Pov. Caithlin
Als ik thuis ben ren ik gelijk naar mijn kamer. Ik doe de deur dicht en ga op de grond zitten. ''Shit..'' fluister ik. Shit shit shit! Nee waarom ben ik hem zojuist tegen gekomen... Ze zijn zo te zien ook hier in de stad zijn gaan wonen. Straks stalken ze mij! Ik frons mijn wenkbrauwen. Oké nee niet stalken, da's raar. Of gaan ze dat wel doen? Ik raak overstuur aan mijn gedachtes.
Biep biep. Ik schrik uit mijn gedachtes. Mijn mobiel gaat over en ik neem op. ''H-hallo?'' vraag ik. ''Hey Caith, wat is er? Waarom klink je zo?'' vraagt Sophie. Pfoe, het is Sophie maar. ''Eh er is niks.'' lieg ik. ''Jawel, ik kan het aan je zien.. Ik bedoel horen. Zeg nou!'' dringt ze mij aan. Ik zucht en zeg dan; ''Oké, ik heb hem gezien.'' Het is eventjes stil aan de overkant. Het is stil aan de overkaant! ''Bedoel je hem hem? Echt HEM?'' vraagt Sophie na een minuut of vijf. Ik knik, en besef dan dat ze mij niet kan zien. ''Eh ja.'' ''Oh, oke ik ga doei!'' zegt ze opeens zo haastig. ''Eh oke doe..'' En dan hangt ze op voordat ik nog normaal doei kan zeggen.
Dat was vreemd zeg.
Pov. Sophie
Als ik heb op heb gehangen zucht ik diep. Shit! Hij is terug. Als ik hem tegen kom ga ik hem knock- out slaan. Argh ik háát hem! ''Sophie liefje?!'' roept er iemand. Ik schrik op, het is mijn moeder maar. ''Jaa mam!?'' roep ik terug. ''Kom eten en roep Max ook!'' Ik rol met mijn ogen. Wedden dat het weer iets vies is, zoals boerenkool? Ik loop naar beneden en ja hoor, de geur van boerenkool. ''Heb je Max geroepen dat we gaan eten?'' vraagt mijn moeder. Max is mijn broer van achttien. Caithlin vond hem eerst leuk, hij heeft blond haar en bruine ogen. "MAAHAAX!" schreeuw ik. "WAT!" roept hij terug. "ETEN!" Nadat ik dat heb geroepen stormt hij naar beneden.
"Ah nee geen boerenkool!" zucht hij teleurgesteld, nadat hij als een hond met zijn neus in de lucht ging snuiven. "Ah jawel boerenkool!" roep ik terug. Hij kijkt me chagrijnig aan en ik kijk arrogant terug. "Niet zo kattig doen jullie allebei," zegt mijn moeder boos. "Ja maar hij.." Probeer ik. "Nee! Geen ja maar, gewoon niet kattig doen. Oke aan tafel jullie!" Ik zucht en duw Max aan de kant.
Na het eten ben ik in mijn kamer, aan het leren voor Frans. Als er op de deur wordt geklopt vraag ik wie het is. "Een enge pedo," zegt diegene met een hele irritante stem terug. "Geen pedo's toegestaan," zeg ik. "Ik ben geen pedo, ik ben een ENGE pedo. Kan je niet horen ofzo?" En dan stormt Max mijn kamer binnen. "Ja, wat?" Snauw ik. "Ik heb morgen een date en.." begint hij. "Nee, ik ga je niet helpen om een outfit uit te zoeken." onderbreek ik hem. "Please, het is een date van de hotste girl van de wereld!" smeekt hij me. "Oja? En die ene Joanna dan? En Allison?" vraag ik. "Ehh dat is een ander verhaal." "Vertrek. Nu." Beveel ik. "Maar.." "Nee. Vertrek nu!"
Volgende dag
Pov. Dylan
Het is al twaalf uur s' middags ofzo en ik zit me dood zitten te vervelen hier, in de schoenenwinkel waar ik vrijwillig werk doe. Ik kijk in tijdschriften en blader wat. Niemand komt en ik zit hier, nog altijd, alleen. Als ik in het magazijn ben, gaat net een belletje rinkelen wat betekent dat er een klant is! Ik storm uit het magazijn. Maar als ik nou eenmaal zie wie de gast is, had ik beter in het magazijn forever alone kunnen zijn. Shit, hij is terug gekomen. Gelukkig ziet hij me niet. Oke nu snel weg wezen! Als ik langzaam terug naar het magazijn wil lopen, roept hij mij. Ik zucht, en loop mijn kleine passen naar hem toe, met mijn hoofd gebogen. "Eh ja wat is er?" vraag ik, zonder hem aan te kijken. "Ik wil graag maat 43 van deze hier," zegt hij en hij geeft me een schoenendoos, met een schoen erin. "Eh oke." En ik spurt naar het magazijn. Maat 39... Maat 41... Maat 42... Hebbes!
Oke, nu heel normaal terug lopen. Ik hoop dat hij mij niet herkent. "Eh hier meneer." Zeg ik beleefd. Ik geef hem de schoenendoos, maar hij pakt hem niet aan. Ik doe mijn hoofd langzaam naar boven. Zijn ogen richten nu recht in mijn ogen.
"Dylan.." fluistert hij gemeen. Oke, shit ik ben dood nu. Hij grinnikt kwaardaardig. "Dylan Fox, nou nou nou. Beste vriend van Caithlin. Hahaha wat toevallig, ik zag haar gisteren nog."
Ik hoor gerinkel en kijk op. Nee, serieus. Meen je dit, kan het erger? "Dylan.." Fluistert ze en ze knijpt haar ogen tot spleetjes.
JE LEEST
Words hurt more than you think.
General FictionOntmoet Caithlin Road, een stoer meisje. Ze heeft niet veel vrienden maar ze is altijd vrolijk.. Of lijkt dat maar zo? Niemand weet wat er thuis met haar gebeurd.. En niemand weet haar verleden. Ze is dapper genoeg om het niemand te laten merken. Ma...