Lütfen Benimle Evlen / Davetsiz Aşklar ~ 1

Bölüm 36

İnstagram: pembekalemhikayeleri
**

Keyifli Okumalar. ☺️

***

Bölüm Şarkısı: Nev - Aşk (Şiddetle dinlemenizi tavsiye ediyorum☺️)

*****

Aslı arkadaşlarına parlayan gözleriyle bakıp "Rüya gibi bir geceydi. Hala inanamıyorum" diyerek iç geçirdi. Genç kız o geceden sonra arkadaşlarıyla buluşup olanları anlatmak içik günlerdir fırsat kollamıştı ama ancak bir hafta sonra Ceren ve Zeynep'i aynı amda boş bulup buluşmuştu. "Herşey o kadar güzel ki, bir gün kötü bir şey olacak da büyü bozulacak diye çok korkuyorum"

Zeynep arkadaşının elini tutup "Bu büyü değil ki bozulsun" dedi. "Bu sizin hayatınız, artık hep mutlu olacaksınız"

Ceren de ona katılıp Aslı'nın masanın üzerinde duran diğer elini tutarak "Zeynep haklı" dedi. "Bu bir rüya değil"

Aslı ikisinin de ellerini mutlulukla sıktı. "Umarım siz de çok mutlu olursunuz. Birine aşık olmak güzel bir şey ama bunun karşılıklı olması o kadar farklı ki!"

Ceren önündeki kahveden bir yudum alıp "Zeynep'e kolay gelsin" dedi. "Ben galiba o treni çoktan kaçırdım"

Aslı ona itiraz etti. "Hemen ümidini kaybetme"

"Hemen mi? Aslı aynı evin içinde bile ona çoğu zaman katlanamıyorum. Beni çıldırtıyor!"

Zeynep ve Aslı aynı anda şokla sesli bir şekilde "Aynı ev mi?" dedi.

Ceren mahcup bir ifadeyle arkadaşlarına gülümsedi. "Size bugün anlatacaktım"

Aslı heyecanla "Ne oldu? Nasıl oldu, anlat çabuk!" dedi.

Ceren kahvesinden bir yudum daha aldıktan sonra masaya bıraktı. "Şey aslında durum biraz karışık"

Zeynep "Nasıl karışık?" deyince Ceren gözlerini kapatarak kısa ama derin bir nefes aldı. Neler olduğunu kısaca açıkladıktan sonra sözlerine "Tahmin edeceğiniz gibi evlilik meselesini o zaman öğrenen ailem evde kıyameti kopardı" diyerek devam etti. "Hem evliydim hem de başkasıyla nişanlanmıştım. Onlara durumu anlattım ama anlamadılar. Mehmet'ten hemen boşanmamı istediler. Ben de bunu şiddetle reddedince evden kovuldum." Hüzünle gözlerle arkadaşlarına baktı. "Babamın benim gibi kızı yokmuş"

Aslı şokla arkadaşını dinleyip sözleri bitince hızla yerinden kalkıp yanına gitti. Onu teselli etmek için kollarına alıp "Canım sen üzülme. Baban sinirden öyle söylemiştir" dedi.

Zeynep de diğer tarafından ona sarıldı. "Evet, siniri geçince baban da pişman olur"

Ceren ümitsizce onlara baktı. "Hiç sanmıyorum ama artık umursamıyorum da! Onlar beni bu sebeple evlatlıktan reddediyorsa kendileri bilir. Ben her adımımda onları düşündüm ama artık yeter"

Aslı anlayışla kafasını sallayıp, merakla "E sonra ne oldu?" diye sordu.

"Evden ayrılıp önce bir otele yerleştim"

Zeynep kızgınlıkla "Bana neden gelmedin!" deyince Ceren muzip bir gülümsemeyle "Aklımda daha iyi bir plan vardı" dedi. "Mehmet beyin evine yerleştim"

Aslı hayretle arkadaşına baktı. "Bu kadar kolay mı oldu?"

Ceren ufak bir kahkaha attı. "Saçmalama o derin dondurucuyla işler hiç kolay olur mu? Ama kendisi teklif etti. Bu da sevgilisi görümcem sayesinde oldu biraz. Hala bana mesafeli, burnundan kıl aldırmıyor ama en azından aynı evdeyiz"