Ikaw At Ako

Chapter 2

Chapter 2

Emz's Pov

“Sinabi ni Mike na magpapatuloy ang plano.” 

Tumawa pa si John sa kabilang linya. Napahiling na lang ako sa kalokohan ng kaibigan ko. Bakit ba kasi ayaw niya tantanan ang kapatid niya. Ewan ko ba kung ano plano niya. Ito naman kami handang suportahan siya, di ba ang magkaibigan nagtutulungan.

"Nandito na kami," sabi ko sa kan'ya. 

"Siguraduhin mo lang na walang makakakita sa kan’ya. 

“Makakaasa ka Mike," sigaw ko sa kan'ya. 

"We've seen it," sabi ko sa kan'ya bago ko ibinaba ang telepono. 

Nakatingin lang kami sa malayo nang makita namin si Cherry na papalabas na naghihintay na masasakyan This is our chance. Buti na lang wala siyang kasama. Agad naman namin itong ginawa at nilapitan namin siya. 

"Miss saan ka?" sabi ko kay Cherry. 

Nagkunwari akong taxi driver. "Sumakay ka na," sabi ko sa kan'ya. 

Mabilis akong napasakay si Cherry. Pinaandar ko na ang sasakyan ng walang nakakakita sa amin. Napatingin ako kay John nang nakatitig siya kay Cherry. Gago, tinamaan kay Cherry. Hindi ko maiwasang mapatingin sa kan'ya sa salamin. Bigla akong nag preno. Syempre, maganda siya lalo na sa malapitan. Siya ay tulad ng isang diyos; siya ay maganda. Tumingin sa akin si John. Ako naman, agad kong napagtanto na sinimulan ko ito at binilisan. 

"Manong, daan-daan na lang," sabi niya sa akin. 

"Teka, parang hindi 'to ang daan," sabi niya sa akin. 

Tumingin ako kay John, humihingi ng tulong, na para bang ayaw kong magsinungaling sa kan'ya. Kaya naman siya nagustuhan ni Mark dahil maganda naman talaga siya kahit sino pa ang lumapit sa kan'ya. Tsaka mabait naman si Cherry. Nagkamali ako. Tulungan ko ang aking kaibigan. 

"Wait. Hindi po ito ang tamang daan," sabi niya ulit sa amin. 

"Manong, bababa lang po ako." Napatingin ako sa kan'ya nang makita ko ang pag-aalala sa mukha niya. 

Hindi ko na lang siya pinansin. Naramdaman kong kinakabahan si Cherry sa amin. Sinong hindi kakabahan kung nangyari ito? Bigla niyang sinuntok si John na nasa tabi niya. Anong sabi nung lokong ‘yon? Tumingin siya sa akin, at sinuntok niya ako. 

"Ano? Mababanga tayo  ginagawa mo," sabi ko sa kan'ya. 

"Sino ka?" sigaw niya sa amin. 

"Wag kang malikot." Pinaghahampas niya pa kami at talagang sumisigaw. 

"Scream as much as you want. Ano ba? Ang ingay mo?" sabi ko sa kan'ya. 

Hindi pa rin siya tumigil. Walang nagawa si John; niyakap niya si Cherry para hindi makagawa ng gulo. Masyado na kaming napapansin ng iba't ibang kalsadang tinatahak namin para hindi kami mapansin. Natahimik din si Cherry; pagod ang mukha niya. katahimikan. 

"Nandito na tayo," sabi ni John Kay Cherry. 

Si Cherry naman ay nakatingin sa amin. 

"Baba." inutusan ko siya? Nagkunwari lang akong matapang sa harap niya; Wala akong intensyon na saktan siya, kaya sumunod siya sa amin. Nasa bahay kami ni Mike. Hindi ko alam kung nabili niya ito; ito ay katuwaan lamang. 

"Bakit mo ako dinala dito?" mahina niyang sabi sa amin. 

Huwag kang maraming tanong. Sumunod ka na lang sa amin," sabi ko sa kan'ya. 

Sumunod naman siya nang makita niyang may hawak akong baril. Tinatakot ko lang si Cherry. Pumasok na kami sa loob. Pagdating namin, may kusina na maraming pagkain ang nakahanda. Wow! Iba talaga si Mike, pinag-iisipan pa talaga niya. Nagkatinginan kami ni John. Hindi ko alam kung ano ang nasa isip ng kaibigan namin.