Ijje Marayo

Chapter 3: Dejavu

BEVERLY

"Ayo, caveman! Wassup?" -bati ko kay Ten while doing the swag pose. Gosh. Ang osum ko na nga ang swag ko pa. Swerte ng future lover ko. Tsk.

"Still handsome."-casual niyang sagot habang nakaupo at may hawak na gitara. Napatingala nalang ako.

"Anong tinitingnan mo?" -tanong niya at base sa tono ng boses niya, nakakunot na naman ang noo niya.

"I'm talking to him..." -sagot ko habang nakatingala parin.

"Talking, what?"

"I'm asking him..." -malungkot ko siyang nilingon. "ba't buhay ka na nung nagpakalat ng kagaguhan sa mundo?"

Sinamaan niya ako ng tingin. "Ba't buhay ka na rin nung nagpaulan ng ka-abnormalan sa mundo?" -inis niyang sabi kaya napairap ako.

"Excuse me, nabuhay ako nung time na nagpakalat ng osumness sa mundo at sinalo ko lahat yun." -sabi ko at umupo sa harap niya. Weyt, sa grass ah. Ang ano niyo gush.

Nasa soccer field kami ngayon ni Ten. Walang practice ang soccer team kaya wala masyadong estudyante dito na nakatambay sa bleachers. Hindi mainit ang panahon kahit tanghaling tapat na kaya naging maganda sa paningin ko ang soccer field. Di ko kasi maappreciate 'to kapag may nagpapractice at maraming nanonood. Okay na ako sa basketball.

"Ewan ko sayo." -sabi niya at nagsimulang mag-strum. Pinakinggan ko lang ang tinutugtog niya, ang pagstrum niya dahil di naman siya kumakanta o nagha-hum.

"Ano ba yan! Music na ba yang tawag mo diyan?! Ang lumbay naman! Wala na bang ibubuhay yan?!" -reklamo ko at pinagbubunot ang mga damong nasa harap ko.

"Ganda mo ah. Nakikinig ka na nga lang." -kunot-noo niyang sabi sakin saka ako inirapan.

Dahil sinabi niyang maganda ako, bigla akong natawa. Yung parang sa hyena. "Gush! Ang ganda ko ba?" -at tumawa na naman ako.

"Anong klaseng tawa ba yan?" -tanong niya at tumingin sakin na parang baliw ang kausap.

"Ito, my friend, ang tawa ng isang hindi makapaniwalang osum. Gosh." -and I laughed again.

"Stop that. Para kang hyena." -sabi niya at ibinalik ang tingin sa gitara niya.

"Hyena? Yan ba yung puting ginagamit sa pagbake?" -tanong ko at umastang parang inosente.

Natigilan siya kaya nagtaka ako. Teka havey ba yung joke ko? Gosh. Tatawa na ba siya?

"Alam mo na bang ang gwapo ko?" -takang tanong niya kaya napairap nalang ako. Ang kj amp. Kala niya naman ikinalago ng pilipinas change topic niya. Tssk.

"Oo. Alam ko nang ang gago mo." -sabi ko at tumayo nalang. Nakikipag-gaguhan na naman kasi siya. Gosh. "Oy sampu. Samahan mo nga ako."

"Kung gusto mo nang pumunta sa impyerno, mauna ka na. Gusto ko pang mabuhay." -bored niyang sagot at nagsimula ulit magstrum.

"Pakyu po to the heighest level. Mahal ko pa ang life ko okay? At saka, kung mamamatay man ako im sure sa langit punta ko. Osum kaya dis girl." -ipinagdaop ko ang mga palad ko at tumingin sa langit. Eyow there bro. Tatanggapin mo naman ako diyan sa lugar mo diba? hehe.

"Isipin mo nalang na naniwala ako."

"Whatever. Tara na kasi! Saglit lang naman eh!" -pagpupumilit ko. Ang pabebe masyado jusko nalang.

Napabuntong-hininga siya at ibinaba ang gitarang hawak niya. "Pasalamat ka at alam ko kung hanggang kailan tatagal kakulitan mo. Bwisit. Alam mo bang nagcoconcentrate ako dito? Saan ka ba kasi pupunta? 'Pag tayo lang inabot ng ilang oras makikita mo." -banta niya pero ngumisi lang ako. Wala talagang makakahindi sa kakyutan---osumness ko.

"Waaaaah!! Salamathank you! Gosh! Alam mo bang ito ang pinakamagandang bagay na gagawin mo sa buhay ko?!" -sabi ko na kulang nalang yakapin siya kaya lang grabe yung pawis niya. Eew. Saan niya nakuha yun?

"Panget mo parin."

---------------

"Nasabi ko na bang pinakamagandang nagawa mo 'to sa akin?!" -tuwang-tuwa kong sabi nang makalabas kami ni Ten sa sinehan.

"Nasabi ko na bang sixtynine times mo nang naulit yan?! Para kang sirang plaka bwisit! Ay hindi. Sira ka na pala talaga." -inis niyang singhal. Bugh. Kajirits siya. Siya na nga 'tong nilibre para manood ng Frozen tapos ganyan pa siya. I think hindi niya kayang iappreciate ang maliliit na bagay na gaya nito. Tsk. I pity him. He's not osum.

"Nevermind. But dude, Olaf is dope! Heard his voice right? Parehong-pareho ng kay kuya kapag natatae siya! Gosh! Kaya pala mukhang ewan mukha niya!" -di parin ako maka-get over kaya naglalabas ako ng feels. And by naglalabas ng feels, it means with matching hampas at yugyog sa kasama kong kj.

"Wala akong pake! Bitawan mo nga ako!" -inalis niya ang kamay kong nakahawak sa braso niya kaya natigil ang pagyugyog ko sa kanya.

"Tapos si Anna! I wanna have her hair! And Elsa! She is so cool to the nth power! I wanna have her power too and make a castle full of pandas made in snow and charcoal! Waaaah! I love the raindeer---or whatever animal he is!" -patuloy kong sabi habang naglalakad kami palabas ng mall. 2:30 na at kelangan na naming bumalik sa school kasi may klase pa kami. Buti nalang talaga wala teacher namin sa unang subject kaya nakapanuod ako ng frozen na matagal ko nang gustong mapanood. Hihihi.

"Let me inform you, Beverly that THAT movie was a trend almost a YEAR ago." -inemphasize niya talaga yung that at year.

"So? Ano naman kung last year pa 'yun? Eh ngayon lang ako nagkaroon ng chance na manood eh. 'Wag kang ano dyan. Itulak kita nang mahulog ka eh." -sagot ko habang nakasakay kami sa escalator ng mall. Totoo naman. Ngayon lang ako nagkaroon ng chance na kapanood ng sine ulit kasi nga bawal daw sabi nila mommy. First priority muna daw ang saftey ni kuya. Hayyszt.

"Matagal na akong nahulog..." -sabi niya at umiwas ng tingin. "...nahulog nang walang sumasalo."

Napangiwi ako. "Pwedeng magmura? Nakaka-ashrbdb hugot mo dude. Gosh." -sabi ko pero di na siya umimik. Taray. Pabebe amputts. Daig pa ako. Hayzs.

"Dejavu." -sabi ko nang makalabas kami sa mall at tumambad sa amin ang isang kotse.

Lumingon sakin si Ten nang nakakunot ang noo. "Anong dejavu?"

"Parang nangyari na 'to. Yung may nag-aabang na kotse na kulay green sa paglabas ko ng mall." -kunot-noo kong sagot. Para talagang nangyari na 'to eh. As in gantong-ganto. Dejavu amputa.

"Bev..." -napatingin ako kay Ten nang tawagi niya ako. Seryoso lang siyang nakatingin sa harapan. "...minsan na tayong nanood ng sine dito..." -lumingon siya sakin saka ko nakitang nakakunot pala ang noo niya na parang nagtataka. "...ikaw pa nagsabing kotse ni Lake ang gamitin natin."

Natigilan ako sa sinabi niya. Pilit kong inalala ang sinabi niya. At hindi naman ako nabigo. "Ay shet..." - pabiro akong napaface palm. "...pano ko nakalimutan yun?"

"Andali mong makalimot kasi siguro antagal na nun." -sabi niya at umiwas ulit ng tingin. Nagsimula na siyang maglakad kaya sumunod nalang din ako.

"Hala so ikaw tanda mo pa? Gosh idol! Teka ano nga bang pinanuod natin nun? Kelan nga yun?" -tanong ko habang papasok kami sa kotse ng kapatid niyang si Lake.

"Bakit ko ibabalik ang alaalang kinalimutan mo na?" -seryoso niyang sambit kaya natigilan ako. Hala ano daw?

"T*ngina priceless padin." -sabi niya habang nakaturo sa mukha ko at humahalakhak.

"Pashnea." -inis kong sambit at sinamaan siya ng tingin.

******
At dahil sa nakakajirits na thesis antagal kong nawala.😭 Kaiyaq talaga.
*cries in courier new, bold face, size twelve, double spacing*