Living The Nightmare

Living The Nightmare Chapter 12 (Future Disaster)

Adriana Alessandra Lee's P.O.V

Ang ganda talaga ng view! OMG! The beach, the pool, the Garden and everething. Hayyss. Nakakita naman ako ng Cloud na hugis Heart, ang cool! Wait tawagin ko nga si Drake.

Naglakad ako pabalik sa kinaroroonan ni Drake kanina. Haha. Namumula pa kaya iyon?

You know what? I just like hanging out with Drake, cause he admires the beauty of Nature. Well, si Bryan rin naman, he loves Nature but not as much as Drake does. And no, I'm not admiring Drake.

Pagkakita ko kay Drake ay may kausap siyang babae. She's like in the mid-40's. Si Drake naman ay galit na galit na nakatigin sa kanya.

Oh. I know who she is.

Iniwan naman siya ng babae at naglakad ito papalayo. Naiwang pikon na pikon si Drake na nakatayo sa kinaroroonan niya kaya nilapitan ko siya.

"Hey, you okay?" Naka-ngiti kong tanong ko. Galit na si Drake, wag mo nang dagdagan pa kaya umayos ka ng pananalita.

"Yeah." Halata sa boses niya ang inis na nararamdaman niya ngayon.

"Was that Mrs. Levine?" Tanong ko. Chill ka lang Drake, ah. Baka sapakin mo ako.

He looked at me, napa-bugtong hininga, "Yeah." Sabi niya. I knew it.

Tumawa ako sa kanya, "Let's get outta' here." Sabi ko sa kanya. Baka mas lalo pa siyang mainis dito, eh.

Sinabayan ko siya sa paglalakad. He looks like he's about to cry. It's normal na masaktan kami ng sobra-sobra kapag pinag-uusapan na ang kapalpakan namin bilang isang Heir at lalo na bilang isang anak ng mga CEO and Founders of a very successful company.

Inakbayan ko nalang siya, "Alam mo, kahit anong sakit iyan, tandaan mo, nandito lang ako." Sabi ko. It's not that I'm very much concerned about him but, iyan kasi palagi ang linya sa akin ni Bryan kapag down na down ako ng dahil sa mga magulang ko.

He smiled, "I'm fine." Ang peke niya. Hahaha.

Natawa ako, "Ang Plastic mo." Sabi ko at natawa rin siya ng konte.

Nang makalabas kami ay sasakay na sana kami ng taxi nang may tinitigan si Drake kaya napatingin na rin ako sa tinitigan niya.

We saw Mrs. Levine, papalabas ng building para sumakay sa Limousin niya. Chochal siya, besh.

"Pasok ka na." Utos ko kay Drake. At sumakay naman siya sa taxi.

I waited for Mrs. Levine, papasok na sana siya sa sasakyan pero--...

"Yo, Bitch!" Tawag ko sa kanya. Matapang ako. Lee Corporation ranks higher than Levine Company. What's the big deal? Hahaha.

Napa-lingon siya sakin at tinaas ang isang kilay. Oh, I'm gonna burn you.

"Don't you ever cross the limits or I might catch you." Parang binabantaan ko na rin siya na 'subukan niya lang saktan ng sobra ang kaibigan ko, makakatikim siya sakin ng isang Upper Cut.' Hehehe. *evil laugh*

She laughed, "Darling, I swear you'll regret for saying those things if you will know my name." Mayabang niyang sabi.

Tinawanan ko rin siya, "I might be a kid to your eyes but I'm more powerful than you are, Mrs. Levine." Mapang-asar kong sabi sa kanya. Na-burn siya kasi di siya nakasagot. Hahaha.

I gave her a smirk bago ako pumasok sa sasakyan. Tinaasan ko pa ng kilay. Burn, Mrs. Levine.

"Let's go." Sabi ko sa driver at pinatakbo na niya ang sasakyan.

Si Drake ay may mukhang natatawa.

"What?" Tanong ko.

"You know what? I don't care if you call my Mom a Bitch, and Thanks." Sabi niya sakin. Haha. No problem, Drake. You're a Friend.