Historia o dziewczynie, która poznaję szóstkę sadystycznych braci Sakamaki. Po pewnym czasie żywi do jednego z nich głębsze uczucie... Czy da sobie radę... Czy pozna prawdę o sobie??
Nazywam się Madeline, ale wolę Mess, mam 17 lat. Moje włosy są dość dlugie w kolorze mlecznej czekolady, zaś oczy błękitne to matce, która zmarła gdy miałam 4 lata... Wychowuję mnie ojciec, który swój wolny czas poświęca pracy. Swoją uwagę poświęca na nauce i kulturze... Przez co jestem raczej dobrze wychowana... Przynajmniej wtedy kiedy trzeba. Jednak pewnego dnia musiał on wyjechać w delegację do USA i niestety nie mógł mnie ze sobą zabrać. Z tego co wiem mam zamieszkać z synami jego szefa... Mój ojciec od śmierci swojej żony ,a mojej matki jest bardzo opiekuńczy. Czasem mnie to wkurza, ale.. Kocham go dlatego nie sprzeciwiałam się jego postanowieniu i wyjechałam do rezydencji Sakamakich. ... Stałam przed wielką bramą z dwoma walizkami... Mam nadzieję, że to przeżyje. Ruszyłam w stronę wielkich drzwi prowadzących do wnętrza rezydencji. Po drodzę mijałam piekne krzaki róż. To moje ulubione kwiaty. Kiedy byłam pod drzwiami zaczął padać deszcz... Ja to mam szczescie. Zapukalam, a po chwili ktoś otworzył drzwi. Był to wysoki , szczupły mężczyzna o ciemno xvi operowych włosach. Zza okularów, które nosił bił ciemno różowy blask jego oczu. Ubrany był elegancko...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- W czym mogę pomóc? - zapytał spoglądając na mnie. Wyjęłam słuchawki z uszu i schowałam je do kieszeni czarnej bluzy. -Nazywam się Madeline Black i z tego co wiem to mam tu zamieszkać... Z braćmi Sakamaki- powiedziałam -A tak, spodziewaliśmy się ciebie. Wejdź , służba zaniesie walizki do twojego pokoju. Kiwnęłam głową i ruszyłam za chłopakiem. Hol przez który szliśmy prezentował się wspaniale, choć był dość pusty.. Jedynie durze kolumny, schody przed nami i kanapa w starym pałacowym stylu przy oknie. Kiedy przeszliśmy po schodach znalezlismy się w wielkim salonie, był on urządzony w stylu wiktoriańskim, który uwielbiam. Na kanapach i fotelach siedziało czterech chłopaków -To właśnie jest Madeline, o której wam mówiłem.... Gdzie ten leń Shu? - warknął różowo oki -Jestem... - mruknął blondyn, który pojawił się na kanapie przy kominku. -Skoro wszystcy są... Madeline zamieszka z nami i nie możemy jej skrzywdzić... Reszte powiem później. Teraz nas przedstawię... -To jest Shu Sakamaki, najstarszy syn - syknął okularnik i wskazał na blondyna ze słuchawkami w uszach.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
