Lütfen Benimle Evlen / Davetsiz Aşklar ~ 1

Bölüm 41

İnstagram: pembekalemhikayeleri

****

Keyifli Okumalar. ☺️

***

Bölüm Şarkısı: İnstagramda sordum herkes bu şarkıyı söyledi. 😊 O yüzden; Pera - Sensiz Ben.

***

Zeynep tek eline çantaları alıp tek eliyle de çantasından çıkardığı anahtarı kapının deliğine soktu. Anahtarı üç kez çevirip kapıyı açtıktan sonra içeri girmeden arkasında bekleyen Aslı'ya döndü. Arkadaşı o kadar bitkin ve yıkılmış görünüyordu ki; Zeynep onun eve geldiklerinin farkında olduğundan bile emin değildi. Yine de normalmiş gibi davranmaya çalışarak "Canım hadi içeri gir" dedi.

Aslı boş bakışlarla ona bakıp sadece kafasını salladıktan sonra içeriye girdi. Zeynep de hemen peşinden girip kapıyı kapattıktan sonra çantaları kapının yanındaki askılığın rafına koydu. Ayakta ruh gibi dikilen Aslı'nın elini tutup "Hadi ilk önce seni yatıralım" dedikten sonra arkadaşını yatak odasına kadar götürdü. Aslı'nın konuşmaması, bir bebek gibi kendisine itaat etmesi canını sıkmıştı ama şimdilik işine yaradığı için sustu. Odasına girince genç kızı yatağa oturttu. "Canım duş almak ister misin?"

Aslı bir süre sessiz kaldıktan sonra başını kaldırıp, boş bakışlarını arkadaşına dikti. "Bir an önce şu lanet kıyafetten kurtulmak istiyorum ama duş almak istemiyorum"

"Tamam sen otur, ben hemen sana dolaptan pijama çıkarıyorum"

Aslı tepki bile vermedi. Yerinde oturup Zeynep'in ona bir şeyler getirmesini bekledi. Zeynep dolaptan pembe, üzeri kırmızı kalp desenli pijamasını çıkarıp Aslı'ya uzattı. Aslı istemsiz hareketlerle elini uzatıp pijamayı aldı. Genç kız hareket dahi etmiyordu. Elindeki pijamayı tutmuş, boş gözlerle duvara bakıyordu. Kalbinde hissettiği soğukluk ve boşluk onu sanki bir kara deliğe çekiyordu. Tüm duyuları hissizleşmişti, ne duyuyor, ne de konuşabiliyordu.

Zeynep onun pijamayı giyemeyeceğini anlayınca genç kızın elinden pijamayı aldı. Aslı zaten pijamayı öylesine emanet tutuyordu ki, Zeynep'in elinde aldığını bile fark etmedi. Zeynep Aslı'ya "Tamam sen dik dur, ben seni giyindirim" dedikten sonra genç kızın elbisesini üzerinden çıkardı. Pijamanın ilk önce alt kısmını genç kıza giyindirdikten sonra tam çekemeden üzerine askılı badi şeklinde olan üst kısmını giyindirdi. Aslı otururken alt kısmını tam çekemediği için arkadaşının ellerinden tutup "Bebeğim hadi biraz kalk" deyip ayağa kaldırdı. Alt pijamayı tamamen giyindirdikten sonra genç kızı yeniden ellerinden tutup "Hadi banyoda yüzünü ve ellerini yıkayalım" dedi. Aslı o anda sanki yeni uykusundan uyanmış gibi gözlerini açtı. Kendi kendine 'Ne yapıyorum ben?' der gibi etrafına baktı. Arkadaşının ona attığı çaresiz bakışları fark edince ellerini ondan aniden çekti. "Ben.. iyiyim" dedi çatallaşan sesiyle. "Ben.. elimi ve yüzümü yıkarım"

Aslı güçlü adımlarla lavaboya gitmeye çalışırken Zeynep her an tetikte kalarak ona bakıyordu. Aslı banyonun kapısını kapattığında kapıya daha da çok yaklaştı. Eğer ona bir şey olursa, hemen müdahale edebilmeliydi. Çok geçmeden Aslı banyodan çıkınca derin bir nefes aldı. Ona arkadan yaklaşıp beline elini koydu. "Sen şimdi biraz yat, ben de yiyecek bir şeyler hazırlayayım"

Aslı Zeynep'e döndüğünde bakışlarında yine o boş ifade vardı. "Be..benim karnım aç değil"

Zeynep kaşlarını çattı. "Nasıl aç değilsin? En son saat kaçta yemek yedin?"

"Galiba öğleden sonra yedim ama şu anda hiç aç değilim"

"Öyle şey olur mu Aslı! Sen acıkmasan da bebiş acıkır". Bir anda eğilip arkadaşının karnına kafasını dayadı. Biraz dinlermiş gibi yaptıktan sonra başını kaldırıp Aslı'ya gülerek baktı. "Valla 'Teyziş ben çok açım' diyor. O yüzden yemek yemek zorundasın"