The Vampire in Love

12. Suitor.

Nagising ako sa liwanag ng araw na nagmumula sa labas pero pag bangon ko ay may naalala ako sa nangyari kagabi. At Oo! I remebered last night kung ano ang nangyari.

But wait!?

Bakit? paano? Panaginip ba talaga yon? Pero sabi ni Vayler na hindi panaginip yon?

Kinusot ko ang aking mga mata at binuhay ang aking diwa and damn! It was only a just a dream! But why? I mean bakit sa panaginip lang ako nagiging masaya?

Bakit hindi nalang naging totoo 'yun at sana hindi na ako nagising pa sa panaginip na iyon.

Tandang-tanda kopa kung paano niya ako yinakap ng mahigpit na para bang sinasabi niya na wala na akong kawala pero lahat pala ng mga iyon ay hindi totoo dahil sa panaginip lang iyon nangyari.

Sa sobrang lungkot ko ay nag-talukbong ako at humiga muli. Parang ayaw ko ng tumayo at parang gusto ko nalang matulog ulit upang maramdaman ko muli ang panaginip na iyon pero pa pikit palang ako ng may kumatok sa pinto ko.

"Zennelle, hija? Gising kana ba?" Tanong ni Manang.

Tinatamad man ako pero sinagot ko na siya na gising na ako.

"Mabuti naman. dahil kanina pa naghihintay yung binatilyo doon." Sabi ni manang at ramdam ko ang pagkakilig niya. Eh? Uso pa pala sakaniya ang mga ganung bagay.

Dahil sa pagka-excite ko ay tumayo na ko at binuksan ang pinto.

"Ano po manang?" Excite na tanong ko.

"Ang sabi ko hija, mag hilamos at mag bihis kana dahil kanina pa naghihintay yung bisita mo sa labas." Sabi niya.

Sinong bisita? At binatilyo daw ito?

Pero may kung ano sa puso ko ang tuwa kung siya nga ang tinutukoy ni Manang.

"Dali na hija, ang gwapo pa naman niya. Naku." Biro ni manang at tinulak-tulak ako sa banyo, pero bago pa niya ako maitulak ay nagsalita muli siya.

"Jackpot ka hija, ang gwapo ng manliligaw mo mestizong mestizo kaya mag paganda ka ng husto." Sabi niya at sinara ang pinto ng banyo ko.

Nalilito ako na kinakabahan na kinikilig at the same time.

Mestizo?

Dahil sa curious ko ay minadali ko na ang pag-ligo ko at wala pang ilang minuto ay natapos ako. Nagbihis ako ng uniform ko at inayos ang sarili ko.

Sino kaya siya? sabi ko sa isip ko habang sinusuklayan ko ang aking buhok. Pagkatapos ay naglagay ako ng powder at light lipstick. At bongga! Ang ganda ko na Hahaha. Hindi pala Ang Dyosa kona.

I'm ready!

Dali-dali akong bumaba at bumungad sakin ang seryosong aura ni dad, yeah! Meron nga akong bisitang lalaki.

Kaya tinignan ko na ang lalaking nakatalikod sa akin at alam kona agad kung sino ang lalaking ito.

It's Dhevin.

Akala ko pa naman si- nevermind nalang.

"Good morning." Matamis na bati sakin ni Dhevin.

"Good morning din." Bati ko pabalik at tipid na ngumiti.

Hay siya nga! Ikaw naman kasi Zennelle! Mabuhay ka sa realidad na hanggang panaginip nalang kayo ni-- nevermind.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya.

"Aakyat daw ng ligaw." Sabat ni Dad na may pilyong ngiti. Kala ko galit ito ngayon pala gusto din.

"Huh? Ikaw?" Tanong ko kay Dhevin.

Eh paano? Hindi nama kami opposite sa isa't isa at parang ang bilis naman ata?

Naguguluhan ako ng time na may nagsalita sa likod ko.

"No. it's me, I'm gonna court you." Sabi niya.

Nanigas ako sa ng marinig ko ang boses na iyon.

Is this real?

At ng maramdaman ko siya sa likod ko ay doon nako humarap at Oo! Siya nga!

"Good morning." Sabi niya wearing his killer smile. Aww! Kenekeleg eke.

Nasisiguro kong hindi na panaginip ito.

Sinampal ko ang sarili ko na kinagulat nila.

"What was that for?" Sabi niya at pinisil ang pisngi ko. Sino ba naman tangang sasampalin ng malakas ang sarili? Haist.

"Just to make sure na hindi ako nanaginip." Sagot ko na kinahalakhak ng dalawang lalake sa likod namin ni Vayler nasi Dad and Dhevin.

Seriously huh? Nakakahiya!

"Ofcourse your not dreaming, this is true like what i've said last night."

What?

"Ano? So.. totoo din yung kagabi?" Gulat na tanong ko.

Nagdikit naman ang kilay niya at tumawa ng very very light lang naman.

"Yes." Sagot niya "At sabi mo kagabi na ligawan muna kita. right?" Tanong niya.

Oo nga pala! Syempre ano ako? easy to get? Pshh. Never.

"Ah oo at papahirapan muna kita bago kita sagutin." Mayabang na sabi ko.

"Oh no men! Marami namang babae ang nag kakandarapa sayo dun kana lang." Natatawang sabi ni Dhevin kaya binigyan ko siya ng Death glare.

"Manahimik ka nga diyan." Inis na sabi ko at tinaas niya lang ang kamay niya bilang pag suko.

"I'm willing to do everything kahit maghirap pa ko basta ikaw ang dahilan." Sabi niya at kinindatan ako. Shocks! Is he for real?

"Wooooaaah." Pang aasar pa ni Dhevin pero diko siya pinansin dahil kinikilig ako! Myghaddddd! Kill me now! Whoooo!

"Telege be?" tanong ko. Pero dipa siya nakakasagot ay nag salita na si Dad.

"Ehem." Sabi niya kaya napatingin kami sakanya.

"I want you for my darling but i'm warning you. Yung mga sinabi ko wag mong kakalimutan." Banta ni Dad. "And don't you dare hurt my darling." Patuloy ni Dad.

"Dad, Nanliligaw palang siya." Paalala ko.

Tumawa lang siya at naglakad patungo sakin.

"Alam ko naman na sasagutin mo rin siya eh. Mahal mo kaya yan." Sabi niya.

"Sige na dad. Aalis na kame baka ano pang masabi mo." Sabi ko at inayos ang bag ko.

Pero nagtaka ako kung bakit muling bumalik ang seryosong mukha niya habang nakatingin sa dalawang lalaking katabi ko. Weird.

Para bang nag uusap sila gamit ang isip nila? Is that possible? Well nevermind

"Goodbye, Be safe." Sabi ni Dad sabay halik sa noo ko.

Tnapik niya pa si Vayler at nakita kong may binulong pa si Vayler pero hindi kona narinig pa.

So this is it! May manliligaw na ako at ang taong yon ay si Vayler the one and only, my love hehehe.

Pahihirapan ko ba ang Devilish handsome na ito? Why on universe naman kasi e! Bat ang gwapo niya!

Sagutin kona kaya? Hehe. Hindi Zennelle.
papahirapan panga diba?

Ah basta! Tignan natin kung paano manligaw ang isang Vayler Meyer.

*Evil smirk*

To be continued...