Living The Nightmare

Living The Nightmare Chapter 9 (Mission X)

Nasa medyo higher level kami kaysa sa daan. Syempre maya-maya na ako bababa sa daan para medyo ma-surprise naman si Reymark ng kahit konte. Baka mamatay siya sa gulat. Mas mabuti pa nga.

"He's on his way." Report naman ni Leo over the phone. Siya ang nakasunod kay Reymark.

Alam mo, iyang si Leo, di yan magsasalita kung hindi ka magtatanong or anything. But you can approach him when you're feeling down. He's Super Nice. He's cool.

Kinuha ko ang Pistol ko at nilagay sa likuran ko, inayos ang gloves, damit at syempre, yung hair ko. Baka maging sagabal sa gagawin ko eh.

"They're entering the bridge." Report ulit ni Leo. This is gonna be fun.

"Well, Boys, let's go down." Announce ko sa mga kasama ko. It takes 3 minutes to get down from where we are right now. If you choose to walk your way down.

"Halika na." Niyaya pa ni Ken ang mga kasama ko at akma pang dadaan sa mahabang proseso. What a Good boy he is.

"Not that way." Pasimple kong sabi at natigil silang lahat.

Tumingin sila sakin, "But this is the only way." Sabi ni Drake. Only way? I don't think so.

Reymark is on his way to where we are, at magsasayang pa sila ng 3 minutes para bumaba? Eww.

Tumalon ako pababa ng daan. It's like 4 feet, nakakatakot na ba iyon?

"This way." Naka-ngisi kong sabi sa kanila at nagsi-nga-nga sila. 4 feet lang naman.

Then may ilaw akong nakita, paparating sa direksyon ko. I looked at it. Actually, stared at it. Sasakyan pala. Tatabi o hindi? Hindi. Haha. Matapang ako eh.

"Oh, you're mine." Sabi ko at tumigil ang sasakyan sa harapan ko.

They sounded the horn more like 5 times but I just looked at the car. A Limousin. Never owned a Car like that. My parents won't give me one.

Nagsilabas ang mga tao sa loob ng sasakyan. I think there were 5 people who came out. They were in Suits. Whew. Body guards.

"Miss, pwede ka ba tumabi?!" Inis na tanong ng Driver. I know Reymark's inside. Pilipino ang mga body guards niya? Mahal na ba ang sweldo kapag Americans?

"Ayoko nga." Mapang-asar ko namang sagot.

"Aba't sumasagot ka, ah." Sabi naman ng isang lalake. Bakit? Sasapakin niyo ako?

"Hindi lang naman ikaw ang may bibig, Gago ka ba?" Mataray kong sabi. Burn Bitch. Syempre, may bibig rin naman ako, di lang siya.

"That's enough." Sabi ng isang boses, at lumabas ito sa sasakyan.

Hinarap niya ako ng buong lakas at sobrang confident naman siya.

I smiled even more, "Reymark, right?" Tanong ko pa, like I forgot about him.

He smiled, "Oh, Yes. My name's Reymark." Sabi niya. Eww. Bantot ng pangalan.

Di lang naman ako ang may bibig kaya syempre, di ko na sasabihin na sumasagot siya. Baka ma-Burn ako katulad ng lalakeng na-Burn ko.

I raised my two hands upward at dahan-dahang binaba sa likuran para kunin ang Pistol ko at mahinahon namang tinutok kay Reymark, at tarantang-tarantang nagsilabasan ang 5 tauhan ni Reymark ng mga baril.

I smirked at them, "I swear, if you pull the trigger, walang makaka-uwi ng buhay sa inyo." Sabi ko sa kanila.

Reymark smiled too much, ewwww. Ugly Ass.

"No." Sabi ni Reymark sa mga tauhan niya. Aww, so thoughtful of him. But I'm still killin' him, "We are out of number." Sabi ni Reymark. May sensor yata itong gagong ito.