Bir sene içinde hamile kalmazsa bir daha asla anne olamayacağını öğrenince Aslı'nın önünde iki seçenek vardı; durumu kabullenip kaderine razı gelmek ya da hemen evlenip hamile kalmak. Bir kadına verilen en güzel özelliği kaybetmek istemeyen Aslı, ik...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar ❤️
****
Bölüm Şarkısı: Mavi - Aç Kapıyı Gir İçeri
***
Ertesi sabah Aslı erken bir saatte uyanmıştı fakat gözüne vuran güneş ışıkları kendisini iyi hissettirdiği için gözlerini açmadı. Bir süre yüzündeki tebessümle bahçelerindeki kuşların cıvıltılarını dinledikten sonra yavaş yavaş gözlerini araladı. Koridordan ve aşağı kattan gelen sesler kulağına geliyordu ama yataktan kalkmak için kendini yeterince hazır ve güçlü hissedemiyordu. Zihnine sürekli dün Onur'la ve ikizlerle geçirdiği gün geliyordu. Onur'un onu eve bıraktıktan sonra yanağına bıraktığı uzun öpücüğü hatırlayınca sağ elini yanağına götürüp, üzerine koydu. Gözlerini kapatıp yeniden o anı düşündü. Kalbi durmuş gibiydi, hareketsiz bir şekilde kalmış ve sadece hissetmişti. Gözlerini kapatıp eli hala yanağındayken o anı hatırlamak istediğinde aniden elini yanağından çekip gözlerini açtı. Kendine inanamıyordu. Kendi kendine "Aptal Aslı! Adam seni normal bir şekilde öptü, sen de farklı anlamlar yüklüyorsun" diye söylendi. Normalden biraz fazla olduğunun farkındaydı ve bunu da Onur'la aralarındaki samimiyete yoruyordu. Artık çok yakındılar. Belki de Onur'un onu yakın bir kız arkadaşı gibi gördüğünü düşündü. Sonra yatakta fazlasıyla saçmaladığını fark edip oflayarak yataktan kalktı.
Aynadaki görüntüsüne bakmadan banyoya girip üzerinde ne varsa çıkarıp duşa girdi. Sıcak bir duştan sonra banyodan çıkıp üzerine beyaz bornozunu giyindi. Bornozun kuşağını sıkı bir şekilde çekip bağladıktan sonra saçlarını küçük beyaz havluyla kurulayıp, kurutma makinesine gerek görmeden sadece tarayıp banyodan çıktı. Odaya adım attığı anda telefonunun çaldığını fark edince adımlarını hızlandırıp yatağının başındaki kominin üzerinden telefonunu aldı. Telefonun ekranından arkadaşı Ceren'in aradığını gördü. Ceren çocukluk arkadaşıydı ve evleri yan yana olmasına rağmen bir süredir görüşmek için fırsat bulamamışlardı. Aslı geçen gün onun eski kocasını görmüştü ve bunu Ceren'e söylemek için fırsat ararken Ceren ondan önce davranmıştı. Aslı onu daha fazla bekletmeden telefonu açıp kulağına götürdü.
"Efendim canımcım?"
"Alo Aslı. Nasılsın?"
Ceren'in sesi Aslı'ya fazla endişeli gelmişti. "İyiyim canım. Sen nasılsın?"
"İyi değilim Aslı. Neler oldu bir bilsen! O yüzden seninle hemen buluşmam lazım"
Aslı neler olduğunu merak ederek "Ne oldu? Kötü bir şey olmadı değil mi?" diye sordu.
"Bilmiyorum, gerçekten bilmiyorum. O yüzden seninle hemen konuşmam lazım"
Aslı saate bakıp Onur ile buluşmasına saatler olduğunu görünce "Tamam canım. Ben şimdi üzerimi giyiniyorum. Yarım saat sonra sahildeki Mercan kafede buluşasak olur mu? Hem kahvaltıda yaparız" dedi.
