It's been a week since the First Epic Fail Mission. Huh.
Nga pala, I'm on my way to the Park, I just miss Bryan. Hindi ko na rin naririnig si Bryan ever since the bathroom incident. Ang dati kong pinupuntahan kapag nasa Park ako, ang Bench, kung saan kami unang nagkakilala ni Bryan.
Umupo ako sa bench, I looked at the sea. How hard it is to get rid of an Imaginative mind.
"You, look as good as the day I met you, I forget just why I left you, I was insane." Nakisabay ako sa tutog ng headset ko.
Naka-tingin lang ako sa dagat, I just love looking at it. It gives me peace of mind and--...
"Hahaha! Habulin mo ako!" Sigaw ng isang batang babae habang hinahabol naman siya ng isang batang lalake.
Napatulala ako. Bakit. Parang. Kamukha ko yung batang iyon? Hindi pala. Ako yung batang babae. What the?
"What the--.. Fuck?" Sabi ko sa nakita ko. This is shit.
Am I seeing myself? Yung pinabatang ako?
Napa-tigil ako sa pag-galaw. What's happening?
"Sandali lang!" Tuwang-tuwa naman na sabi ng batang lalake. I think their around 5 years old or 6?
Nalito ako. This moment feels familiar to me. So much.
"May ibibigay ako sa'yo." Sabi ng batang lalake.
Tumigil naman ang babaeng bata, "Ano iyon?" Naka-ngiti niyang tanong.
May binigay ang batang lalake sa kamay ng babae.
"Para sa'yo iyan." Sabi ng batang lalake. Binigyan niya ng Singsing ang babaeng bata. It has no Diamonds, it's just a simple ring.
"Bakit ring ang binigay mo?" Tanong naman ng babaeng bata. Pabebe.
"Kasi kapag big na ako, I will marry you." Sagot naman ng batang lalake.
Awwee. Kinikilig ako. It's been 2 months since kinilig ako ulit.
Ngumiti naman ang babaeng bata, "Talaga?"
"Oo! Because I love you!" Naka-ngiting sabi ng batang lalake.
Awwee. How sweet. ♥♥. Kenekeleg ako.
Tapos naglakad na silang dalawa papalayo sa akin. Matching holding hands. Wow. Buti pa ang bata, may Lovelife, ako wala. Ano ba iyan!
Ilalagay ko na sana ulit sa tenga ko ang heatset ko nang may narinig akong---...
From This Moment, as long as I live, I will love you. I promise you this, there is nothing, I wouldn't give. From This Moment On.
It's not Bryan. It's from a Speaker. Masyado kayong OA. Closer by The Chainsmokers ang theme Song namin ni Bryan, ah.
Ang ganda ng kanta, parang, basta! Di ko ma-explain ang nararamdaman ko. Ang sarap pakinggan ng kanta. Pero parang alam ko yung kanta na di ko malaman kung saan ko nalaman.
I will love you, as long as I live. From This Moment On.
"Ang cool ng kanta." Sabi ko sa sarili ko.
Ring. Ring. Ring.
"Yeah?" Bati ko.
"Go to the Airport. Now!" Utos naman ni Drake sakin.
Pinatay ko kaagad ang tawag at tumakbo papunta sa sasakyan ko. Nataranta ako kaya hindi ko makuha ang susi ko. Then napa-tigin ako sa front mirror.
Oh, Shit. Nakita kong nag-park sa likuran ko ang mga tauhan ni Reymark kasi nagsi-labasan sila galing sa sasakyan.
Reymark is hunting for me. Actually, all of us. Naka-tanggap kasi ako ng letter kahapon, it say;
YOU ARE READING
Living The Nightmare
Novela JuvenilEver lived in lies? Knowing that everything was fine and normal? Living like you own your life and nobody else? Well, think again. You just living a nightmare. It was never real. It was never normal. Everything was monitored and planned. And everyo...