hoofdstuk 82

4.2K 176 44
                                    

{Shae pov.}

'Het spijt me maar hij is in een hele kritieke toestand op het moment. Normaal kunnen we deze voorspellong nu nog niet maken. We krijgen deze informatie normaal pas later. We kunnen nu al zeggen dat hij 5% kans heeft om dit te overleven. We willen daarom aan u vragen of u het fijner vind dat hij wordt ingeslapen?' verteld de arts medelevend.

Neeeee!!!

De tranen rollen meteen weer over mijn wangen heen.

'Zit er in die 5% kans nog wat onduidelijkheid? Dat het misschien toch meer kan zijn?' vraagt Angella.

'Nee. Het is echt een zeker en zwakke 5%' zegt de arts weer spijtig.

Ik zak in elkaar op de grond. De tranen stromen als een malle over mijn wangen heen.

'Heeft hij veel pijn?' vraagt Angella.

'Ja, daarom houden we hem op het moment in een coma,' verteld de arts.

Ik kijk op naar Angella.

Er rollen tranen over haar wangen heen.

'Dan heb ik graag dat hij ingeslapen wordt. Ik wil niet dat hij nog meer pijn lijdt dan dat hij al doet,' huilt ze.

'Ik snap het mevrouw. Ik geef het door aan mijn collega's,' zegt de arts.

'Wat!' schreeuw ik door het ziekenhuis heen.

5% is dan misschien heel weinig, maar hem die kans niet eens geven als moeder!

'Angella! Hoe kan je dat zeggen. Het is je zoon. Hij heeft wel 5% kans. Het zijn wel 5 hele procenten. Geen halve he. En ik...ik hou van,' ratel ik.

Angella pakt mijn schouders vast.

'Shae nu lijdt hij zoveel pijn. Dat wil ik hem niet aandoen. Dat kan ik ook niet als moeder,' snikt ze.

'Je houd van hem?' vraagt ze verbaasd.

Ik knik voorzichtig, als er nog meer tranen over mijn wangen verschijnen.

'Ach snoes toch. Het spijt me zo verschrikkelijk erg. Ik moet dit doen. Voor Mayce. Je krijgt wel een normaal afscheid natuurlijk,' zegt ze.

Ik knik in mijn huilbui zacht.

'Kom mee. Ik weet in welke kamer hij ligt,' verteld ze me.

Ze pakt mijn pols vast en trekt me mee naar een lange gang. De gang waar ik niet in mocht van de verpleegster toen ze Mayce gingen opereren. Ik kijk nog een keer goed of er niemand is die ons kan pakken. Iedereen is druk bezig of kijkt een andere kant op. De kust is veilig, snik ik in mezelf.

Angella controleert de naamborden.
Bij één kamer gaan er allemaal artsen naar binnen en worden er spullen naar binnen gereden. Dat moet Mayce zijn kamer wel zijn! Ik wring me los uit Angella haar greep en ren naar de kamer toe.

Ik ruk de deur met flink wat kabaal open.

'Jonge dame u mag hier helemaal niet zijn!' waarschuwt een arts me.

'Laat haar maar even. Het was haar vriendje,' hoor ik Angella zeggen.

De artsen knikken kort.

Ik kruip meteen naast Mayce in bed. Ik leg een arm van hem om mijn middel.

'Mayce,' snik ik.

'Het spijt me zo erg dat ik het pas zo laat tegen je zei. Het spijt me dat ik niet naar je luisterde toen je me voor Dale waarschuwde en nu ben jij daar de dupe van. Ik zou daar moeten liggen. Niet jij,' snik ik. Ik zie langs zijn neus af dat Angella huilt. Alle artsen kijken me medelevend aan.

'Je moet weten dat ik van je hou oke. To the moon and back and much more then just that,' fluister ik in zijn oor.

Ik pak zijn hand vast.

'Weetje nog die film die we hebben gekeken?' vraag ik.

'Stomme vraag. We hebben er zoveel gekeken. Weet je nog die ene film. The choice heette hij volgens mij. Toen zijn vrouw in het ziekenhuis lag zei jij dat hij zich niet zo aan noest stellen en dat ik zat te huilen, terwijl ik onder een paars kleedje op mijn bed verstopt zat?' een zacht gegrink ontsnapt er uit mijn mond.

'Zo zitten wij nu ook,' snik ik weer.

Een hoge gil komt er uit mijn mond. Als ik gil is er echt iets aan de hand. Ik gil niet zomaar.

Ik voelde een kneepje. Heel zacht in mijn hand.

'Mayce! Hij kneep in mijn hand!!!' schreeuw ik luid.

De artsen lopen er ongelovend heen.
Wij worden de kamer meteen uitgestuurd.

Angella kijkt me verasst aan. Ik blijf bij zijn kamer. Net zolang tot ze vertellen hoe het met hem is.

#

Na een dik half uur gaat de deur weer open.

Een arts staat in de deur opening.

'Shae?' vraagt hij glimlachend.

Ik spring op en knik.

'Hij is wakker. We hebben wat testen gedaan en zoals het er nu vokrstaat overleefd hij het. Hij vroeg naar je,' glimlacht hij.

Ik storm langs hem af de kamer in. Achter me zie ik Angella nog net van blijdschap op de grond in elkaar zakken.

Mayce knippert zwak een paar keer. Hij ziet mij en glimlacht lichtjes.
Ik ga naast hem op de rand van het bed zitten.

Net als ik heel mijn verhala opnieuw aan hem wil vertellen stopt hij me.

'Shae. Ik heb het gehoord. Ik hou ook van jou. Het is uit met Bailey. Ik hou van jou en dat heb ik al die jaren al gedaan,' zegt hij glimlachend, waarna hij een paar keer kucht.

Een arts kijkt waarschuwend naar Mayce.
Hij zal sdl niet zo mogen praten. Ik weet wel een andere manier waarop ik mijn emoties duidelijk kan gaan maken. Mayce heeft volgensmij hetzelfde idee als ik in mijn hoofd. Ik gebaart dat ik moet komen en grijnst lichtjes naar me.

Ik ga naast hem op bed zitten en druk mijn lippen vol op die van hem.

Mayce trekt terug.

'Shae even een herhaling van onze ontmoeting,' verteld hij grijnzend.

'Wil je nu écht míjn vriendin zijn?' vraagt hij.

'Ik zou niet anders willen,' glimlach ik en druk mijn lippen weer vol op de zijne.

Heey mensjes,
Het spijt me om dit te zeggen. Er komt een einde aan dit verhaaltje. Dit was get laatste hoofdstukje. Gelukkjg is Mayce wajker feworden en zijn ze toch meer als Only Friends geworden.❤ ik wil ook meteen even zeggen dat er géén deel twee zal komen. De reden hiervan is dat ik nog een paar gave boeken binnenkort online ga gooien. Ik zal nog wel een epiloog of een Q&A schrijven voor dit verhaal. Dus laat onder dit hoofdstuk achter wat je van het boek vond en of je een Q&A wilt of een epiloog.

Ik vond heet heerlijk om dit boek te schrijven en het was super om al jullie leuke reacties te lezen!❤

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren.🌟

Super bedankt iedereen!

Groetjes Roos

Only Friends Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu