joke || yoonmin

rozdział 55

Min$uga: 204 to na drugim piętrze co nie?

Min$uga: odpowiedź mi kochanieeee

kluska5: dlaczego przeszkadzasz mi w nauce

kluska5: tak, drugie piętro, a co?

Min$uga: nie siedź długo w klasie

Dzwonek zadzwonił, a ja szybko wrzuciłem książki do plecaka. Byłem bardzo ciekawy co on znowu wymyślił. Zazwyczaj ma głupie pomysły. Próbowałem przpechać się przez wychodzących uczniów by szybciej się wydostać, ale to było niewykonalne. Udało mi się jednak wepchnąc przed kogoś i po chwili byłem już na korytarzu. Zobaczyłem blondyna opartego o ścianę i uśmiechającego się głupkowato w moją stronę. Podszedłem do niego i spojrzałem w jego oczy.

- Co tu robisz?

- Przyszedłem odebrać moje kochanie ze szkoły. Nie dałem rady w rozpoczęcie roku, więc jestem teraz.

- Coś nie chce mi się wierzyć, że wyszedłeś z łóżka, a co dopiero, że wyszedłeś z domu tylko po to by mnie odebrać.

- Skończyło się już nawet to mleko, więc musimy iść na zakupy. Nie chcę iść sam.

- Niech ci będzie. - Wywróciłem oczami i poprawiłem plecak, który spadał z mojego ramienia.

- Jimin-ah! - odwróciłem się i zoabczyłem Yuisoo - dziewczynę z mojej nowej klasy.

- Tak?

- Dobrze radzisz sobie z matematyką, prawda? Zrobiłeś dziś większość zadań. Nie chciałbyś może mi trochę z tym pomóc? - odgarnęła kosmyk włosów za ucho i uśmiechnęła się słodko.

- Zgódź się Jiminnie. Może zaprosisz ją nawet do naszego mieszkania, hym? Byłoby miło - odezwał się blondyn. Oh nie, jealous Min Yoongi mode on.

- Mieszkacie razem? - spytała, poprawiając swoją - według mnie - za krótką spódniczkę. - Długo się przyjaźnicie?

- Gdzie moje maniery - prychnął Yoon. - Nie przedstawiłem się. Jestem Min Yoongi, jego chłopak. Miło mi cię poznać. - Uśmiechnął się szeroko i wyciągnął w jej stronę dłoń. Widać, że dziewczyna bardzo się zdziwiła. Po chwili wymyśliła jakąś wymówkę i odeszła od nas.

- Cudownie, wystraszyłeś ją!

- Warto było - wzruszył ramionami i chwycił moją dłoń. - Chodź, dzieciaku. Zakupy same się nie zrobią.