"သားေခတ္... ကိုက္မထားနဲ႔ေတာ့..."
"..."
"သားေခတ္... မားမားေျပာေနတာၾကားလား သားငယ္ေလး... ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုကိုက္မထားနဲ႔ေတာ့လို႔..."
"..."
ပတ္တီးစည္းထားရတဲ့ေျခေထာက္ေလးကိုတယုတယ ေစာင္ထဲသြင္းေပးရင္း... ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းသားကိုအတင္းဖိကိုက္ထားတဲ့သားငယ္ေလးကိုစိတ္ပူမိေတာ့ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးရန္ႀကိဳးစားမိသည္...
"သားရယ္ Daddy ကသားကိုမခ်စ္လို႔ေအာ္တာမဟုတ္ပါဘူး... အျပင္ကျပန္ျပန္လာခ်င္းသားဒဏ္ရာရထားတာကိုျမင္ေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါေဒါသသံပါသြားတာပါ..."
"..."
လိုအပ္လို႔ထိုးမယ္ဆိုတဲ့ေဆးကို မထိုးခ်င္ဘူးဆိုၿပီးဂ်ီက်ေနတာမို႔ အျပင္ကျပန္လာတဲ့သူ႕ Daddy ဝင္ဆူတာခံလိုက္ရတဲ့သားေခတ္... အရက္ျပန္နဲ႔ေဆးမယ္ဆိုတုန္းကလည္းသူ႕ဦးငယ္ေအာ္တာကိုခံထားရသူမို႔... အသံမထြက္ေအာင္ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုသြားခြ်န္ခြ်န္နဲ႔ဖိကိုက္ထားရင္းဆႏၵထုတ္ေဖာ္ေလသည္... ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကသူဂ်ီက်လို႔ေအာ္မိတဲ့အခါအသံမထြက္ေအာင္ဒီလိုလုပ္တတ္တာႏႈတ္ခမ္းေတြေပါက္တဲ့အထိ... ေျခေထာက္ကဒဏ္ရာေၾကာင့္မေျခာက္ေသးတဲ့မ်က္ရည္က သူ႕ Daddy ဆူလိုက္တာနဲ႔ေပါင္းၿပီးအသစ္ကစျပန္က်ေလသည္... တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္႐ႈိက္သံေလးေနာက္မွာ တုန္တုန္သြားတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးေၾကာင့္...
"သားေခတ္... သားေခတ္ေလး..."
"ဟင္း... ဟင္..."
ပါးစပ္ဟကာ ဘယ္ဘက္ရင္အံုေလးေပၚလက္တစ္ဖက္နဲ႔အသာဖိကပ္ရင္းညည္းေနတာမို႔...
"ႏွလံုးကိုထိသြားတာဆိုေတာ့အခ်ိန္မေရြး ျပန္ျဖစ္လာႏိုင္တယ္"
နားထဲျပန္ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံေတြ ဟင့္အင္း... အဲဒီတုန္းကလည္းအသက္အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ခံစားခဲ့ရၿပီးၿပီပဲ... အခုတစ္ခါထပ္ၿပီးရက္စက္ခ်င္တာလားကံၾကမၼာရယ္...
"သား ဘယ္လိုေနလို႔လဲ... အသက္႐ွဴမဝတာလား"
ေပ်ာ့အိေနတဲ့ဆံပင္ပါးပါးေတြကိုပြပ္သပ္ေပးရင္း စိတ္ပူစြာစကားဆိုမိေတာ့... ေခါင္းေလးကိုအသာရမ္းျပေလသည္...
