ZAYN'S aNd Rose'S🌹

play my hair so im gonna fall a sleep easily

Mrb hanımlar

Hoşçakalın hanımlar 🙋

NOT: YENİ HİKAYELER YAYIMLADIM ONLARA DA BAKMAYI UNUTMAYIN

"Üzgünüm," diye mırıldandım dizleri ve avuç içlerinde ki yaraları temizlerken. Hiç alakası olmadığı halde benim yüzümden bir ton belaya bulaşmak zorunda kalmıştı. "Bu şeylere karışmanı istemezdim ancak elimde olan bir şey değildi." gözleri, tamamen mahvolmuş yüzümde geziniyorken avuçlarına batmış küçük taşları temizledim. Bir noktadan sonra kendimi suçlu hissetmeye başlamıştım ve başına bu kadar bela getirmeme rağmen beni annemlere ispiyonlamaması ona karşı olan önyargımın kırılmasına sebep olmuştu.

Sandığım gibi zengin şımarık, kendini beğenmiş bir kız değildi.

"Önemli değil," eline yara bantlarını yapıştırdığımda iç çekti ve daha sonra ekledi. "Yani, sanırım." 

"Bir daha tekrarlanmayacak, söz veriyorum." elimdeki pamuğu değiştirip, başka bir pamukla tekrar kanamaya başlayan dudağının kenarını silmeye başladım ama bu söylediğimin onu güldürmesi işimi yarıda bırakmama sebep olmuştu.

"Tekrar olacağını ikimizde biliyoruz sanırım."

"Öyleyse bu sefer etkilenmeyeceksin." diyerek saçlarını karıştırdıktan sonra gülümseyerek gözlerine baktım ve ikimizin suratını da temizlediğimiz için ortaya çıkan pamukları bir poşete koyup camdan dışarı salladım. "Trisha seni öldürür." bana irileştirdiği gözleriyle baktığında omuz silktim.

"Sabah çöpe atarım."  yatağıma uzanıp, elimi başımın altına yerleştirdiğimde diğer elim karnımın üzerinde dinleniyordu. Gözlerini dikmiş bana bakıyor olması rahatsızca ona bakmamı sağlarken gözlerimi kısarak küçük bedenini inceledim.

"Yani, Zoe'yla barıştın mı?" bluzunun ucuyla oynayarak yattığı koltuğa geçerken sadece çok uzun bir süre sonra gözlerime bakabilmişti. "Aaa, hayır?" dedim birden bire nereden çıktığını bilmediğim bu soru karşısında ki şaşkınlığımı gizleyemezken. "Geçen gün sizi konuşurken gördüm de." 

Tuhaflığını saklamaya çalışıp pek de başaramadığı bir ifadeyle yüzüme bakarken, gülme isteğimi son anda dudağımı dişleyerek bastırdım. Beni mi sorguluyordu ya da ne bileyim kıskanmak? Yaptığı şey bu muydu? "Evet, arkadaşlığımıza yeni bir şans vermemi istedi ve bilirsin, onun bende ki yeri farklıdır."neden olduğunu bilmediğim bir şekilde bu konu hakkında ki tepkileri gözlemlemek istiyordum ve kırmızılaşan yanaklarıyla düşen suratını görmek bunun benim için tahmin ettiğimden daha eğlenceli geçeceğinin habercisiydi.

"Evet, biliyorum." sesi, sonlara doğru kısılıp çatladığında başını eğerek boğazını temizledi ve daha sonrada kaşlarını çatıp camdan dışarı bakarak oldukça ilgisizmiş gibi davrandı. "Yani, kabul ettin?" küçük gözleri tekrar sorgularcasına bana döndüğünde omuz silkip tıpkı onun gibi boğazımı temizledim. "Hayır, ona hala özür dilemesi ya da kendisini affettirmesi gereken bir kişi olduğunu söyledim."

Kaşları şaşkınlıkla havaya kalkarken güzel bir gülümsemeyle gerilen dudaklarını birbirine bastırarak kendine engel oldu ve görmediğimi, ya da fark etmediğimi sandı. "Pekala." dedi rahat bir nefes alıp verdikten sonra başını yastığına koyup bana döndü. "Bugün başıma bu kadar olay açtın ve senden isteyeceğim ufak bir isteği yerine getirirsin sanırım?" tek kaşımı kaldırarak yüzüne bakarken dudaklarımı yaladıktan sonra konuştum.

"Teklifin nedir?" 

"Şarkı söyler misin? Trisha bir keresinde çok güzel bir sesin olduğunu söylemişti."