Unicorn [VOLTOOID]

Hoofdstuk 17

POV Storm
De volgende ochtend word ik al vroeg wakker van de zon. De lucht kleurt oranje en roze, en even lijkt alles perfect. Dan denk ik weer aan wat er allemaal gebeurd is en aan waarom ik hier met een slaapzak in het gras lig. Het perfecte momentje is gelijk weer verdwenen.

Zachtjes wek ik Snowdrop en Wonder. "We moeten weer verder." Zeg ik. Ze knikken slaperig. Dan sta ik op en begin mijn spullen in te pakken. Niet veel later volgen Snowdrop en Wonder mijn voorbeeld.

We gaan weer verder, nadat we snel ontbeten hebben. We draven een heel stuk nog over de open vlakte. Dan gaat het langzaam over in duingebied en niet veel later zien we de zee. "Die moeten we oversteken voor we in Great Pegasus komen." Zegt Snowdrop. Ik knik.

"Maar hoe?" Vraagt Wonder. "Als het goed is is hier vlakbij een haventje. Misschien kunnen we daar met een boot meevaren." Zegt Snowdrop. "Maar wat nou als daar Zienerjagers zijn?" Vraagt Wonder weer. "Ja, Wonder heeft gelijk. Wat nou als die er zijn?" Zeg ik.

Snowdrop lacht. "Ik heb zowel mijn contacten." En daarop loopt ze langs de kustlijn weg. Wonder en ik volgen haar maar gewoon.

Ongeveer een halfuurtje later komen we aan bij een klein haventje, zoals Snowdrop al zei. "Nu moeten we een grote tweemaster vinden met de naam 'Fesufia' erop." Zegt Snowdrop. "Ehmmm..." zegt Wonder. "Misschien ben ik dom hoor, maar wat is een tweemaster?" Snowdrop grinnikt. "Een tweemaster is een grote zeilboot, met twee masten." Leg ik uit. Snowdrop knikt instemmend. "Oh... oké dan heb ik hem denk ik al gevonden." Zegt Wonder. Ze wijst naar een fikse zeilboot, met inderdaad twee masten. Snowdrop knikt. "Dat is hem, kijk maar op de boeg." Ik kijk ernaar en er staat in rode, krullige letters 'De Fesufia'.

"De boeg?" Vraagt Wonder. Dit keer moet ik grinniken. Wonder weet zo te horen vrij weinig over boten of varen. "De voorkant van de boot." Zegt Snowdrop een lach onderdrukkend. Wonder kijkt beschaamd weer naar de boot. "Het geeft niet Wonder, niet iedereen heeft wel eens gevaren." Zeg ik. Wonder glimlacht naar me.

We lopen het haventje binnen. We hoeven nergens langs een betaalhokje of zoiets, dus we kunnen gewoon doorlopen. Eenmaal bij de Fesufia aangekomen blijven we staan.

Snowdrop stapt zachtjes het dek op. "Wacht hier maar even." Zegt ze tegen ons. Wij knikken en blijven op de steiger. Snowdrop loopt naar de achterkant van het schip toe en gaat de kuip* binnen.

*de kuip is een soort bak op de achterkant van de boot. Vaak staan hier het roer (stuur) en aan de weerszijden banken.

Snowdrop klopt op het luik dat naar het onderdek leid. "Wacht even." Klinkt er van beneden. Er klinkt wat gerommel beneden, en dan een klikje van een slot. Het luik zwaait open. "Snowdrop?! Wat heb ik jou niet lang gezien joh!" Roept de eenhoorn uit. "Ja ik jou ook niet, er waren wat probleempjes." Zegt Snowdrop vrolijk. "Laat me raden; Zienerjagers?" Zegt de eenhoorn. Snowdrop knikt.

"Maar dat kan wachten, ik heb wat vrienden mee." Zegt Snowdrop. De eenhoorn klimt uit het luik. Hij is groot en best gespierd, en heeft een zilveren hoorn. Het is dus een hengst.

"Hoi." Zeg ik tegen de eenhoorn. Die kijkt verbaasd naar mij en dan naar Snowdrop. "Een Shannara?" Vraagt hij haar. Snowdrop knikt. Altijd hetzelfde liedje... denk ik. Telkens als ik een onbekende eenhoorn ontmoet merken ze gelijk op dat ik een Shannara ben.

"Storm, Wonder... dit is Nova." Zegt Snowdrop. "Nova, dit is Storm." Ze wijst naar mij. "En dit is Wonder." Ze wijst naar Wonder. Nova knikt. "Aangenaam kennis te maken." Zegt hij.

"Dus wat doen jullie allemaal hier?" Vraagt Nova dan. "Nou, we willen je om hulp vragen bij een soort missie." Begint Snowdrop. "Missie?" Vraagt Nova. Snowdrop legt kort uit waarom we hier zijn en waar we heen moeten. "Nou hebben jullie even geluk!" Roept Nova uit. "Ik wilde morgen maar Great Pegasus vertrekken."

"Maar we moeten eerst naar de grootste haven van Unicornia." Zegt Snowdrop. "Lieve Snowdrop, volgens mij is topografie niet jou sterkste kant. De grootste haven van Unicornia ligt in Great Pegasus." Lacht Nova. "Wist ik..." zegt Snowdrop met een grijns op haar gezicht. Nova moet lachen. "Als jullie me helpen met nog wat eten inslaan kunnen we nog voor zonsondergang vertrekken." Zegt hij dan.

"Wij hebben nog flink wat te eten mee, voor onze eigenlijke reis." Zeg ik. "Nou dat is mooi." Zegt Nova vrolijk. Ik mag hem nu al. Hij is vrolijk en totaal niet verlegen.

"Kom maar aan boord." Zegt Nova. Ik klim over het lage hekje van een soort dik ijzerdraad heen en stap het dek op. Nova helpt Wonder op de boot te klimmen. "Leg het eten maar even in de kuip, dan kan ik zien of het genoeg is." Zegt Nova dan. We doen wat ons gevraagd wordt en leggen het eten neer. "Dat is wel genoeg tot de tussenstop aan de kust van Parelmoereiland. Daar slaan we weer nieuw voedsel in." Zegt Nova met een goedkeurende blik. "Breng het maar benedendeks, Snowdrop weet wel waar het moet."

Wij knikken en lopen achter Snowdrop aan. Ze opent een deur en daarachter ligt een smalle maar lange ruimte. Een wand is helemaal bedekt met een kast. Snowdrop verteld waar alles hoort en we leggen al onze spullen op hun plek.

"Alles klaar?" Vraagt Nova zodra we weer bovendeks komen. "Jep, alles ligt op z'n plek." Antwoord Snowdrop. "Mooi, dan bespreken we even de bootregels en dan kunnen we gaan." Zegt Nova weer. We gaan in de kuip zitten, en Nova start van wal met hoe alles hier in zijn werk gaat.

"De eerste en belangrijkste regel is; houd je altijd vast. En zeker midden op de zee. Want als je overboord gaat kunnen we niet heel veel meer voor je doen." Zegt Nova met een strenge blik. Zo legt hij nog wat regels uit. Daarna haalt hij een plaatje van een zeilboot tevoorschijn en wijst een aantal dingen aan. Hij noemt de namen en de functie er ook bij. We luisteren allemaal aandachtig.

"Goed jongens, en dan als laatste... wie slaapt waar?" Zegt Nova. "Misschien is het handig als ik en Snowdrop bij elkaar gaan, en dan Strom en Nova bij elkaar." Stelt Wonder voor. "Oké vind ik goed." Zegt Snowdrop. "Prima." Zeg ik. "Mooi, dan is dat ook geregeld... Nou ja, bijna dan. Want waar willen jullie slapen. Je hebt twee bedden in de punt, en twee onder de kuip." Zegt Nova. "Wij gaan wel in de punt." Zegt Snowdrop. Nova knikt. "Dan is dat ook geregeld."

Nova staat op en loopt naar de touwen waar de boot aan vast zit. "Storm, als jij deze losmaakt, dan doet Snowdrop die." Ik en Snowdrop knikken en lopen naar de touwen. "Wonder, jij duwt het schip af." Wonder knikt en gaat ook bij de rand staan. "Dan zorg ik wel dat we de goede kant op gaan." Zegt Nova en hij gaat achter het roer staan. "Trossen los!" Roept hij. Snowdrop maakt haar knoop los, en ik doe hetzelfde. Wonder duwt ons van de steiger weg. Alles gaat zoals bedacht.

"Goed jongens! We gaan de zeilen hijsen. Eerst de grootzeilen, de fok doen we er later nog bij." Commandeert Nova als we de haven uit drijven. Snowdrop geeft Wonder en mij wat snelle instructies, en zo te horen heeft ze al vaker dan vandaag gezeild. De zeilen gaan omhoog en we maken flink wat vaart. En zo begint onze zeereis.