The Arranged Marriage (Under Edit)

Special Chapter

Many years after Chapter 35 ang special chapter na ito. 

=======================================================================

*David's P.O.V*

Nalaman kong namatay na pala si Camille. Sabi ng mga nakakita, nagsuicide siya. Nakakagulat lang.

"David..." pagbabanggit niya sa pangngalan ko. The girl who is everything to me. "Why did she commit a suicide? It's not a valid reason."

"Yvonne, don't stress yourself. Baka makakasama yan sa baby natin." Malapit ng manganak si Yvonne sa bunso naming si Evy. Babae siya at malapit na siyang lumabas. Concerned pa rin hanggang ngayon si Yvonne kay Camille. 15 years na ang nakalipas sa mga nangyari. Pero nakita siyang nagsuicide sa sariling kwarto sa Italy, may deperensya raw siya sa pag-iisip. 

"David..." Tumingin ako sa kanya na gulat. Pumutok na. Sh!t lalabas na ang baby namin. "Lalabas na siya!!"  Lumabas kaming dalawa at sumakay sa kotse ko. Natataranta ako dahil baka dito siya sa kotse ko lumabas. 

Nang dumating kami sa hospital, linapitan agad siya ng mga nurse at dinala sa E.R. Habang ako naman nasa labas ng E.R natataranta habang nag-aabang sa mag-ina ko. Lumipas ng ilang minuto lumabas ang doctor kaya inilinipat si Yvonne sa private room.

Pumasok ako at nakatingin ako sa kanyang natutulog. Ang ganda ganya niya, nakakaadik. Buti na lang at pinakasal ako ng tatay ko nito. Kung hindi, wala siguro akong life ngayon. 

Dumating ang nurse habang dala dala ang baby namin, binigay niya sa akin ito at dahan dahan ko itong kinuha mula sa kanya. "Ano po ang ipapangalan sa kanya sir?" tanong niya habang hinihintay akong sumagot para may maisulat na siya.

"Estelle Vladka Yasemin X. Grande." Evy for short. Kaya mahaba dahil sabi ng mommy niya, 'Pahabain natin para  katulad rin ng lovelife niya in the future' sumangayon na lang ako baka mabatukan ako eh. 

Sinulat niya at lumabas na siya. Siguro na nosebleed yun sa kahabaan. 

"Yvonne." Hindi pa rin siya gising. "Honeybunch." Binatukan niya ako kaya napakamot ako sa ulo ko. Problema niya?

"Huwag mo kong mahoney honeybunch." Nagpout ako sa kanya. "Joke!" Tumawa siya at tiningnan ang baby namin. "May photocopy rin pala ang mukha no? Kuhang kuha niya ang mukha mo." Tiningnan ko si baby Evy at kamukha ko nga siya. May future tong batang ito sa miss U, maganda ang mama gwapo pa ang papa kaya perfecto. 

"Ang tanda na rin natin no?" Tumango siya bilang pagsasangayon sa sinabi ko. 

Humalik ako sa noo ni Evy at kay Yvonne. Malaki na rin ang triplets siguro nakakabuti kung sa America na lang kami magmigrate. Si Yvonne sa fashion business niya at ako sa company naman namin sa partnership ng mga Xavier-Grande. Ako kasi ang sunod na maghahandle sa business namin at ang main branch namin ay sa New York. 

Bumalik na ang nurse para kunin ang baby namin at ilagay sa nursery kaya kami na lang ang naiwan. Nagtext na ako sa papa niya, lolo niya, kay ate Ysabelle, barkada ko. mga kabarkada ni Yvonne,kay dad at sa mom ko. Agad rin naman silang nagreply at pupunta silang lahat dito except kay Trixie at kay Christine dahil busy sila sa fashion runaway sa London. But I had made a wrong move. Ang pagtext ko kay Carla. Yung baklang amiga ni Yvonne na aakalain mong lalaki pero mas malambot pa pala sa puso ng isang babaeng, ang lalaking gustong gustong maging ina pero walang egg cell. 

Hindi na akong nagdalawang isip na ioff ang phone ko dahil sa dami ng text ng baklang iyon. Alam kong type niya ako pero sorry dude I don't date gay people. There is only one girl in my heart and it's Yvonne. Hahaha corny ko.

Nakatulog ako sa sofa at bigla ko na lang naramdaman na may nakatingin sa akin. Minulat ko ang mga mata ko at ang triplets na pala iyon.

"Hey Dad." bati sa akin ni Lauren at umupo sa sofa na parang binagsakan ng langit at lupa. 

"What's wrong?" Tanong ko sa kanya. Pinipilit niyang ngumiti pero di niya mapigilang mapasimangot. "I am your dad but I can also be your friend." Bumuntong hininga muna siya bago tumingin sakin.

"Break na kami ni Heather. She was just playing with me. I was so serious about her." Nagyukom ang kamay niya kaya hinawakan ko ito. "She's just another homophobic. I mean I'm Lesbian dad."

"Alam mo bata ka pa, marami pa namang mga lalaki diyan eh." Umiling siya habang nakakunot ang noo niya. 

"Dad, I'm Lesbian. Can't you see that?" Ayan, reyna ng walkout.

"Wait, Lauren!"

 Saan ba niya namana ang pag walkout? Kay Yvonne? Mga babae talaga oh. I really don't understand.

"Dad, what happened to her?" Napakibit balikat ako kay Darren na kararating lang. 

"Emotional kaya nagwalk out. Nagbreak kasi sila ni Heather." Napatango siya sa sinabi ko at umupo sa sofa. "Nasaan pala si Warren? I haven't seen him since yesterday." Nagkibit balikat siya at napabuntong hininga.

"Dad, gusto ko sanang pumunta na tayo sa New York." 

"Bakit? May problema ka ba ngayon?" 

"Wala naman. Medyo gusto ko lang magbakasyon or maybe stay there." Sa boses niya parang hindi lang iyon ang rason. 

"Just tell me." Pagcoconvince ko sa kanya kaya napabuntong hininga siya.

"I hate people judging me and telling me what to do. Parehas lang kaming lahat pero ganyan sila sa akin. Hindi naman ako loser sa school but the way they treat and look at me states it all. Do you think I'm a loser dad? I'm trying my best to fit in but I just can't. People are so homophobic, judgemental and somehow mean to me. Bakla ako dad pero kahit mga bakla ayaw nilang lumapit sa akin." Tinapik ko siya sa likod niya.

"Alam mo yang mga ganyang klaseng tao, sila ang mga loser. Alam mo ba nung bata pa ako mahilig ang friends kong mambully but then they realized that it doesn't feel right. Nakakasakit ka ng damdamin tapos makakafeel ka pa ng guilt. Kung hindi ka nakakafeel ng guilt then your soulless." Napatango siya sa akin. "Hindi ka dapat magfit in dahil lang sa kanila, be who you are. Lalapit rin ang mga tao sayo dahil sa kabutihan mo bilang tao at bilang isang indibidwal. Naks nagspespeech na ako hahaha first time." Tawa ko para tumawa rin siya. Tanggap ko siya bilang bakla dahil anak ko siya kahit hindi ko siya kadugo. Hindi ko pwedeng pabayaan ang mga taong malapit sa akin.

"Thank you dad." Yumakap siya sa akin ng mahigpit ang ngumiti. Lumabas siya para sundan ang emotional niyang katriplet para icomfort.

Napatingin ako sa direksyon ni Yvonne. Nakangiti siya sa akin kaya lumapit ako sa kanya. Hinalikan niya ako sa psngi at nagsalita, "Thank you for being a good father and being a good spouse."

"Naks naman. Hahaha siyempre ako pa." Hinalikan ko siya sa labi niya ng bumukas ang pinto.

"Wetwew. Gusto niyo na palang gumawa pa ng isa pang anak? Hahaha!" Tawa nila Dash at ni Lance habang nakatingin sa amin. Namula naman si Yvonne kaya napatingin ako sa kanya. "Don't mind us. Continue." Mababato ko na talaga si Dash. 

Pero hindi umabot ng limang segundo, hinila ako ni Yvonne at hinalikan sa labi.Isang matamis at malalim na halik...