Moon Academy | FIN

CHAPTER 37: Start and End

A/N: Sorry for the late update! Busy lang sa work at nagkasakit for a week kaya hindi nakapagsulat ng maayos. Anyway malapit na rin naman sa ending, kaya aayusin ko muna bago ko ipost ang mga updates. Thank you sa pagbabasa at kung may mga mali man, please do tell me :*

--Jaquelyn—

My hands are wet from his blood.

Is this blood all from his victims?

I turned to look at him as he tried to pull the dagger out of him but failed. He's losing all his strength. I took a step away from him as the realization sink in me.

I did it. I stabbed him. I stabbed Edward.

"Jaquelyn!" bumalik ako sa realidad dahil sa sigaw ni Hatake pero huli na nang mahawakan ni Edward ang leeg ko. Sinubukan kong tanggalin ang kamay niya pero malakas pa rin ang hawak niya. Akala ko ba mamamatay na siya?!

"You—you di—did this for them?!" I flinched as he shouted on my face. He still has strength to do this? Anong klaseng halimaw siya? "W-why? Why is it always them?!" I looked into his face and I can see his once flawless white skin turning dry and dull pale. His red eyes have now white fleckes in it and he smells like a rotting corpse. Nanghihina na siya dahil sa dagger. Slowly but surely.

"WHY?!"

"The—they are my family...my pack" I answered him while looking into his eyes. Nanghihina na rin ang hawak niya sa leeg ko "You will never...understand that...wala kang pamilya..."

Walang lumabas sa bibig niya na salita. Tinignan niya lang ako sa mga mata until he turned into a dried corpse. Alam niyo yung itsura ng isang mummy kapag walang nakabalot na tela? Ganun ang itsura niya ngayon sa harapan ko. Nakatayo at hawak pa rin ang leeg ko pero wala ng buhay at lakas.

Mabilis akong umalis sa pwesto ko at dahil doon may mga natanggal na daliri sa kamay niya. Napaupo naman ako sa lupa dahil hindi ko na maramdaman ang mga paa ko at parang tumakbo ako ng sobrang layo dahil hingal na hingal ako.

I heard Eros groaned and I looked at him. Nakahiga pa rin siya in his wolf form at ang daming dugong nawawala sa kanya. Tumayo ako at mabilis na naglakad papunta sa kanya pero agad lang rin akong natumba dahil walang lakas ang mga binti ko. Mabuti na lang at natumba ako malapit sa kanya.

"H-Hey...Eros. I'm here. Andito lang ako, okay?" I brushed his coat and lay my head on his neck near his ear "Please, huwag mong ipikit ang mga mata mo, okay? Stay with me..." walang tigil ang pag-agos ng dugo sa hita niya.

'Please talk to me, Eros...'

'Jaq...'

'Eros! Oh my...paparating na ang tulong okay? Stay with me, okay?' I told him as I watched Hatake called some help. Nakita ko rin na wala pa rin malay ang mga kuya ko.

"They are my brothers! Help them!" sigaw ko kay Hatake at sinabihan ang iba tungkol sa mga kuya ko. Dumating naman sila Seb na nasa human forms na at shorts lang ang suot.

Mabilis naman na lumapit sila Seb at ang ibang medical team na dala niya at inasikaso si Eros nang makita nilang nasa control na siya ng wolf form niya. Sinubukan ko namang tumayo para sumunod sa kanila pero napaupo lang ulit ako. Damn these feet.

"Are you okay? Kaya mo bang tumayo?" tanong agad ni Hatake nang makalapit siya sa akin "Umiksi ang buhay ko sayo, Jaq. Don't do that again, please? Well, I hope there will be no second time" I can see from his looks that he's exhausted and pale and maybe lost 5 years of his life because of all this fight.