Bugün ve Diğer Günler

Bölüm 4

Bugün İzmir'de ayrı bir heyecan yaşıyordum, çünkü uzun zamandır beklediğim sınav sonuçları bir saat içerisinde açıklanacaktı. Bilgisayarın başında sabırsızlıkla beklerken bu heyecanı tek başıma yaşamak zorunda olduğumu fark ettim. İzmir'e geldiğimizden beri teyzem evde durmuyor sürekli halletmesi gereken işleri oluyordu. Teyzemle ilişkimiz düşündüğüm gibi olmamıştı. Ama kötüde değildi , bugünde erkenden halletmesi gereken işleri olduğunu söyleyerek çıktı. Denizli'ye göre fazla yalnızdım burada bir an düşünmeden edemedim Denizli de olsam kuzenlerimle gırgır şamata günü bitirirdik gerçekten Duyguyu ve Elifi çok özlemiştim, bu kadar yokluklarını hissedeceğimi düşünmemiştim. Her gün kamera açıp görüşebiliyorduk bu sayede canım sıkılmıyordu tabi birde Korhan vardı. Teyzemin arkadaşı olmasına rağmen benimle daha fazla ilgileniyor, gidilmesi gereken yere benimle geliyordu, bu yüzden sık sık mesajlaşıyorduk ne zaman tek başıma dışarı çıktığımı söylesem gittiğim yerde bitiyordu sayesinde sokakları öğrenmek benim için çokta zor olmadı.

Puanımı öğrenmeme yarım saat kalmıştı ben heyecanla beklerken sağ cebimde telefonum titremeye başlamıştı kuzenlerim watsappta kurduğumuz gruptan yazmaya başlamışlardı bile...

Duygu: "Elifte bende sonucu çok merak ediyoruz hemen bize haber ver"

"tamam merak etmeyin"

Elif: "evde yalnız mısın?"

"evet"

Duygu: "Korhan da mı yok yani?"

Duyguuu!

Elif: "Duygucum utandırma kuzenimizi zamanı gelince açılırlar zaman ver..."

Duygu: "Bunlar açılana kadar iş işten geçmesinde kaparlar o çocuğu burada kaç yıllık tecrübeyle konuşuyorum bir bildiğim var herhalde..."

"Sevgili kuzenim farkında mısın? bilmem ama sen daha 17 yaşındasın hatırlatırım."

Elif: "Valla Simay biz daha bu yaşta bulamadık kız dördüncüyü aldı."

"Ne yoksa Umuttan da mı ayrıldın? İyi çocuktu aslında..."

Duygu: "Her şeye karışıyordu sizden bile kıskanıyordu gelemem öyle şeylere valla ama bak Korhan dada olabilir böyle durumlar söyleyeyim bacım..."

Elif: "Ooo bacım valla evlendirme programına döndük... Duygucum ben seni böyle kabul ediyorum su akar yolunu bulur elbet..."

"Yani, doğru tam olarak hangisi bilemeyiz tabi benim içinde sıkıntı değil hayırlısı olsun..."

Olay bir anda benim sınav sonucumdan çıkıp Duygunun özel hayatı olmuştu bu bizim için çok normaldi nede olsa aramızda hayatı renkli olan tek insandı. Ona hayran olmamak elde değildi, hayatı yaşamayı seviyordu gitmediği kurs yoktu İngilizce , dans kursları, geziler hiç birini kaçırmaz hepsine de zaman ayırır "Hayatın tadını yaşamadan alamazsınız " onun her zaman sloganı olmuştur.

Duygu: " Valla boş konuşuyorsunuz şuan oturduğunuz yerden hayatınızı değiştiremezsiniz biraz cesaret siz beni birde üniversiteye gidince görün tatlişkolar"

"Tatlişko??? Bayılıyoruz sana tamamdır sen kazandın haklısın..."

Elif: "Muhabbete daldık sonucu unuttuk simay birazdan sistem açılır eminim yüksek puan almışsındır."

Duygu: "Sorma kendi gıybetimizi yapmaktan konuyu unuttuk, bu yıl olacak inanıyorum bende..."

Kızları o kadar çok özlemiştim ki bu konuşmalar bana ilaç gibi gelmişti. Sınav sonucunu merak eden sadece kızlar değillerdi belli ki Korhan da mesaj atmıştı belli ki oda merak ediyordu.

"puanını öğrendiğinde bana da söyle hatta bu akşam kutlamalıyız bunu..."

"Daha öğrenemedim site yoğun sanırım hem istediğim puanı alamamış olabilirim..."

"Fark etmez o zaman efkar gecesi yaparız. Tesellilerde benden olur.Denize ben haber veririm akşama görüşürüz."

"Tamam görüşürüz."

Korhan'a hayır demek imkansızdı. On gündür buradayım ve şimdiye kadar teyzem Korhan'ın bir sözünü ikiletmedi, aralarında bir şeyler olduğunu düşünmüştüm ilk zamanlar fakat öyle olmadığını günler geçtikçe fark ettim arkadaş olmalarına rağmen birbirlerine karşı soğuklardı, hatta yeni tanışmamıza rağmen Korhan bana karşı daha sıcak ve nazikti...

Sonun da sistem açılmıştı ve bir yıl boyunca çabalamama değmişti herkese toplu mesaj atarak iyi haber vermiştim bile, o kadar rahatlamıştım ki bu yıl bir aksilik olmazsa üniversiteli olacaktım garantilenmişti artık. Tebrikleri de aldıktan sonra yapmam gereken tek şey akşam için hazırlanmaktı bu akşam sadece bu günü değil bir yıldır hatta lise bittiğinden beri çabalarımın nihayete ermesini kutlayacağım bir akşam olacaktı.