13. Awkward

663 29 1
                                    

Pov. Dylan

''Vind je Cole leuk?'' vraag ik. ''Ehm..'' Ik zie dat ze twijfelend kijkt.

''Je hoeft het niet te zeggen hoor.'' ''Eh oké.''

Ik glimlach nep en we gaan verder met truth or dare. Als we geen vragen of opdrachten meer kunnen bedenken gaan we film kijken.

Ik zie dat het al tien over twaalf is. Caithlin zegt dat ze gaat slapen. Ik knik en geef haar nog een knuffel. Ik zou haar zo voor altijd willen vast houden.

Pov. Cole

"Cole, goed nieuws! De mensen van de Vijfde Ster hebben net gebeld, en raad eens? We hebben de vijfde ster!" Roept mijn moeder blij. "Oh echt wat fijn," zeg ik ongeïnteresseert. "Ah kom op, een beetje enthousiaster!" Zegt mijn moeder.

"En dan?" Ik rol met mijn ogen. "Dan mag je morgen iemand op date nemen in onze restaurant, gratis en laten we geen mensen komen. Alleen jullie twee en de kok enzo." Glimlacht mijn moeder.

"Eh mam.." probeer ik. "...Want ik weet dat jij de populairste van de school ben en dan wilt ieder meisje wel met jou op date.." ratelt ze vrolijk verder.

"Oke mam! Ik neem morgen iemand wel mee." zucht ik. "Jaa! En dan stel je haar even voor aan pap en mij."

Soms kan mijn moeder echt als een klein kind gedragen zeg.

"Nee mam!" roep ik geïrriteerd. "Oke oke, maar weet je al wie de gelukkige word?" vraagt ze nieuwsgierig.

Ik kan Caithlin wel vragen, zij vond het restaurant gebeuren zo "cool".

"Eh ik denk het?"

Pov. Caithlin

Mehh waarom is het zo awkward nu tussen mij en Dylan. Ik hoop dat het niet meer word.

Bliep. Ik kijk verbaasd op en zie dat ik een bericht heb. Ik vergrendel mijn mobiel en het felle licht gaat meteen schijnen.

Ik zet het schemerlicht lager en zie dat het al 01:30 uur is. Welke idioot stuurt er nou zo laat een bericht! ?

Hey, kan je morgen om 18:00 in het restaurant komen? Het restaurant heet

Sephoria, ik denk dat je die wel kent :) Mijn moeder wilt dat ik een "date" mee neem en ja waarom jij niet? Je vond het toch cool dat ik een restaurant had? Gr Cole.

Serieus, hij vraagt mij als zogenaamde date? Wat is er mis met hem, ik bedoel het lijkt me fan-tas-tisch! Alleen hij kan wel een betere vragen. Caith! Doe niet zo raar verpest je domme kans niet, je hebt nog nooit een date gehad!

Aarzelend begin ik te typen...

Hi Kool, aardig dat je het vraagt ^-^ Maar weet je zeker dat je dat naar mij hebt gestuurd want ik ben de onpopulairste van de school. Gr, Caith.

Gelijk daarna krijg ik weer een sms.

Ja Keet, ik bedoel jou, de onpopulairste van de school -.- Kan je morgen nou?

~^-^~ Cole.

Ps. coole smiley hea?

Ik rol lachend met mijn ogen.

Ja is goed ik kom morgen wel naar jouw restaurant expres in lelijke kledij.

\*0*/ woop woop. Caithlin.

Ps. Coole smiley hea?

Ik glimlach en zet mijn mobiel weg. Ik dacht vier jaar geleden dat hij een arrogante kwal was. Maar hij is nog wel oké. Nu nog een mooie jurk kopen morgen.

Als ik wakker word, denk ik meteen aan de "date" vanavond. Ik kijk op mijn mobiel hoelaat het is. 09:10 uur staat er aangegeven. Ik besluit om me om te kleden en Dylan wakker te maken.

Als ik klaar ben met omkleden ga ik naar Dylans kamer. Als ik de deur open maak zie ik dat er niemand is. Als ik de kamer rond kijk, wat ik al 16 jaar lang heb gezien, zie ik iets nieuws. Mijn blik valt op een foto, op Dylans nachtkastje. Ik loop en naar toe en. Pak de foto op. Het is de foto van vorig jaar, in Parijs...

"Goedemorgen Caith," zegt Dylan grijnzend. Ik draai me om en zie hem, shirtless, bij de deur staan. Ik voel dat ik rood begin te worden en leg de foto weg. "Ehh.." stamel ik. Dylan grijnst nog altijd door. "Mijn ouders zijn naar een café in de buurt." Zegt hij. "Eh oké, maar ik ga straks even de stad in, als je het niet erg vind."

Hij kijkt me verbaasd aan. "Oh, ik heb een date vanavond bij restaurant Sephoria." zeg ik snel. "Oh en met wie?" Vraagt hij jarloers. Ik zucht. "Met Cole, die jongen van het ziekenhuis." Ik zie dat hij jarloers kijkt maar doet alsof hij dat niet is. "Oh, oke veel plezier. Ik ga vanavond naar een vriendin." Hahaha laat me niet lachen, hij wilt me nu jarloers maken?

"Oke veel plezier!" zeg ik extreem blij. "Blijf je vanavond nog hier slapen?" "Ehm, ik kijk wel. Je weet dat ik niet al te graag naar huis wil." Aarzel ik. Hij knikt en loopt weg.

Ik loop hem achterna en zie dat hij al ontbijt heeft gemaakt. "Dylan, dat hoefde niet!" Dylan haalt zijn schouders op en gaat zitten.

Als we klaar zijn met ontbijten is het onderhand al 11 uur. Ik loop naar de logeerkamer en bel Megan, een andere beste vriendin die buiten de stad woont.

"Hey met Megan Alvord, met wie spreek ik?" Ik glimlach. "Hey Meg, met mij Caith." Zeg ik. "Caithlin! Ow wat fijn je te horen, ik heb je lang niet meer gesproken, hoe is het?" Vraagt ze. "Ja inderdaad. Het gaat goed, en met jou, Nathan en Jenna?" Nathan is haar vriendje en Jenna haar dochter, jep ze zijn tienerouders. Jenna is al één jaar, Nathan 18 en Megan 17.

"Met Nathan, Jenna en mij gaat het ook goed. Maar wat wil je vragen?" "Ehm, ik heb vanavond een date. En ik heb dringend een jurk nodig, dus wil je met me mee shoppen?" vraag ik. "Ooh je eerste date! Wat leuk, ja om 1 uur bij Forever 21?" "Ja is goed, ik zie je dan!" Zeg ik en ik hang op.

Megan was mijn eerste beste vriendin, toen ik nog buiten de stad woonde. We zaten bij elkaar in de klas en gingen. Altijd met elkaar om, totdat mijn ouders die ik nu geen ouders kan noemen, besloten om te gaan verhuizen. Het was het "beste" voor Madison. (A/N later in dit boek zal je weten wie Madison is.) Als ik eraan denk, krijg ik tranen in mijn ogen.

Pov. Megan

"Mama!" Roept Jenna. "Ja lieve schat?" "Eten! Eten!" Giert ze. Ik zucht en loop naar de keuken, pak pap voor Jenna en ga weer naar de woonkamer. Sinds mijn ouders weten dat ik zwanger van Jenna was, waren ze godzijdank niet boos. Ze waren blij voor me, maar ik moest zelf voor Jenna zorgen samen met Nathan. Nathan studeert nu medicijnen en is vaak niet thuis. Ik moet dit jaar pas beginnen met mijn studie.

"Nathan!" Roep ik terwijl ik Jenna eten geef. "Ja schat?" Roept hij terug. "Kom is!" Nathan loopt naar de woonkamer en kijkt me vragend aan. "Caithlin belde en vroeg of ik naar de stad kon. Ik ga om half een oke?" Zeg ik. "Caithlin? Caithlin Road?" Vraagt hij. "Ja Caithlin Road. Wil je op Jenna passen please?" Vraag ik en ik zet mijn puppy ogen op. "Oke oke dan miss Alvord." Nathan rolt met zijn ogen.

Ik geef hem een kus en ga me omkleden.

Words hurt more than you think.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu