KALBİM SANA AİT

Gözyaşıma Eşlik Eden Yağmur

ABİ
Kelimesi ne kadar güzel bir kelime dimi...
Üç harfli olmasına rağmen içinde binlerce anlam içeriyor...
Abi diyince akla tek gelen aynı anadan babadan olma ailenin en büyük çocuğu anlamına gelmez...
Abi değince...
Özlem...
Hasret...
Bekleyiş...
Acı...
Kavuşma...
Gelir benim aklıma. Çünkü en çok benim aklıma gelen bunlar...

Sonunda abime kavuştum.
Sonunda doya doya kokusunu içime çektim. Sonunda doya doya sarıldım ona... Ama yine bir tarafım eksik yine bir tarafım hüzün... Ama şuan bunu bir kaç saatliğine unutup olaya odaklanmam lazım...

Etrafı izlemekten heyecandan ellerimi sıkmaktan başka bir şey yapamıyordum.
Şuan buradaki koku midemi daha çok bulandırıyor du.

-Eylül Yalçın...Eylül Yalçın

Hemşirenin sesi ile kendime geldim. Kendimi toparlayıp ayağa kalktım.
Çantamı koluma takıp hemşirenin yanına gittim.

-Eylül hanım siz misiniz.

Kafamı olumlu anlamda salladım.
Eli ile içeri gösterdi.

İçeri girdiğimde gözlüklü yakışıklı bir doktor vardı.
İçimden devrim duysa kafamı kırar diye düşünmeden etmedim.

-buyrun Eylül hanım... Şikayetiniz ne?

Kafamı öne eğip  utandım. Kendimi toparlayıp konuşmayı denedim.
Şuan hastanedeki diğer kadın doktorun izinli olması beni baya zora soktu.

Kafamı kaldırıp doktorun yüzüne baktım.

-tamı tamına 1 aydır geciktim... 1 haftadan fazla mide bulantısı var... Birde olduğundan daha fazla yemek yemeye başladım.

-anladığıma göre kendinize hamile teşhisi koymuşsunuz... Öylemi Eylül hanım.

-evet... Galiba doktor bey aklıma ilk gelen o oldu.

Adam gözlüğünü düzeltip tekrar konuştu.

-annenizin babanızın haberi var mı yani reşit misiniz.

-evet ben reşitim ve evliyim annem babam malesef öldü.

Doktor önündeki kağıtta bir şeyler yazıp hemşireye uzattı sonra tekrar bana döndü.

-kan tahlili ve idrar tahlili yapılsın ultrasonu sonuçlar çıkınca yaparız.

Ayağa kalkıp hemşireyi takip ettim.
Kan alma odasına girip koltuğa oturmamı istedi.

Kolumu açıp hemşirenin kan almasını bekledim.
İğneyle bana doğru dönünce iğneden hala korktuğumu fark ettim.
Keşke şuan devrim de burda olsaydı.
Ondan habersiz geldim çaktırmayın.

Hemşire iğneyi koluma sokunca ağzımdan inilti çıktı.
Kan alma işlemi bitince elime idrar kabını verdi.

Alt kattaki lavaboda işim bitince hemşireye teslim ettim.
Ve doktorun kapısı önünde bekledim.

Heyecandan ölebilirdim. Eğer hamile isem bunu devrime nasıl söyleyeceğim.
Zaten okula ygs sınavına hazırlanmak için gitmiyorum...
Yüzde yüz dışarı bile çıkarmaz beni...

Düşüncelerimi bölen az önce ki hemşire ismimi söylemesi oldu.

İçeri girince doktorun elinde kağıtlar gördüm.

-Eylül hanım bu testlerin sonucunu ultrason yapınca anlayacağız... Buyrun şöyle.

Üstümdeki montu çıkarıp kazağımı sıyırdım ve sedyeye uzandım.