hoofdstuk 46

6K 238 59
                                    

{Shae pov.}

Oke hier gaat ie dan. Ik begin te typen.
Wil je weten wat mijn antwoord is? Ha ha pech gehad, ik zeg het lekker niet. *steekt tong uit* .

"Oke maar gaat het wel weer een beetje met je?"vraagt hij. Ik knik. "Ja maar ik ga morgen nog niet naar school"zeg ik. Ineens word ik heel misselijk. Ik sprint mijn bed uit en ren anar mijn badkamer. Ik ga boven de wc hangen. Ik kots alles eruit. Charmant stukje hè. Weet ik maar ja dat hoort er ook bij toch. Mayce legt 1 hand op mijn schouder en houd met de andere hand mijn haren naar achter.

"Gaat het weer iets?" Vraagt hij. Ik knik afwezig, terwijl ik het glas water eat hij me gaf aan mijn lippen zet.
"Goeie timing vandaag Shae. Eerst ziek worden na het berichtje van Austin. Nu zeg je school en je moet kotsen"lacht hij wat. Ik grinnik zachtjes en loop voorzichtig weer terug naar mijn bed. "Wil je iets hebben?" Vraagt hij een tikkeltje bezorgd. "Nee dankje" zeg ik en ga weer in mijn bed liggen. Ik kruip onder de dekens. "Ik ga je wel vergezelschap houden" zegt hij. Hij trekt zijn broek en shirt uit. "Wat ga jij nou weer doen?" Vraag ik. "Mijn trainingsbroek aan doen"lacht hij. "Owwww" mompel ik. Had ik kunnen weten. Hij loopt naar mijn kast en trekt er een trainingbroek van hem uit. Hij gaat naast me liggen. "Wat kan ik nu doen"mompelt hij. "Je kan leren. We hebben binnenkort een toets" zeg ik zacht. "Ow ja nu ben ik ook ziek" zegt hij en hoest 2 keer nep. Ik schud mijn hoofd. Ik ga op mijn zij liggen. Mayce slaat een arm om me heen en drukt een kus op mijn haren. "Weltrusten Shae"mompelt hij. Hij wist gewoon dat ik in slaap ging vallen. Oh oh hoe kan dat nou. Want serieus hij zegt het en ik val in slaap..

Ik knipler met mijn ogen. Mayce is weg. Op mijn nachtkastje ligt een briefje. Met de weinige energie die ik nu heb pak het briefje.

Hey Shae,
Ik ben weer naar hyis. Mijn moeder had me nodig. Hoe durf je me trouwens morgen alleen naar school te laten gaan.... Maar ja ik kom daarna wel alle saaie verhalen bij jou vertellen. Eyy beterschap ofzo. Ik ben niet goed in briefjes schrijven dat weet je.

Houdoe,
Mayce

Ik glimlach een beetje. Ik leg het briefje weer terug. Meteen vliegt de deur open. Mam komt binnen lopen met een heel dienblad vul spullen bij. Oh oh. "Heey Shae" zegt ze met een kinderachtig stemmetje. "Heey" zeg ik moe terug. "Ik heb wat tomatensoep voor je en een appeltje en sinaasappelsap en" ratelt ze. "Hoe weet je dat ik ziek ben"mompel ik. "Mayce vertelde het toen hij weg ging"zegt ze vrolijk. Ik knik. "Maar ik heb niet zoveel honger. Eigenlijk gewoon niet" zeg ik. "Shae we gaan wel even wat soep eten" zegt ze meteen strenger. Zo die heeft last van stemmingswisselingen volgens mij. Ze gaat naast me op bed zitten en zet het dienblad eten voor me neer. Uhggg ik hoef echt geen eten, waarom snapt ze dat nou niet gewoon. Ik pak de lepel vast en neem een hap van de tomaten soep. Hopelijk is dit zo snle als het maar kan weer voorbij.

"Ja mam ik heb niks nodig"mompel ik. "Weet je zeker dat je ook niet-" begint ze. "Neehee" zucht ik. "En ook niet-"begint ze weer. "Nope" zeg ik en doe mijn ogen alvast dicht. "Nou oke voorruit dan. Als je iets wil hebben roep je maar" zegt ze en doet de deur dicht. Eindelijk even rust.

Hey mensjes,
Laat weten wat je ervan vond. Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altind welkom.

Groetjes Roos

Only Friends Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu