ZAYN'S aNd Rose'S🌹

probably

Mor giyince piremsesler gibi olmuş❤

İlk bölümden sonra hikayeyi adım adım batırmayı severimm

"Onunla aynı odada ķalamayız baba zaten biz zor sığıyoruz!" Doniya şokla iri gözlerini daha da irileştirmiş babasına bakıyordu. Benim burada olduğumu akıllarından iyice bir silmiş gibilerdi çünkü konuşmalarında hep üçüncü tekil şahıs olarak bahsediliyordum.

"Kısa bir süreliğine idare etmeniz gerektiğini söyledim, fikrinizi almam gerektiğini sanmıyorum."  tüyler ürperten o katı ses tonuyla konuştuğunda bu üç çocuk bundan etkilenmiyormuş gibiydi ama benim ödüm kopuyordu.

"Baba," bu sefer sıkıntıyla inleyen Waliyha'ydı. "Odaya üçüncü bir yatak zaten sığmayacak ve Zayn'in odası evde ki en büyük oda. Neden onun odasında kalmıyor?"

"Benim odam da mı?!" Zayn koltukta öne kayıp kız kardeşine baktı. "Abine ismiyle seslenmemen konusunu seninle daha önce konuşmuştuk W."

"Aramızda ki 2 yaş yüzünden ona abi falan demem!"

"Şu an konumuz bu değil ben kimseye odamı falan vermem!" koltukta geri kayıp bana düşmanca bakışlar attığında derin bir nefes aldım. Sanki ben ona hayrandım. Gerizekalı.

"O zaman bizde vermiyoruz!" kızlar aynı anda ama daha fazla öfkeyle Zayn'e doğru bağırdıklarında Zayn gözlerini devirdi.

"Zaten ben genç bir erkeğim ve odama arkadaşlarımda geliyor. Benimle kalması doğru olmaz." Zayn babasına baktığında bunun işe yaracağına %100 emin gibiydi ama Trisha araya girerek Zayn'i azarladı.

"Onu kız kardeşlerinden biri gibi görüp koruman gerekiyor, Zayn. Arilyne bize bizim için oldukça değerli olan iki insanın emaneti."

"Sonuçta bana emanet etmediler." Trisha ters bir bakışla yanında duran Zayn'in kafasına vurduğunda Zayn ofladı.

"Oda konusunda anlaştığımızı düşünüyorum öyleyse," Yaser evdeki herkesin üzerinde gözlerini gezdirdiğinde kızların yüzünde zafer gülümsemesi vardı ve Zayn bana beni öldürmek ister gibi bakıyordu.

"Tamam, ona evin içinde katlanabilirim ama dışarıda da bir kuyruk gibi peşimde takılmasını istemeyin lütfen." koltuktan kalkarken pantolonunun sıyrılan paçalarını elleriyle aşağıya doğru itti.

"Okulda falan sakın yanıma geleyim deme, beni tanımıyormuş gibi davran ve aynı evde kaldığımızı kimseye söyleme." işaret parmağını tehdit edercesine yüzüme doğru salladı ama babasının bakışlarını görmesi kısa sürede bana sapladığı pençelerini geri çekip odasına çıkmasına sebep oldu.

Ardındansa kızlar uyuyacaklarını söyleyerek salondan ayrıldılar.

"Zayn'i kafana takmamaya çalış. Ergenliğe girdiğinden beri kötü çocuk havalarında dolanıyor." aslında öyleydi de ama anlaşılan babasının Zayn'in okulda nasıl anıldığından insanlar üzerindeki korkutucu etkisinden ve yediği diğer boklardan haberi yoktu.

Güzel ve işime yarar bir bilgi.

"Sorun değil." diyerek gülümsedim. Çocuklarının aksine Trisha ve Yaser'i çok sevmiştim. Bana gerçekten geldiğim ilk dakikadan beri iyi davranmışlardı ve annemle babamı ne kadar çok sevdiklerinden bahsetmişlerdi.

Aslında bende hatırlıyordum. Arada ülkeler olmasına rağmen annemin sık sık Malik ailesinden bahsetmesini ve babamın ise mutlaka her hafta can dostu Yaser'le telefon konuşmalarını.

Tabii uzun bir süre önceydi tüm bunlar. Ben onları kaybetmeden önce.

"Büyüdükçe annene daha fazla benzemeye başlamışsın." Trisha gülümseyerek saçlarımı geriye attığında içimden geldiği için ona sıkıca sarıldım.