Bugün ve Diğer Günler

Bölüm 9

MERHABA ARKADAŞLAR, :)

YORUMLARINIZI VE BEĞENİLERİNİZİ BEKLİYORUM, DESTEĞİNİZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM...

BÖLÜMLERİ BİRAZ KISA TUTACAĞIM OKUMANIZDA KOLAYLIK OLMASI İÇİN SİZ NE DERSİNİZ?

Gözlerimi yorgunluktan açamasam da demlenmiş çayın ve menemen in kokusu harika bir kahvaltının habercisiydi. Bu sofra ancak Elif'in elinden çıkardı. Gözlerimi yavaşça açtım Duygu çoktan masada ki yerini almış menemeni bekliyordu." Saat 15:30 hadi artık biraz dedikodu yapalım, dün akşamın tek sapı bendim malum..." Belli ki uzun bir kahvaltı olacaktı. "Duygu anlatsın bence havadisler onda..." "Yok bence senden başlayalım Duygu'ya sonradan geçeriz."

Uyuya kaldığım ikili koltuktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve kuzenimin bizim için hazırladığı güzel sofraya geçtim. Menemen bitene kadar hiç birimiz konuşmamıştık taki Duygu son lokmasını yutana kadar. "Evet simay hanım anlatın bakalım ne iş..." "Ne ne iş?" "Bak soruya soruyla cevap... şüpheli tavırlar..." Duygunun benimle uğraşması Elifi de eğlendiriyordu. "Valla baş başa kalsınlar diye tek başıma takıldım Deniz abla gelene kadar, o gelince büyüde bozuldu tabi..."

yüzümün kızardığını hissedebiliyordum biraz üstü kapalı anlatarak onlarında merakını gidermeye çalıştım. "Valla benim sevgilim kadar olmasa da adam yakışıklı olur bu iş..." "Yani çok tanımıyoruz ama iyi biri hem teyzenin de arkadaşı ve bence Denizli den beri ilgisi var sana hatta olması gerekenden fazla ..." "Ablama katılıyorum biraz fazla düşkün gibi..." Biraz düşününce haklılardı aslında bir şey diyecekte diyemiyormuş gibi bakıyordu.

Korhan'ın hayatını daha çok merak etmeme sebep oluyordu. Bu aralar ne kadar çok şeyi merak ediyorum böyle hepsinin cevaplarını bulmam lazımdı. Ama bugün değil bugünü de kardeşlerimle geçirecektim. "Bırakın bu muhabbetleri de Duygu o çocuk hakkında söylenenleri biliyorsun sorunlu biriymiş..." Bir anda dün geceye geri gitmiştik bu sözlerimle Elif'te benim gibi endişeliydi. "Evet Simay azımdan aldın lafı bence de dikkatli ol bak belaya bulaşma..." "Saçmalamayın gördünüz gayet normal sadece üvey baba muhabbeti ona uymuyor o kadar." " Umarım öyledir yoksa babam öğrenirse ve çocukta bahsedildiği gibiyse sorun çıkar."

Duygu bizim endişelerimizi tiye almayı tercih ediyordu."Valla umurumda değil ben gayet memnunum... bu sevda bitmez kızlar..." " Ayy klişe insan seni kalkın da masayı toplayalım beş saatimiz var. Babama bu gün için döneceğimizi söylemiştik." "Of ya Simay da dönsün artık..." "Biraz daha kalmam lazım sonra ben de döneceğim..." Uzun bir aradan sonra kuzenlerimle bir araya gelmiştik gidecek olmaları beni üzüyordu tek tesellim kısa bir ayrıl olacağıydı. Artık büyümüştük, üniversiteli olacaktım, belki ayrı yerlerde olacaktık bu yüzden ayrılıklara alışmamız gerekiyordu.