KABUL ET : Seviyorsun !

Bölüm 6:

Bölüm 6:

Tüm gün Dash'ten kaçmıştım. Öpüşmemiz hakkında konuşmak için hazır değildim ama hiç pişman değildim. Hem de HİÇ ! Aksine Nathan'dan kaçmama hiç gerek kalmamıştı. Bugün şirkete adımını dahi atmamıştı. Nerde olduğunu merak etsem de onu bir türlü arayamamıştım. Ben bu düşüncelere dalmışken kapı çaldı ve içeri Rose girdi.

"Cara mesain çoktan bitti eve gitmeyecek misin artık ?"

"Hayır... Bugün fazladan mesai yapacağım. Kafamı dağıtmam lazım."

"Peki. Ben senin için Bay Bob'a haber veririm."

"Tamam.Görüşürüz."

Rose odamdan çıktı. Ardından derin düşüncelerimden uzaklaşmak için tekrardan çalışmaya başladım. Herkes şirketten çıktığında Bay Bob odama geldi.

"Bayan Grey, eğer müsade ederseniz yarım saat yemek yemeye gidebilir miyim ?"

"Ah tabiki... İyi akşamlar."

Daha sonra kapımı kapattı ve gitti. Yaklaşık 10 dakika sonra içerden büyük bir gürültü geldi. Neler olduğunu anlamak için sessizce kapımı açtım ve baktım. Nathan'dı. Sarhoş... Odadan çıkıp yavaş adımlarla ona doğru yürüdüm.

"Cara,Cara,Cara... Burdasın bebeğim. Ben de tam seni düşü... düşünüyordum."

Bana bebeğim demesi midemi bulandırmıştı. Daha doğru dürüst bile konuşamıyordu.

"Nathan hadi sana taksi çağırayım."

"Hayır. Sen beni götür."

"İşlerim var."

"Hep bir mazaretin var... Hiç konuşmuyoruz, buluşmuyoruz. Ama bugün ben ne istersem o olacak."

Kolumu tuttu ve beni kapıya doğru sürüklemeye başladı. Direnmeye çalıştım ama çok güçlüydü ve Bay Bob da yoktu. İçimi bir anda büyük bir korku sardı. Daha sonra bir ses duydum. Beni çok rahatlatan birinin sesi. Dash...

"Cara'yı bırak... Şimdi."

"Cara seni ilgilendirmez o benim sevgilim."

"Hayır ilgilendirir."

Nathan o sırada kolumu daha çok sıkmaya başladı. İstemsizce güçlü bir çığlık attım. Dash kendini zar zor tutuyordu. Ellerini yumruk yapmıştı. Ellerini Nathan da farketmiş olmalıydı. Nathan kolumu bıraktı ve Dash'e doğru hızla yürüdü ve havaya bir yumruk savurdu.

"Cara benim tamam mı ? Onunla ne yapmak istersem yaparım."

Dash en sonunda dayanamadı ve Nathan'a sert bir yumruk attı. Nathan sendeledi ve tekrar Dash'e doğru yumruk savurdu. Ben daha ne olduğunu anlayamadan onlar birbirilerine saldırmaya başlamıştı. Dash'ten gelen her yumruğun etkisiyle Nathan biraz daha ayılıyor ve daha isabetli vuruşlar yapıyordu. Kendime geldiğimde aralarına girdim ve onları ayırmaya çalıştım. Ama Nathan beni yere savurdu. Yere düştüğümde kafamı çalışma masasının demir bacağına çarptım. Acıyla inledim. Dash Nathan'a sert bir darbe indirdi ve onu yere serdi. Daha sonra bana doğru koştu. 

"Cara iyi misin? Cara beni duyuyormusun."

"Evet. Evet... Seni duyuyorum."

Beni belimden tutarak yavaşça ayağa kaldırdı. Dengemi sağlamak için masaya yaslandım. Etraf sallanmaya başlamıştı. Nathan ayağa kalktı ve bana doğru yürümeye başladı.

"Cara lütfen beni affet. Çok özür dilerim."

"Uzak dur benden."

"Cara hayır. Sana asla isteyerek zarar vermem."