Pov Caithlin
''CAITHLIN WORD GVD EENS WAKKER! JE MOET NAAR SCHOOL!'' Riep een stem, oh wacht het is me moeder. Ik open mijn ogen met een diepe zucht en kijk op mijn mobiel hoelaat het is. Pff het is toch half negen.. WACHT WAT!? Half negen! Ik moet opschieten. Ik spring van me bed af en loop naar me kleding kast. Ik trek een skinny jean en mijn favoriete T- shirt aan. Snel sprint ik naar de badkamer en ga me haren snel in een slordige knot maken en me tandenpoetsen. Ik ga nog water op me gezicht gooien en nog een beetje mascara op doen. Ik ren terug naar me kamer en pak me rugzak ( ja, ik weet een rugzak maar dat is toch net iets fijner dan zo een handtas vind ik ). Ik ga niet ontbijten en ga gelijk naar de kapstok om mijn bruine leren jack aan te doen en trek mijn Nikes aan. Ik trek de deur open en roep dan nog: ''DOEI IK GA!'' Ik wacht niet op antwoord en ga mijn fietsslot openen en fiets snel weg.
Op school aangekomen zie ik dat het nu 9 uur is. 'Ah fuck..' denk ik dan. Ik loop-ren snel naar de biologielokaal. En toen ik de deur opende zie ik gelijk tig paar ogen ( oke ik overdrijf ) naar mij kijken. ''Zo zo mevrouw Road. Heeft u zich al bij de receptie gemeld!?'' Zegt Bogers ( ik zeg geen mevrouw Bogers dat is zo braaf ). ''Ehm nee..'' antwoord ik. ''Ga je nu melden, snel!'' Roept Bogers. Ik zucht en doe de deur achter me dicht. Ik loop naar de receptie en kijk naar mijn Nikes terwijl ik loop. Zonder dat ik het weet bots ik tegen Pendery aan, Cole Pendery. Wacht, cole Pendery? Dat is dé populairste jongen van de school. O My God. ''Kijk uit waar je loopt kleine.. '' Zegt hij boos maar toen stopt hij met zijn zin en keek naar mij. ''Oh sorry.. Ochtendhumeur..'' Zegt Cole verlegen. ''Uh geeft niet denk ik.. Ik ook maar ik moet me melden door dat ik telaat kwam.. Dus doei,'' zeg ik haastig. ''Wacht! Hoe heet je?'' Zegt hij net dat ik weg wil lopen. ''Caithlin,'' zeg ik en ik liep weg. ''Caithlin wat!?'' Roept Cole nog. ''Road!'' Roep ik terug zonder me om te draaien. 'Oke Caithlin, nu weet dé Cole Pendery jouw naam.. Woah.' Denk ik bij mezelf.
''Hallo mevrouw Road, alweer telaat vrees ik?'' Zegt de conciërge, Louigi. Hij kent ondertussen mij al goed omdat ik altijd te laat kom -.- ''Uh ja.'' Stamel ik. ''Je bent nu in één week 2 keer te laat gekomen jonge dame. En vorige maand wel 10 keer!'' Zegt Louigi chagrijnig. ''Nog een keer dan bellen we je ouders, Road.'' ''Uhh okee..'' Zeg ik dan maar en ik loop weg.
Ondertussen gaat de bel, de tweede lesuur begint. Ik kijk op mijn mobiel op meta wat ik nu heb. Ik zucht, wiskunde.. Een hell...
JE LEEST
Words hurt more than you think.
General FictionOntmoet Caithlin Road, een stoer meisje. Ze heeft niet veel vrienden maar ze is altijd vrolijk.. Of lijkt dat maar zo? Niemand weet wat er thuis met haar gebeurd.. En niemand weet haar verleden. Ze is dapper genoeg om het niemand te laten merken. Ma...
