CHAPTER 34: Escape

1.5K 58 0
                                    


A/N: Another update :) Hindi ito edited kaya sorry sa mga errors. Wala ni isa sa mga chapters ko ang edited. Hahaha.

Anyway, I jsut want to thank @catherinezausa for all the votes :D Love ya :* 

--Jaquelyn—

My wounds stop bleeding a while ago but my body still hurts. I think my wrist is broken and and can't fully open my left eye. Sa kondisyon ko ngayon, I can escape with my brothers pero hindi ko alam kung malayo ang mararating namin. Nag-aalala rin ako sa kalagayan ng mga kuya ko, kung matagal na silang nakakulong, ibig sabihin hindi na sila sanay sa pagtakbo ng malayo at matagal. The three of us are not in a good condition to escape, if I'm being honest. We might get killed in the process but we need to get out of here now.

Pinikit ko ang mga mata ko at sinubukan ulit na kausapin si Eros, pero wala pa rin. Nararamdaman ko siya pero mahina lang. Kung makakalabas man lang ako sa lugar na 'to, there's a high chance I can mind linked someone.

I felt a nudge on my good arm and turned my head to see Kuya Jerald looking at me. I can see in his eyes that he's worried about me. Ngumiti lang ako at kinamot ang likod ng tenga niya "I'm fine, Kuya Je. Kumain na muna kayo ni Kuya Jo para may lakas kayo"

When I noticed that they were not eating the food that Sani brought I insisted that they should eat. Nung una ayaw pa nilang maniwala, pero nang kumain na ako wala na rin silang nagawa. Alam kong hindi nila ako lalasunin dahil hindi papayag si Edward.

For some reason, Edward really want me for himself. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin siya maintindihan sa mga sinasabi niya na nagkita kami muli dahil destined kami para sa isa't isa. Hindi pa talaga nakatulong na nabura ang memories ko after being rescued.

Wala tuloy akong alam.

Nakarinig kami ng mga yapak kaya napatigil kami sa pagkain. My brothers both growled at the approaching figured. It was dark and the only light was the moon peeping on the small window of our cell.

"Good girl," I back away immediately from the bars. My brothers also back away and stop growling but they are still infront of me.

'He's back!' my mind shouted as my heart beats fast 'Sasaktan niya ba ako ulit?!' napahawak ako sa marka ko 'I don't think I can take another beating from him tonight!'

"Ahw" may awa niya akong tinignan nang makalapit siya sa rehas namin "Did I scared you, Mi Belle? Don't worry I won't hurt you this time," then glared at my brothers "I hope you're happy with your new pets" isang nakakalokong ngiti ang gumuhit sa labi niya "Well, I'm here to check on you before killing your new family"

Nanlamig ang buong sistema ko sa narinig ko 'Aalis na siya?! Ngayon?!'

"A-akala ko...mi-midnight?"

Nagulat siya sa tanong ko pero napalitan lang ulit ito ng ngiti "It's not your fault if you don't know the time. There's no clock here to tell you that it's already passed 11"

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya 'Paano nangyari yun?! Bakit hindi ko napansin na ang tagal ko nang nandito?! I turned my gaze to the corner of the cell where there are a lot of shedded furs 'I need to get out. Now!'

"What do you want me to bring to you as a gift?" isang ngisi ngayon ang binigay ni Edward sa akin. Hindi maganda ang kutob ko sa magiging regalo niya kaya umiling lang ako "I can bring you one of your friend's head or the academy principal's head..." naluluha na ako sa mga sinasabi niya "...or that mutt's head" nagdilim ang paningin niya saglit sa naisip niya pero umaliwalas rin ang mukha niya "That's it! Lucifer's head will be my gift to you, Mi Belle! Just wait for it, okay?"

Moon Academy | FINTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon