Living The Nightmare

Living The Nightmare Chapter 20 (The Only Reason)

Naka-taas ang kilay ko nang makalabas ako ng sasakyan. Mabuti pa si Nicks, masaya sa nakikita niya. Baka maputulan ko ng leeg yan, eh!

Tinapatan ko siya mismo sa harapan niya. Tinitigan ko siya ng nakakamatay, baka tuluyan ko na talaga itong gagong ito.

He smirked, "Good Morning, my dear." Sabi niya sakin.

"Walang good sa morning kung mukha mo rin naman ang makakaharap ko." Mataray kong sabi kay Reymark.

That face is killin' my eyes! Not my style. Reymark is not my style.

"Akala mo kung sinong maganda." Sabi ba naman.

Natawa ako ng mahina, "Maraming lalake ang naglalaway sa itsura at katawan ko. Maganda ako, kahit sabihin mong hindi ako maganda, maganda pa rin ako. Ikaw, maganda ka ba?" Mapang-asar kong tanong sa kanya. Hindi siya nakasagot.

"Reymark, shall we talk about the wedding?" Sulpot naman ni Nicks.

"Yes, Mister Lee." Sagot ni Reymark. Nauna naman pumasok si Dad kaya naiwan kami sa labas.

"Just because you got the heart of my parents, doesn't mean you got mine. Wag kang ano." Mapang-asar kong sabi sa kanya.

Get the Lee go say Wag kang ano. Hahahaha!

Nako, wag ngayon! Bad trip ako kaya kung ayaw mong matamaan, wag mo akong kausapin.

Dinaanan ko lang si Reymark at binangga pa ang braso niya. Wag ngayon. Subukan niya lang.

Pumasok ako ng bahay like it's my castle. I'm the Queen. But sarreh! I'm also a King. Get ma' crowns.

"Adriana." Tawag sa akin ni Dad. Papuntang living room siya.

Sinundan ko naman, "Bakit?" Tanong ko.

Nang makuta niya ako ay, "Iniwan mo si Reymark sa labas?" Irita niyang tanong.

"Oh, bakit? Gusto mo buhatin ko pa papunta rito?" Mataray kong tanong sa kanya at umupo ako sa sofa na malaki.

Sabay naman silang pumasok ni Reymark. Haha. Bwesit ang mukha ni Reymark. Umupo si Dad sa sofa sa kabila at akma namang uuwpo si Reymark sa tabi ko.

Humiga naman ako kaagad at na-occupy ang buong sofa. Haha. Inis na umalis si Reymark sa harapan ko at umupo sa tabi ni Dad.

Napa-upo naman ako, "Bagay kayo. Kayo nalang magpakasal, sobrang okay lang sakin." Mapang- asar kong sabi sa kanilang dalawa. Tinignan naman nila ako ng nakakamatay na tingin. Hahaha.

"Sit properly, young lady." Strict na sabi ni Dad sa akin.

Natawa ako, "It's fine." humiga ako ulit sa sofa, "It's just Reymark Prinsipio." Sabi ko naman. Haha. Si Reymark ay inis na inis na.

"Reymark, my daughter has this attitude ever since. At mas lalong lumala pa nga yata ngayon. My Apologies." Sabi ni Dad kay Reymark. Marunong mahiya?

Napa-upo naman ako ulit, "Nicks, marunong ka pala mahiya?" Naka-ngisi kong tanong kay Dad. Mas lalong nainis naman si Dad.

"It's no big deal, Mr. Lee. I understand that her environment has been too immature for her age." Sabi ni Reymark. Sinasabi ba niya na mga immature sina Bryan, Drake at mga kaibigan ko? Aba't!

Natahimik muna kami.

"Nicks, would you kill other people just to get what you want?" Tanong ko naman kay Dad habang naka-tingin ako kay Reymark. Burn!

"Maraming paraan, Adriana. But doing such crime can destroy the image of the company pero kung wala nang ibang paraan, then yes." Sagot niya naman.