Bütün gün ne giyeceğime, saçımı nasıl yapacağıma karar vermekle geçmişti. Oysa şurada birkaç saat önceye kadar tek düşüncem bu sınavdı. Şimdi ise saçımı nasıl yapmalıyım diye kara kara düşünmeye başlamıştım, enteresan olan ise ilk kararıma geri dönmemdi, aynı sınav gibi ilk aklınıza gelen daima doğrudur. İşte bende öyle yapıp ilk belirlediğim modeli yaptım ve saçlarımı toplamaktan vazgeçmiştim, nasıl bir yere gideceğimizi bilmediğim için Duygunun tavsiyesine uyarak siyah sıfır kol mini, pileli elbisemi giyinmiştim...
Restoran tahmin ettiğimden çok daha güzeldi en büyük güzelliği ise deniz manzarasıydı gün batımına denk gelmiştik ben bu güzellikleri hayranlıkla seyrederken masada gereksiz bir sessizlik hatta gerginlik vardı. Sebebini çok merak ediyordum fakat gerginlik yaşamak şu an isteyebileceğim en son şey olurdu. Ortamda ki soğuk havayı hissettiğimi anlamış olmalı ki teyzem bira dolu kadehini kaldırarak "Bu gün biraz yoğun geçti bu yüzden pek sohbet edemiyoruz, ama inan çok sevindik aldığın puana bu yüzden kadehimi biricik yeğenime kaldırıyorum." Diyerek gülümsedi ve içkisinden bir yudum içti, Korhan kadehini kaldırarak karşılık vermişti daha sonra ise tekrar tabağıyla ilgilenmeye başladı. Bu ortam beni rahatsız etmeye başlamıştı
"Sor bakalım..."
"Bir sorun mu var?"
"Ne gibi ?"
"Yanlış bir zamanda kutladık sanırım"
"hayır üstüne alınma her zaman ki olaylar işler yoğun bu aralar."
Bir anda aklıma gelmişti Korhan ne iş yapıyordu ki bu kadar yoğundu.
"Hiç bahsetmedin sanırım yada ben hatırlayamıyorum sende teyzem gibi işletmeci misin yoksa?"
"yani pek sayılmaz aslında ben Denizin çalıştığı iş yerinin sahibiyim küçük bir yer..."
İşte bu hiç beklemediğim bir cevap olmuştu, teyzem patronuyla mı gelmişti beni almaya ve şuan aynı masada akşam yemeği yiyorduk aklıma gelen soruları tutamıyordum "Demek bu kadar yakınsınız, uzun bir arkadaşlık olmalı..." Diyerek bu arkadaşlıkla ilgili daha fazla şeyler öğrenmeye çalışıyordum. Korhan teyzeme bakarak "Aslında bizde beş yıldır tanışıyoruz..."
Teyzemde hafif bir tebessümle Korhanın söylediklerini onaylarcasına kafasını salladı ve kadehinden bu sefer daha dolu yudumlar alıyordu. Son bir yudum daha içti ve "Hadi bu akşam bizimle mekana gel sende görmüş olursun hem Korhan her gece sahne alıyor onu bir de sahnede izlemen lazım, biraz gürültülü ortam ama...
Masada bir anda sessizlik olmuştu bunu anlamam için karşımda oturan iki insana bakmam yeterliydi bu pot kırmanın vermiş olduğu bir sessizlikti teyzem ise ne diyeceğini şaşırmış halde bana bakıyordu. Ama bu durumlar benim alışık olduğum durumlardı bu yüzden pek yadırgamamıştım.
"Rahat olun bunda bir şey yok, çok isterim şimdiye kadar hiç böyle bir ortama girmemiştim."
Korhan da teyzemin teklifini onaylayarak "tamam yemekten sonra geçelim o zaman..."
Hazır herkes konuşmaya başlamışken susmalarını istemiyordum, aslında bu bir alışkanlıktı kuzenlerim hiç durmazlardı küçüklüğümüzden beri sofralarımız hep hareketli geçerdi. Kuzenlerimi çoktan özlemeye başlamıştım aslında neyse ki birkaç gün sonra kürkçü dükkanıma geri dönecektim, bu yüzden şimdi tek yapmam gereken bu günlerin tadını çıkartmaktı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bugün ve Diğer Günler
RomantizmSimay küçük yaşta ailesini trafik kazasında kaybettikten sonra hayatının büyük bir kısmı işitme engelliler okulunda, diğer kısmı ise amcası ve onun ailesiyle geçmekteyken bir gün yıllardır görmediği sadece 5 yıldır teknolojinin olanakları ile görüşt...