Bölüm 11:

1.3K 38 14
                                    

Oyuncu kadrosu seçenekleri bölümün sonundadır. Umarım seversiniz :)) Ichchagod'umaa :D <3

Bölüm 11: 

Dash gözlerini bana kenetlemiş tam karşımda duruyordu. Ve daha sonra bana yavaş adımlarla gelmeye başladı. Kaçmak istedim ama kaçacak yer yoktu. Odayı kilitlemiş ve anahtarı cebine koymuştu. 

"Dash uzak dur." onu durdurmak istedim ama yapamadım.

"Cara bana karşı dürüst ol. Beni sevmediğini söyle ve seni rahat bırakayım." yapamazdım. Söyleyemezdim. Ama denemekten başka çarem yoktu. Onu kendimden uzak tutmak zorundaydım. 

"Seni sevmiyorum." gözlerimi yere devirmiştim. Ama söylemiştim. Umarım artık giderdi.

"Gözlerime bak ve söyle." sesi özgüvenli ve rahat çıkıyordu. Gözlerine baktım.

"Seni sev... Sev." 

"Kabul Et: Seviyorsun." Dash daha ben bir şey diyemeden dudaklarıma yapıştı. Onu engellemeliydim. Her ne kadar onu geriye itmek istesemde vücüdumdaki her hücre bana karşı çıkıyordu.

1 gün önce...

Uzun zamandan beri ilk defa bu kadar güzel ve deliksiz uyumuştum. Dash'ten beri... Dün gece neler olduğunu düşündüm. Ve hayır sarhoş değildim. Pişmanda değildim.

Dün gece : 

Scott'la uzun süre öpüştük. Ellerini belime sardı ve beni kucağına aldı. Öpüşmemiz gittikçe daha da ateşleniyordu. Şuanda onun giysilerinin ve kollarının arasında adeta ona ait gibiydim. Ve bundan rahatsız değildim. Bacaklarımı Scott'ın beline sardım. O sırada o da yerden güç alarak ayağa kalktı ve beni yatak odasına kadar taşıdı. Beni yatağa yatırdı. Ben daha fazlasını beklerken o yavaşça geri çekildi. Siyah dağanık saçları parça parça saçılmıştı. 

"Bu gece benimle uyur musun ? " 

Uyumak mı ? İstediğim bu değildi. Lanet olası vodka beynimi uyuşturuyordu. Tekrar düşünmeye başladığımda ona hak verdim. Şuanda uyumak en iyisiydi. Kafamı evet anlamında salladım. Sonra bana yavaşça yaklaştı ve masum bir öpücük verdi. Yastığa kafamı bastırdım ve uykuya daldım. 

Sabah : 

Uyanmaya çalışırken, saçlarımda gezinen yumuşacık parmaklar buna engel oldu. Gözlerimi hala açmamıştım ama Scott'ın yanağıma yaklaşan nefesini hissedebiliyordum. Scott kulağıma fısıldadı.

"Bebek gibi uyuyorsun." 

Güldüm. 

"Bebek gibi kokuyorsun. Çok masum."

O da bana karşılık vererek güldü. 

"Bu iki koca bebek yataktan kalkmayı becerebilcek mi bakalım ?"

"Daha gözlerimi bile açamadım."

Telefonum çaldı ve bu tatlı anımızı bozdu. Scott telefonumu uzattı. Ve suratını asmıştı. Arayan Dash olmalıydı. Zaten öyleydi. 

"Seni rahat bırakayım. Rahat rahat konuş. Eğer bir sıkıntı olursa, ya da bana ihtiyacın olursa bana seslen."

"Teşekkür ederim. Gerçekten." 

Scott yanağıma tatlı bir öpücük kondurdu ve odadan çıktı. Bende telefonu açtım. 

"Günaydın prenses."

"Ne var Dash." sesim yorgun çıkmıştı. 

"Şirkete gelecek misin ?"

"Belki gelirim belki gelmem. Sana ne bundan."

KABUL ET : Seviyorsun !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin