AKLIMDA

Bölüm 25

                                               TARIK

Deniz'i orada barda bırakarak Cem ve Cemre'nin ardından gitmek zorunda kaldım.İçimden bir ses git,tut kolundan her şeyi anlat senin Tarık'ın benim de derken şuan yapamayacağımı bal gibi biliyordum.Yasemin'le son görüşmemizde üstüne gitmemem gerektiğini vurgulayarak söylemişti.

Cemre'yi eve bıraktıktan sonra Cem'le birlikte kusuncaya kadar içmeye devam ettik.Ne lanet bir şeydi şu içki!Öyle ki adamı olmadığı biri hale sokuyor,yapmayacağı şeyleri yaptırıyordu.Ya da ben lanet adamın tekiydim.

Cem birden ayaklandı. "Ben gidiyorum abi" dedi yarım yamalak kurduğu cümlelerle.

"Nereye oğlum?"

"Nazlı'ya."

"Bu halde mi dur Aykut'u arayalım bizi eve bıraksın yarın sakin kafayla gidersin."

"Biz zaten evdeyiz abi."

"Öyle ya.Tamam o zaman şimdi uyuyalım yarın gidersin."

"Olmaz,şimdi gidiyorum sende geliyorsun."

Ne dediysem Cem'i vazgeçirememiştim.Mecbur düştüm bende peşine.Zaten başıma ne rezillik geldiyse hepsi de Cem'in suçu değil miydi?Değildi.Belki de ben rezil adamın tekiydim.Beni rezil eden bu aşkın ta kendisiydi.Uğruna ölüp bittiğim Deniz'in bile beni hatırlamamasının tek sebebi de bendim belki.

Cem sendeleyerek arabaya doğru yürüyordu.Hoş bende ondan farksız değildim ya.Yolda zor yürürken bir de araba kullanacaktı ya bugün ölmezsek bir daha zor ölürüz diye geçirdim içimden.Şoför koltuğunun yanına oturdum ve olacakların bu kadar kötü bir seyir alacağını bilseydim yeminle o zıkkımı sürmezdim bile ağzıma.

Son sürat gidiyorduk ve radyoda çalan şarkıya da bağıra bağıra eşlik ediyorduk.

Tanrım nerden sevdim nerden düştüm bu belaya

Vurdum gönlümü hasretin en uzak yoluna

Senden kopmazsa yüreğim yazıklar olsun

Apartmana yaklaştığımızda iyice havaya girmiştik.Babasının arabasıyla son ses müzikle sevdiği kızın evinin önünden bin kere geçen ergenler gibi hissediyordum kendimi.

Cem arabayı park ettikten sonra bagajdan bir bidon çıkardı.

"O ne oğlum" diye hayretle sordum.

"Görürsün şimdi" diyerek geçiştirdi beni.

Tam apartmanın altında durmuş bir şeyler düşünüyordu Cem. "Burası gayet uygun" diyerek elindeki bidonun kapağını açtı.Bidonun içindekini kocaman kalp şeklinde etrafımıza dökmeye başladı.

"Benzin koktu.Lan benzin mi o?Allah senin belanı vermesin Cem kafayı mı yedin sen?"

"İzle ve gör şimdi bak Nazlı beni nasıl affedecek?"

İşi bittikten sonra tam kalbin ortasına geçerek "Nazlııııı,çık kız balkona" diye bağırmaya başladı. "Kibar ol" diye uyardım onu. Bu defa "Nazlıııı" diye birkaç kez böğürmeye devam etti.Apartmandan birkaç kişinin cama yapıştığını gördüm.Gözüm Deniz'in dairesindeydi ama henüz çıkmamıştı o.Nazlı balkona çıkmıştı,ardından Meto fakat Deniz hala yoktu.

"Ne var Cem ne istiyorsun gece gece."

"Affet beni Nazlı,seni çok seviyorum ne olur affet beni."

Cem bağırmıyor adeta anırıyordu ve hala gözüm Deniz'in dairesindeydi fakat Deniz çıkmamıştı.

"Cem Bey lütfen gider misiniz ayıp oluyor konuya komşuya" diyen Meto şaşkınlıkla bakıyordu.

"Cem defol git ya rezil ediyorsun beni."

"Nazlı'm lütfen bir kere dinle beni.

"Hayır,seni dinlemek istemiyorum defol git."

İnsanlar birer birer gürültüye çıkmaya devam ediyorlardı tabii Deniz hariç.Bu defa endişelenmeye başlamıştım.Cem "abi gelsene bir" dedi ve yanına gittim. "Çakmak var mı?"

"Var."

"Versene."

Cebimden çıkardığım çakmağı Cem'e uzattım.Yere döktüğü benzini tutuşturdu.

"Affet beni Nazlı" diye bağırmaya devam etti.Nazlı daha bir şaşkın "Cem ne yapıyorsun" dedi.Herkes pür dikkat bizi izliyordu.İyi de benim bu çemberde ne işim vardı?Alevler iyice yükselmeye başlamış,duman ve alevin içinde kalmıştık.Zaten alkollüydük ve ateş çaksan havaya uçacak durumdaydık.Cem hala olayın ciddiyetini anlayamamıştı. "Allah belanı versin Cem demiş miydim" dedim dişlerimin arasından, "demiştin abi" diyerek yutkundu.

Nazlı "Ceeem,ne yapıyorsun..İmdattt yardım edin yanıyorlar" diye bağırıp balkonda telaşla koşturuyordu.İnsanlar bir anda etrafımızı sarmış,itfaiyeyi arayın,aradınız mı vah vahh pek de gençler diye kendi aralarında konuşuyorlardı.Meto Deniz'e sesleniyor hatta elinde telefon tahminimce  Deniz'i arıyordu.Yine de bana mısın demiyordu.Kendine gelen Cem "abi sıçtık" dedi gözleri yuvalarından çıkacak şekilde.Tam ağzımı açacaktım ki "tamam,biliyorum Allah benim belamı versin" dedi.Sonrası mı?En son hatırladığım Deniz balkona çıktı ve ağzı açık bize bakıyordu.