρετε.

Είχα αρχίσει να χάνω τον έλεγχο της μάχης. Ήταν επειδή είχα τυφλωθεί από την οργή και το μίσος; Μήπως ήταν επειδή ήξερα ότι δεν μπορούσα να κερδίσω και απλώς πολεμούσα για να πω ψέματα στον εαυτό μου; Είχε καθόλου σημασία τώρα; Όχι ήξερα γιατί έχανα τον έλεγχο, και τον ήξερε και εκείνος. Ήμασταν το ίδιο άτομο εξάλλου.

Ο μελλοντικός μου εαυτός με είχε παρασύρει πολύ κοντά στους θεατές μας, υπερβολικά κοντά. Η απόσταση μεταξύ εκείνων που δεν είχαν ιδέα σε τι είχα μπλεχτεί χωρίς να το ξέρουν και σε εμάς ήταν μόλις δέκα μέτρα. Μπορούσα να τους δω να έχουν μείνει έκπληκτοι και μπερδεμένοι, δεν ήταν και κάθε μέρα που έβλεπες κάποιον να πολεμάει στην κυριολεξία με τον εαυτό του, σχεδόν με τον εαυτό του.

Είδα τον Άλεξ να ετοιμάζεται να επέμβει καθώς ετοίμαζε το κόκκινο δόρυ του. Δεν είχε ιδέα όμως πως δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα απέναντι σε αυτόν τον εχθρό που ξεπερνούσε ακόμα και εμένα. Στριφογύρισε το δόρυ του και άρχισε να τρέχει προς τα εδώ αλλά πριν προλάβει να περάσει τα πέντε μέτρα κλώτσησα τον μελλοντικό μου εαυτό και έτρεξα προς τον Άλεξ. Αντί όμως να του μιλήσω του επιτέθηκα προς έκπληξη όλων τους.

"Δεν σε αφορά αυτό Άλεξ, κάνε πίσω. Είναι πολύ δυνατός για εσένα". Πήρα το δόρυ από τα χέρια του Άλεξ και το πέταξα σε ένα δέντρο το οποίο κάρφωσε σαν να ήταν χαρτί. Στη συνέχεια τον χτύπησα στο στομάχι με την λαβή του Elucidator και τον πέταξα πίσω στους άλλους. Χωρίς να κοιτάξω δεύτερη φορά γύρισα μπροστά και συνέχισα να πολεμάω αυτήν την χωρίς νόημα μάχη μου.

Μπορούσα να δω πως δεν ήταν και πολύ χαρούμενος που τον κλώτσησα και ήμουν σίγουρος πως θα ανέβαζε το όριο ταχύτητας. Όπως περίμενα οι επιθέσεις γίνανε πιο άγριες και γρήγορες, για να μην πω πιο απρόβλεπτες. Αν δεν μπορούσα να συμβαδίσω μαζί του πριν τότε σίγουρα δεν μπορούσα τώρα. Καθώς δεν μου έδινε κανένα άνοιγμα έπρεπε να φτιάξω εγώ ένα, έστω και για λίγα δευτερόλεπτα για να χωρίσω το σπαθί. Φυσικά αν το έκανα εγώ τότε θα το έκανε και αυτός και μετά θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο. Έπρεπε όμως να το κάνω.

Ανάμεσα στις επιθέσεις του που είχαν στόχο πλέον το στήθος μου μπόρεσα να βρω την ευκαιρία να διώξω το σπαθί του αρκετά μακρυά από το σώμα μου ώστε να κάνω αυτό που ήθελα. Μόλις χώρισα το σπαθί στα δύο μπορούσα πλέον να κρατήσω έναν αρκετά γρήγορο ρυθμό και οι κινήσεις μου έπρεπε να γίνουν πιο περίπλοκες. Έπρεπε να αρχίσω να πολεμάω στο μέγιστο, αν και θα φαινόταν περισσότερο σαν ακροβατικά. Το αποτέλεσμα όμως ήταν αρκετά ικανοποιητικό, εκεί που έκανα εγώ πίσω τώρα γινόταν το αντίθετο.