Bölüm 13:

1.1K 30 13
                                    

<pre style="line-height: 21px; white-space: normal; color: #444444; font-size: 15px; text-align: -webkit-auto;">Umarım beğenirsiniz :) Lütfen yorum ve vote yapın. Ve kitabıma yorum ve vote yapan herkese çok teşekkür ederim. :) 

İyi okumalaar ! :) 

Bölüm 13 : 

O kadar rahatlamıştım ki... Başından beri yapmam gereken bu muydu ? Dash'i affetmek ? Peki ya Scott'la olanlar. Onlar benim için kesinlikle anlamsız değildi. Ama Dash hem nefes kesici hemde acı verici duyguları bir anda yaşatırken, Scott bunları baskılayan bir uyuşturucu gibiydi. Dash kapıyı çalmadan odama daldı. Elindeki içicekleri masaya koymasını bekledikten sonra ona bir yastık fırlattım. 

"Seni terbiyesiz şey. Kapıyı tıklatmadan içeri öylece dalamazsın. Üstümü değişiyor ya da çıplak olabilirdim."

Gözlerini bana dikti ve pis pis sırıttı. 

"Artık asla kapı çalmıcam." 

Ona bağırdım ve bir tane daha yastık attım.

"Pislik."

İçicekleri masadan aldı ve benim yanıma yatağa oturdu. Kırmızı plastik kapta bir şeyler getirmişti. Ne olduğunu merak ettim ve hemen bir yudum aldım.

"Ahh... Alkolsüz mü ?"

"Bu gece alkol yok prenses."

Gülümsedim. Bana prenses demesini bile özlemiştim. Gözlerimi yere devirdim. Bir anda yüzümü kendisine doğru çevirdi ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Dudaklarındaki o tatlı tadı ve onu öperken saçlarından gelen ferah koku beni yine etkisi altına almıştı. Tam onun harikalıyla bütünleşecekken Sara bir anda içeri daldı. 

"Aa.. Av. Ah Dash ?"

Biraz sinirlenmiştim. Mükemmel anımızı bölüyordu.

" Ne oldu Sara ?"

" Şey, pasta kesilecek, geliyor musun ? Ne diyorum ben gelmek zorundasın." Sara kekeliyordu. Çok şaşırdığı her halinden belliydi.

"Tamam 5 dakika içinde aşağıdayım."

"Şey tamam. Peki. Aşağıda görüşürüz."

Sara kapıyı sertçe kapadı ve odadan çıktı. Yataktan kalktım ve kapıya doğru ilerledim. Dash'in beni takip ediceğini biliyordum. Tam kapıyı açacakken boynum bir anda ateşlendi. Dash'in dudakları omzumla boynum arasında yürüyordu. Kulağıma yaklaştı ve fısıldadı.

"İnsanların çatkapı girmesi gerçekten sinir bozucuymuş. Haklısın." 

***

Dash tam kapıdan çıkarken annem onu yakaladı. Ben onu evden yollamaya çalışırken annem onu daha fazla tutuyordu. Ve o da gitmek istemiyordu. Bende istemiyordum. Ama Sara bize tip tip bakarken hiç huzurlu değildim. Zaten ne de olsa artık barılmıştık ben yeniden onundum o da benim. Sonunda Dash gittiğinde annem beni yanağımdan öptü.

"Aslında iyi çocukmuş Cara." Annem böyle deyince bir anda Dash'ten tiksindim. Ama bu tiksinme sadece 2 saniye sürebildi. Sara içerden bağırdı. 

"Caraaa hediyeleer."

25 yaşında olabilirim ama doğum günü hediyeleri için hala ölüyordum. Kendimi hızla kanepenin üzerine attım tüm hediyeleri büyük bir heyecanla açtım. Mutluluğum zirvedeydi. Ta ki... Ta ki yeşil bir paketle kaplanmış küçük kare kutunun üzerinde yazan ismi görene kadar. 

Scott... 

Paketi yavaşça açtım. İçinden minik bir kar küresi çıktı. Sara tepkimi görünce beni dürttü. 

KABUL ET : Seviyorsun !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin