ZAYN'S aNd Rose'S🌹

laughing eyes just like me

BELKİ HARİKA DEĞİL AMA EN AZINDAN İÇİNİZE SU SERPECEK VE ZAYNİN SADECE ANLIK İNSAFA GELDİĞİ BİR BÖLÜM

sİZİ SEviYoRUM❤❤ keko yazarınız iisss onnnllaaayyynnnn

YORUM VE OYLARINIZI EKSİK ETMEYİN❤

EN SEVDİĞİM KALEMİMİ  TEKRAR BULMAMIN ŞEREFİNE YAZDIĞIM BİR BÖLÜMLE SİZLERLEYİm 🌸❤

"Ne istiyorsun?" dedim bedenimi ondan olabildiğince uzak tutarken aklımdan Zayn'in bana öğrettiği tüm o hareketler geçiyordu. "Zayn'e gidip benimle bir sorunun kalmadığını söyleyeceksin." dedi kendini bilmiş bir ifadeyle omzunu duvara yaslayıp tırnaklarını inceliyorken. "Yoksa, ben sana başka şeyler söylemek zorunda kalacağım." cebinden tıpkı bir törpüye benzeyen ama törpü olmadığından da adım gibi emin olmamı sağlayacak bir şey çıkarırken yüzüme bakarak gülüyordu.

"Aramızda bir problem var. Hatta aramızda bir problemden çok bir zeka uçurumu varken gidip Zayn'e bunu söyleyeceğimi sanmıyorum."

Gözlerini tırnaklarından ayırmayarak gülerken derin bir nefes alıp omzunu duvardan ayırarak bana doğru yürümeye başladı. 

"Aramızda bir zeka uçurumu olduğunu, gidip o aptal arkadaşına bir şeyler söyleyerek Zayn'i bu durumdan haberdar ettiğinde anlamıştım zaten ama, ikinci kez tekrar etmem gerekiyorsa diye söylüyorum." suratını yüzüme yaklaştırdığında az sonra yapmayı planladığım şey yüzünden kalbim hızla atmaya başladı. "İlki kadar merhametli olmam." kendini beğenmiş bir şekilde kaşlarını kaldırdığında, sıkmaktan beyazlaşmaya başlayan yumruğumu sinirlerimi bozan suratının tam ortasına indirip daha sonra o yere düşerken eklemlerime yayılan ağrıyla bağırdım.

Siktir! Canım fena halde acıyordu.

"Seni sürtük!" kanayan bir yüz bana doğru yaklaşıp elmacık kemiğimin üzerine bir darbe indirdiğinde açık bıraktığı uzun saçlarımı elime dolayarak suratına bir kez daha vurdum.

Bir kez daha ve sonra bir kez daha.

Ne kadar vursam da içimdeki öfke geçmeyecek gibi hissediyordum ama sonra, hiç beklemediğim bir anda karnıma bir yumruk yedim. Siktir. Midemi bulandırıp başımı döndürecek kadar ağır bir yumruktu ve etrafımıza toplanmış olan kalabalık dikkatimi dağıtıp beni strese sokuyordu.

Birazdan arkadaşları da gelecekti ve beni burada bir ölüye çevireceklerdi.

"Aria!" hiç beklemediğim bir ses kalabalığın arasından bana ulaşarak Zoe ile birbirine girmiş bedenlerimizi beni belimden kavrayarak ayırdığında aramızda açılan boşluğu fırsat bilerek Zoe'ya doğru bir tekme savurdum. 

Neresine geldiğini bilmiyordum ama attığı acı dolu çığlık beni gülümsetmişti.

"Siktir. Ari." arkamda duran ve belimi sıkıca kavrayan beden şokla gülüp, tıpkı benim gibi hızla nefes alıp veriyorken gülmeye başladım. İlk kavgamdı ve hissettiğim adrenalin harikaydı! Siktir. Bunu tekrar tekrar yapmak istiyordum.

"Ne yapıyorsun sen?" kulağıma doğru fısıldayan nefes güldüğünü belli edercesine titrediğinde beni sıkıca bedenine bastırmış okulun arka bahçesine sürükleyen bedenden ayrıldım. "Orada ne yaptığımı gördün mü?!" dedim sesime yansıyan heyecanıma engel olamayarak. Ağzımda ki kan tadı yada parçalara ayrılmışcasına sızlayan parmak eklemlerim bile umrumda değildi.

O da benimle birlikte yanımda yürüyorken zıplıyor ve saçma sapan bir şekilde gülüyordum. "Zoe kafana fazla mı sert vurdu?" dedi tıpkı benim gibi gülen gözlerle bakıyorken. "Kendimi harika hissediyorum!" diyerek bağırdım bahçeye çıktığımızda. "Bu normal mi?"