Living The Nightmare

Living The Nightmare Chapter 25 (I Kissed Levine)

Adriana Alessandra Lee's P.O.V

Coffee? Nah! We ended up at the gym. I'm doing boxing again.

This wedding is stressing me out. Napapa-isip kasi ako, gagawin ko ba talaga to? I mean, I love my life very much pero ba't ko sinasakripisyo ang buhay ko sa isang kaibigan lang? He is not Bryan. He's a nobody to my life, right? Shit. I can't even understand myself anymore.

"Hindi ka na ba talaga aatras sa kasal na yan? You can return the gown to my boutique." Sabi ni Joon na kakatapos lang mag-treadmill. Sarap rin ihampas sa bubong to, eh. Nakiki-topless, kainis. Baka akalain ni James, iba nanaman ang nilalandi ko. Alam mo naman, iba isip nun.

Tumigil ako ng sandali, "Joon, ba't ikaw pa ang mas nababahala? Ikaw nalang kaya ang magpakasal kay Reymark tapos umatras ka." Sabi ko sa kanya at bumalik sa pagsuntok.

Di kaya madali tong ginagawa ko. Teka, nasaan na nga ba si Reymark? Di na nagpaparamdam, ah! Namatay na yata! Yes! Masaya!

Sinamaan niya ang tigin niya sakin, "Wala ka ba talagang nararamdaman para kay Drake?" Tanong niya sakin. Aba't parang gusto pa niya isabay si Drake kay Reymark. Sige, Joon, maganda ka niyan.

Napa-tigil nanaman ako, "Wala nga!" Inis kong sabi sa kanya at bumalik nanaman sa pagsuntok. Ang kulit ng lelang nito.

Natawa pa siya, "Yung totoo?" Sabi pa. Nako! Siya nalang kaya yung suntukin ko. Inaasar ako nito, ah.

Napa-tigil nanaman ako, "Wala nga! Sapakin kita, eh." Irita kong sabi.

Mas lalo pa siya napa-ngiti, "OOOYY, gusto mo si Drake, ano?" Pang-aasar pa niya. Pusang ito. Nagpipigil akong matawa o ngumiti kasi baka sabihin na may gusto ako pero nakakatawa talaga siya tignan at pakinggan.

Napa-ngiti tuloy ako ng wala sa oras kaya napayuko ako at si Joon naman ay, "Ayiieee. Gusto mo nga si Draaakee." Mas lalo pa siya nang-asar.

Natawa na ako, "Wala nga. Kulit ng lelang mo, ah." Natatawa kong sabi pero mas lalo pa siya nang-asar na may halong tawa, kaya napapatawa na rin ako.

"Wag mo nang itago." Sabi pa niya.

"Yung alin?" Biglang sulpot ni Ken. Napatigil naman ako kaagad.

Oh, shit. What to do?! What to do?! Kinabahan tuloy ako! Bigla nalang ako kinabahan!

Nanlaki naman ang mata ni Joon, "Wa-wala." Sagot naman ni Joon.

Napatingin ako kay Drake, na nakatingin rin sakin. Di ko malaman ang tingin niya. Mas lalo ako kinabahan pero dapat. Dapat. Dapat cool lang. Pero imba na ang kaba na nararamdaman ko.

Tumingin si Ken sakin, "Bakit?" Parang pikon ang tono ng boses ni Ken, "Gusto mo rin siya? Huh?" Parang iba ang pinaparating ni Ken sakin, ah. Sa sinasabi niya, parang pinagtutuhog ko sila. Ganon? Sinabi ko ba kay Drake na dapat mahulog ang loob niya sakin? Hindi naman, ah.

Gusto niya ng away? Hindi ko siya u-urungan.

Naglakad ako papunta kay Ken at pinagtatanggal ang dalawang gloves sa kamay ko. Don't worry, I'm wearing a shirt today. Pinantayan ko siya, yung mata sa mata, ilong sa ilong at hininga sa hininga. Baho.

Nasabi ko na bang nakikipag-suntukan ako dati sa mga lalake? Kahit babae. Naalala ko lang kagabi yan. Lumaki akong mga lalake ang kaibigan, kaya lalake rin ang galaw ko pero babae ang loob ko.

"May gusto ka bang sabihin?!" Gigil kong tanong sa kanya. Gusto ko, galing mismo sa bibig niya ang gusto niyang iparating. Naka-handa na ang mga kamay ko, konte nalang, Ken. Inisin mo pa ako.

He smirked, "Pinaasa mo na nga si Drake, isasali mo pa sa tuhog si Joon?" Mapang-asar niyang tanong sakin.

THAT'S IT!