Words hurt more than you think.

27. (on)geluk

Heden, na het ongeluk.

Pov. Caithlin

"Caithlin wakker worden!" ik hoor vage geluiden in de kamer. Waar ben ik? Ik ooen mijm ogen, maar het lukt niet. Er zit iets op mijn ogen. Iemand schudt me door elkaar. "Houd op!" schreeuw ik. Dat was makkelijk. Als ik niks meer hoor ga ik maar verder slapen, want ja misschien is dit een oneindige droom.

"WAT HEB JE GEDAAN!?" roept er iemand. Laat me is slapen, verdomme. "IK ZAG HAAR NIET OVERSTEKEN EN HET KWAM NIET DOOR MIJ, MAAR DOOR EEN ANDERE AUTO." Waar hebben die mensen het in hemelsnaam over. "Ga alsjeblieft oprotten oke!? Wie verkoopt er nou verdomme schadelijke spul waar je DOOD aan kunt gaan?" Zo te zien is iemand pissed off.

Before het ongeluk.

Pov. Caithlin

Over een paar dagen is het mijn verjaardag, heb er zin in. Proef de sarcasme. Het is best een warme lente dag. Ik liep over straat, niet denkend aan de afgelopen dagen, het was ongeveer een uur of 10 in de avond. Op school was het normaal, ik was erg stil en ging de meeste dagen spijbelen. Het boeit me ook niks, Sophie heeft nu met een of ander kerel verkering en nu gaat ze alleen met die kneus om.

Ik drukte op de stoplicht knopje, wachtend op het groene licht. Kom op. Als het na een minuut eindelijk op groen springt, begon ik met lopen. Toooeeet, toeeett. Ik stopte en keek naar links. Een auto en een vrachtwagen zijn op elkaar aangebotst. Hé wat is dat spul dat in de vrachtwagen zit? Het loopt helemaal over de grond.  Terwijl ik de hele tijd daar, midden op de weg ging staan kijken, sprong de groene  licht naar rood. Ik merkte het niet, ik bleef gewoon kijken, wat dom bleek achteraf want er kwam een Peugeot op me afrijden en toeteren. En wat deed ik? Ja niks, ik was nog in schok.

De auto reed té snel voor een auto. Ik vloog, oke niet vloog maar zoiets, naar achteren en me gezicht belandde in dat spul waar het uit de vrachtwagen kwam.

Heden

Pov. Vrachtwagen chauffeur

Ik heb echt zo'n spijt dat ik dat spul ginf vervoeren voor geld. Nu kan dat arme meid misschien niet meer zien. Ik werd uit de kamer gehaald omdat ik ruziëde met de dokter. Ik ga niet weg voordat ik weet wat er nu met haar is gebeurd. En zo blijf ik wachten en wachten.

Pov. David

Als ik van het ongeluk heb gehoord ga ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.
Het stond overal op tv, er waren verschrikkelijke beelden van gemaakt. Toen ik heel goed keek zag ik dat Caithlin in de ambulance auto werd gebracht.

Als  ik in het ziekenhuis ben, vraag ik aan de vrouw achter de balie waar Caithlin ligt. "Tweede verdieping, zestiende deur." antwoordt ze. Ik knik en haast me naar de lift.
Gelukkig is net open zodat ik naar binnen kan. Als ik naar binnen wil zie ik een al te bekende gezicht. Nee niet nu.

Pov. Cole

Toen ik het nieuws bekeek op de tv zag ik dat Caithlin het slachtoffer van is. De auto chauffeurs zijn niet gewond, alleen Caithlin.. Ik ging zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.

Ik ga naar de lift en wil hem net dicht doen, totdat ik in de ogen van mijn half broertje kijk. David.

"Wat doe jij hier!?" zeg ik, eigenlijk meer roepend. Hij negeert me en loopt in de lift. Ik zou hem nu erg hard willen slaan maar ik houd me in. David drukt op het knopje en de lift gaat naar boven.

Pov. Niemand

David en Cole lopen de lift uit en gaan gelijk naar kamer zestien. Ze zien een man op de wachtstoel zitten. "Wie bent u!?" roept Cole. "De chauffeur van de vrachtwagen," fluistert hij. "Wat was dat groene spul in uw vrachtwagen?" vraagt David boos. "Ik.. ik.. het spijt me." is het enige wat de chaufdeur chauffeur zegt. Cole loopt naar de deur en maak het open, zonder te kloppen.

Hij ziet de dokter iets op zijn papieren schrijft en knik dan naar de zusters. Cole kijkt naar Caithlin,  die met verband om haar ogen op het bed ligt te slapen. "Dokter?" vraagt Cole. De dokter draait zich om en geeft Cole een knikje. "Jij moet vast een vriend zijn van Caithlin Road?" vraagt de dokter. Cole knikt en vraagt wat er mis is. "We weten het nu momenteel niet, ze riep een halfuur geleden, toen die chauffeur en ik zaten te ruziën, dat we op moesten houden. Het was heel angstaanjagend." antwoordt de dokter.

Cole knikt verbaasd en vraag dan wanneer het verband eraf mag. "Over een paar weken, we moeten eerst kijken of het erg schadelijk is." de dokter knikt even naar Caithlin en zegt dat hij naar een ander patiënt moet. David loopt de kamer in en vraagt aan Cole wat er nu gaat gebeuren met Caithlin. Cole negeert hem en staart naar Caithlin. ''Wat doe je hier nog?'' vraagt hij uit het niets. David trekt zijn wenkbrauw op en geeft dan antwoord. ''Omdat Caithlin en ik vrienden zijn?''  Cole haalt zijn schouders op en loopt weg.

Sorry voor de late en kleine update. Ik had geen inspiratie meer :( Er komt vandaag nog 'n update. Stay stuned.