Bölüm 4

72 25 0
                                    

                              Bu şarkı da sevdiğinden uzak olan,sevip de kavuşamayan,hatırlanmak isteyip de unutulan herkes için gelsin. :)




Merakla müşterilerin olduğu bölüme geçtim ve masa yirmiye doğru yürümeye başladım.Tabii ya çiçekler yetmemiş bir de kendisi gelmişti.Sinirle yanına yaklaştım,hiç beklemediğim bir kibarlıkla "lütfen otur Deniz,biraz seninle konuşmak istiyorum" diyerek sandalyeyi çekti.

"Bakalım ben seninle konuşmak istiyor muyum?"

"Lütfen".

Onunla konuşmak istemiyor aynı zamanda ne söyleyeceğini de fazlasıyla merak ediyordum.Kalsam mı gitsem mi ne yapacağımı bilmez bir şekilde,elim çenemde düşünüyormuş gibi yaptım.

"Pekala sadece iki dakika,zaten fazla da vaktim yok."

"Cem'le olan ilişkinizin bana inat olduğunu tahmin etmek güç değil."

"Bunun için mi geldin?"

"Lütfen bu saçmalığa bir son verir misin senin Cem'le olamayacağını ikimizde biliyoruz."

"Tamam,bu konular hakkında konuşmak istemiyorum özel hayatım seni alakadar etmez."

"Çünkü sen olabilecekleri göremiyorsun abim Cem'i de,beni de,seni de öldürebilir."

"Ne için,niye öldürüyormuş bizi."

"Bizim gibi değil o,düşünce yapısı farklı biraz ."

"Benim gibi şerefsiz değil diyorsun yani.Neyse ne hodri meydan o zaman bir daha buraya gelme,çiçek de gönderme istemiyorum şimdi defolup gider misin?"

"Ben sana çiçek falan göndermedim.Ama tekrar görüşeceğiz emin olabilirsin ,sen asıl abimle görüşmemeye dikkat etsen daha iyi olur."

Gitmişti ama ne demek istediğinianlamamıştım.Bütün gün konuştuklarımızı düşündüm.Ne demeye Cem'in aklına uyupbu işlere giriyordum ki .Tarık'la ilgili söyledikleri kafamı kurcaladı durdu,niyehepimizi birden öldürüyordu bir türlü   anlam veremiyordum.Ben böyle derin düşüncelere dalmış hatta o derin düşüncelerde boğulurken Cem'in sesiyle irkildim."Pamuukk hu huu".

"Efendim Cem."

"Daldın yine,sana sesleniyorum bir saattir.Çıkalım mı diyorum?"

"Müşteriler."

"Çocuklar idare edecek bugün,bana gidelim sana balık pişireyim yanına da rakı açalım ohhh mis gibi rakı balık yapalım ne dersin?"

"Şahane derim ."

"Ya da sana mı gitsek,Nazlı da gelir hem onu da görmüş olurum."

"Sen hoşlandın mı Nazlıdan"

"Bilmem sence de hoş kız değil mi?"

Onu böyle görmek içimde tarifsiz bir sevince kucak açmıştı.Demek ki insan yeniden sevebiliyor,kendini aşka hazır hissedebiliyordu.Benim karanlığım ne zaman aydıklara kavuşacaktı ya da kavuşabilecek miydi burası muamma.Zaten aşka olan inancımı yitirmiş o defterleri çoktan kapatmıştım.Bu Berke mi Tarık mı ne olduğu bilinmeyen adamı tanıdığımdan beri hayatımda hiçbir şey yolunda gitmiyordu.Zaten onunla da deli dolu aşk yaşadım sayılmazdı,sağlık sorunlarım vardı ve benim için yabancıdan bir farkı yoktu.Beni ve ilişkimizi düşünse onu hatırlamam için bana yardımcı olurdu ama onu da yapmamıştı.Beni yine daldığım hayallerden uyandıran Cem olmuştu,bir marketin önünde durmuş arabadan inmem için sabırla bekliyordu.

"Canım alışveriş yapmamız gerekiyor sanırım, evinde rakı olamayacağını düşündüm."

"Yoo var."

AKLIMDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin