POV Snowdrop
We draven tot we bij een dorpje komen, die ik in mijn eentje nooit had gevonden. Daar zoeken we een station. Bij zo'n station heb je allemaal teleportatie-buizen. Het enige wat je hoeft te doen is een dollercorn, het geld waarmee betaald wordt, afgeven bij het betaalhokje en dan in een buis gaan staan. Dan denk je aan je huis en wordt je voor je huis gedropt. Best handig.Ik loop naar het betaalhokje en betaal, wat vrij logisch is. Ik wil net een buis in stappen, als Storm me tegenhoud. "Mag ik misschien nog de naam van degene die mij bevrijdde weten?" Vraagt hij. Ik glimlach. "Snowdrop." Zeg ik. Storm knikt "Pas goed op jezelf." Zegt hij. Ik knik en bedank hem voor zijn hulp. Dan nemen we afscheid en ik stap de buis in. Ik denk aan mijn woonplaats en zoef! Ik sta recht voor mijn huis. Ik stap naar binnen en zie dat er overal een laag stof op ligt. Ik zucht, dat wordt morgen flink poetsen. Ik loop naar mijn slaapkamer en plof neer op het bed. Ik denk aan wat Storm zei. Pas goed op jezelf. Ik herhaal het een aantal keer in mijn hoofd, en dan val ik in slaap.
___________________________
Heeeeeey! Sorry voor dit korte hoofdstuk. Maar ik heb bedacht dat ik dit boek vanuit zowel Snowdrop als Storm wil schrijven. Het vorige hoofdstuk en dit hoofdstuk zijn vanuit Snowdrop. Het volgende hoofdstuk wordt een soort herhaling van hoofdstuk 1, maar dan vanuit Storm en dan verteld hij ook over zijn verleden. Hopelijk snappen jullie het! Veel plezier met verder lezen ;-)
JE LEEST
Unicorn [VOLTOOID]
Fantasía(Dit verhaal is voor de schrijfwedstrijd van annielol16.) Hoi, mijn naam is Snowdrop. Ik ben een zilverwitte eenhoorn, en heb de kracht om in andermans hoofd te kijken. Ik kan hun gedachten lezen, hun dromen zien, en ook hun angsten. Men zegt dat di...