Bir sene içinde hamile kalmazsa bir daha asla anne olamayacağını öğrenince Aslı'nın önünde iki seçenek vardı; durumu kabullenip kaderine razı gelmek ya da hemen evlenip hamile kalmak. Bir kadına verilen en güzel özelliği kaybetmek istemeyen Aslı, ik...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Onur ona yaklaşırken genç kız panikle gerildi. Bunun sonunun nereye varacağını hissederek başını aniden yana çevirdi. Ellerini aralarına sokup Onur'un göğsüne yasladıktan sonra "Yarışı ben kazandım" dedi. Gözlerini bir an olsun ona çevirmedi. "Yani en hızlı benim"
Onur genç kızın bu ani tepkisiyle ellerini ondan çekip doğruldu. Aslı eğer başını çevirmeseydi onu öpecekti. Ve belki de sonunda hislerini anlamlandıracaktı. Fakat genç kızı da anlamıyor değildi, kim sevmediği bir adam tarafından öpülmek isterdi ki! Aslı'nın onu sevmemesi aklına gelince midesine sanki keskin bir asit doluyor gibi hissetmişti. Nefes aldıkça o asit mide borusundan yukarı çıkıp içini yakıyordu.
Onur üzerinden biraz kalkınca Aslı hızla onun kıskacından kurtulup ayağa kalktı. Derin bir nefes aldıktan sonra az önce yaşananları hiç yaşanmamış gibi yapmaya karar verdi. Onur'a kalkması için elini uzatıp "Hadi kalk bakalım yenik kovboy" dedi.
Onur onun elini tutup ayağa kalktıktan sonra üzerindeki toprağı eliyle silkeledi. "Sen az önce kazandığını sanıyorsan, sanırım hiç bir şey bilmiyorsun"
Genç adam az önce yaşananları hatırlayınca Aslı yine utançla kızarmaya başlamıştı. Genç kız onu hiç duymamış gibi yaparak üzerindeki toprağı temizledikten sonra bahçenin sonlarına doğru yürümeye başladı. Aslı teker teker tüm meyve bahçelerini gezerken Onur da ona onlar hakkında bilgi veriyordu. Az önceki anlardan sonra normale dönmek Aslı için çok zor olsa da genç kız çok geçmeden toparlanıp normale dönebilmişti.
Bahçeleri bitirdiklerinde en sonda bir gölet ve yanında kocaman bir ağaç görmüşlerdi. Kocaman ağacın üzerinde kocaman bir de ağaç ev vardı. Aslı evi görünce bir anda heyecanlandı. Küçükken hep filmlerde görürdü ama ilk defa gerçek bir ağaç ev görmüştü. Ağaç ev aslında pek de filmlerdeki gibi değildi, sadece bir tahta zemin ve üzerinde muşamba vardı ama Aslı yine de bayılmıştı. Çünkü yerdeki küçük gölcüğe çok yakındı ve bu ona göl evi havası vermişti. Heyecanını gizleyemeyerek Onur'a dönüp "İnanmıyorum bu...bu çok güzel. Senin mi?" diye sordu.
"Annemindi, sonra da benim oldu"
"Benim hiç, bir ağaç evim olmamıştı"
Onur onun bu heyecanlı haline gülümseyerek karşılık verdikten sonra "Aslında ağaç ev değil, sadece dedemin burada bir tatil yapıyormuş havası katmak için yaptığı bir şey" diyerek açıklama yaptı.
"İyi işte, ağaç ev de böyle olur zaten". Aslı bir süre daha uzaktan evi inceledikten sonra aklına bir anda düşen fikirle Onur'a döndü. "Onur bu su çok derin mi?"
Onur genç kızın bu soruyu neden sorduğunu anlayamasa da cevap verdi. "Derin değil ama sığ da değil. Ben küçükken oradan göle yüzmek için atlardım"
