Unicorn [VOLTOOID]

Hoofdstuk 7

POV Snowdrop
In gedachten verzonken lopen we verder. Het duurt best lang omdat we een vrij traag tempo hebben. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar Storm. Hij kijkt recht voor zich uit, en ik probeer zijn blik te volgen. Maar er is niks te zien. Waarschijnlijk staart hij gewoon naar een punt in de verte. Ik richt mijn blik op de tegels onder mij. Na een tijdje roept Storm: "Hey! Volgens mij is je huis hier hoor!" Ik kijk op, en dan achterom. En inderdaad, ik ben zo'n vijftien meter te ver doorgelopen. "Oh...., eh..... sorry...." stotter ik, terwijl ik beschaamd terugloop naar Storm. "Oké zeg het maar..... waar zit je mee?" Zegt Storm als ik voor hem sta. Ik zucht. "Laten we eerst maar naar binnen gaan." Zeg ik, terwijl ik het slot openmaak. We lopen mijn huis in, en ploffen neer op de bank. "Oké, brand maar los." Zegt Storm. "Ik heb het gevoel alsof ik niet langer veilig ben hier. Ik bedoel, ik ben hier al een tijdje, en de meeste merken mij nu wel op." Ik kijk naar de grond. "Hoe bedoel je?" Vraagt Storm, terwijl hij mij ogen opzoekt. Als ik hem even recht aankijk zie ik zijn bezorgde blik. Geeft hij om me of zo? Vraag ik me af. Ik zucht nogmaals diep en richt mijn blik weer op de grond.

POV Storm
Ik merk dat ik me zorgen maak om Snowdrop. Toch wil ik weten wat haar dwarszit. "Ik wijk af met mijn gedrag. Ik denk anders dan de 'normale' eenhoorns, ik doe anders dan hen. Antwoord Snowdrop, waarbij ze me weer echt aankijkt. Ik zie het verdriet in haar ogen. "Soms wil ik gewoon...... ach laat maar..... dat wil je vast niet weten.... mijn stomme gedachtes..." zegt ze. Ik schrik van haar stem. Normaal is die zo zacht en lief, maar nu klinkt hij hard en verbitterd. "Vertel maar, jij moest mijn gejank ook aanhoren." Zeg ik. Snowdrop lijkt even te twijfelen, maar dan verteld ze het toch maar. "Soms wil ik gewoon 'normaal' zijn. Gewoon zonder speciale gaven, zonder gedoe. Gewoon een zorgeloos leventje, waarbij je alleen maar hieft na te denken over wat de dag jou zal brengen." Zegt ze, met nog steeds een bittere ondertoon. "Je wil niet weten hoe vaak ik dat vroeger al gedacht heb. Hoe vaak ik gewenst heb om een normaal veulentje te zijn." Zucht ik. Snowdrop kijkt me begrijpend aan. "Eigenlijk hebben we best veel gemeen." Merkt ze op. Ik denk er even over na, en zie in dat ze gelijk heeft. Ik knik.

"Werd  je eigenlijk boos, of zoiets, toen je begon over je 'afwijkende gedrag'?" Vraag ik. Snowdrop knikt langzaam. "Werd je boos op mij?" Vraag ik voorzichtig. Snowdrop knikt heftig van niet. "Ik word juist boos op mezelf, omdat ik toch weet dat het nooit gaat gebeuren en dat het wensen ervan zinloos is." Zegt ze. "Maar er is geen reden om boos over te worden." Zeg ik. Snowdrop kijkt me aan. Ze doet dat niet al te vaak, maar als ze het doet gaat er een soort tinteling door mijn lijf. Ze heeft iets in haar ogen waardoor je niet zomaar weg  kan kijken. Ze houd je blik vast als een wolf die net een prooi heeft gevangen, maar dan zachtaardiger. "Dat weet ik ook wel...." zucht Snowdrop. We staren alle twee naar de grond, in onze eigen gedachten verzonken.

POV Snowdrop
Na een lange, best wel ongemakkelijke stilte kijk ik naar de klok. Ik zie dat het al best laat is. Hoe lang waren we wel niet op de markt?! Het is al half 6! "Ik ga maar eens aan het avondeten beginnnen." Zeg ik, waardoor ik meteen de stilte verbreek. Storm knikt. "Is er iets waar je allergischs voor bent, of wat je niet eet?" Vraag ik voor de zekerheid. "Nee, ik eet eigenlijk wel alles." Zeg Storm. "Ik spring even onder de douche." Ik knik. "Niet te hoog springen, anders stoot je je hoofd." Grinnik ik. Storm schiet in de lach. "Ik zal proberen je plafond heel te laten." Grapt hij terug. Ik grijns naar hem. Dan loop ik de keuken in, en Storm loopt naar boven. "Oh ja! Als je een handdoek nodig hebt, doe liggen in het kastje onder de wasbak!" Roep ik nog naar boven. "Bedankt voor de tip!" Roept Storm terug. Ik begin aan de avondmaaltijd. Een lekkere hartige taart met prei, spinazie, nootjes en ei.

POV Storm
Ik laat de warme stralen over mijn rug lopen. Het is lang geleden dat ik onder een fijne douche heb gestaan. Want in mijn vaders huis was er alleen een douche met harde stralen, en het warm water deed het soms ook niet. En dan had ik vaak dat ik net stond te douchen en dat het water dan opeens ijskoud werd. Maar goed, genoeg over douches. Ik stap onder de douche vandaan en pak de handdoek die ik al klaar gelegd had. Ik wrijf me droog en ga weer naar beneden. Ik zie dat Snowdrop net begonnen is met de tafel dekken. "Kan ik helpen?" Vraag ik. Ze knikt. "Als jij een kannetje vult met water en twee glazen op tafel zet, dan doe ik de rest wel." Zegt ze, terwijl ze wijst waar alles staat. Ik knik, en doe wat me gevraagd word.

Na het dekken van de tafel haalt Snowdrop een heerlijk ruikende hartige taart uit de oven. Ze zet hem neer op tafel, en snijdt er twee puntjes uit. We eten en kletsen wat. Als we alle twee vol zitten is er nog een halve taart over. Snowdrop stopt het in een bakje en vriest het in. "Zonde om weg te gooien." Zegt ze. Ik knik. "Het was echt een heerlijke taart." Snowdrop glimlacht naar me.

POV Snowdrop
Ik word warm van binnen als Storm me een compliment over het eten geeft. Ik glimlach dankbaar naar hem. We ploffen op de bank neer. Ik pak een stapel tijdschriften, en leg ze neer op de salontafel. Ik pak er een die ik nog niet gelezen heb, en ga hem lezen, wat vrij logisch is. Storm zoekt ook een tijdschrift uit en gaat ook zitten lezen. Ik weet niet waarom, maar ik merk dat ik soms over de rand van mijn tijdschrift naar Storm kijk. Hij ziet er best schattig uit als hij zo zit te lezen... dan realiseer ik me wat ik zojuist dacht. OMG! Snowdrop serieus?! Roep ik in gedachten tegen mezelf. Ik ben zoooo blij dat hij geen gedachten kan lezen!  Denk ik opgelucht. Dan zie ik een interessant kopje, en mijn aandacht ligt weer volledig bij mijn tijdschrift.

---------------------
Heeeeeeey iedereen! Ik hoop dat jullie dit boek leuk vinden. Ikzelf vind het superleuk om te schrijven.
Maar goed. Misschien hebben jullie al een beetje door waar ik een beetje heen ga werken, maar ik ga lekker niks verklappen. Dit hoofdstuk was niet echt met een speciale gebeurtenis, maar ik dacht; het is ook wel leuk om gewoon een hoofdstukje met lekker veel wisselingen tussen het standpunt van Storm en Snowdrop te maken. Dus daarom. Nouja dit was het weer.... doei!!! Nog veel leesplezier!
Xxx mij