Moon Academy | FIN

CHAPTER 26: Last Happy Family Day

A/N: And here's another update :) The flash backs will be at most 5 chapters long. Sorry at mahaba pero Ijust need to write it para mabuild talaga ang character ni Jaquelyn.

--Jaquelyn--

And then it hit me. This was the day my family we're killed—murdered.

Gusto kong sabihan sila kung anong mangyayari pero hindi lumalabas sa bibig ko. Myself on this day was just happy. The me in this time don't have a clue what will happen. She's just happy talking and laughing with her siblings and mother. Playing with Maggie and Barry. Kuya Jaxon and Kuya Joshua fighting again and Kuya Trey reading books to Barry.

"Saan pala si Papa?" tanong ko kay Mama habang nililigpit namin ang mga laruan nila Maggie at Barry.

"Nasa meeting kasama ang Uncle Vince niyo" he's the Beta of the pack and my favorite uncle.

Napansin naman ni Kuya Trey ang papalapit na makapal at itim na mga ulap "Wow, bagyo yata 'to."

"Ang taas ng araw kanina lang tapos ngayon babagyo pa?" iling ni Kuya Jerald habang karga ang tela at basket na ginamit namin sa picnic.

"Okay kids get inside bago pa tayo maabutan ng ulan" sabi ni Mama at sumigaw naman sila Kuya na 'We're not kids anymore, Ma!' natawa lang si Mama.

Mapait na ngiti lang ang nagawa ko habang nakikita silang masaya pero ang sarili ko na kasama nila ay tumawa sa kakulitan ng mga kuya niya. Walang alam sa papalapit na trahedya.

Nauna na sila Maggie, Barry at Kuya Trey sa loob. Habang kami ng triplets ay naabutan ng ulan dahil sa dami ng dalang laruan at mga gamit. Sila Kuya ay mabilis na tumakbo sa loob pero ako naman nagpabasa lang sa ulan habang karga ang mga gamit na plato.

I remember this. I really liked getting wet in the rain at lagi kong ineenjoy ang bawat patak ng ulan sa balat ko. Lagi nga akong napapagalitan.

"Jaquelyn! Pasaway ka talaga!" suway ni Kuya Jerald sa akin saka ako hinila paloob. Tinawanan ko lang siya at niyakap ko siya para mabasa rin siya "What the—Jaquelyn Black!" sabay takbo ko palayo sa kanya.

"Tama na yan" suway ni Mama "Jaquelyn pumasok ka sa kwarto mo at magpalit. Jerald dalhin mo na yang mga plato sa kusina at papatulugin ko pa sila Maggie at Barry"

Sumunod naman kami sa utos ni Mama. Bumalik na ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit.

Sa hindi malamang dahilan biglang nag fast forward ang scenes and the next thing I knew may mga narinig na akong sigawan. Mabilis kong sinundan ang batang ako na lumabas ng kwarto at tumakbo papunta sa kwarto ng Mama ko kung nasaan sila Maggie at Barry. Naririnig ko ang mga sigawan ng mga pack members ko na nasa malayo. They are shouting, fighting and crying all over the place.

Ito na. Vampires are attacking our home. Soldiers shouting and giving orders.

"Don't let them get inside!"

"Jaquelyn!" nakita ko si Kuya Jaxon na nasa hagdan "Go get Maggie and Barry! Kasama nila si Mama! Hurry!" lalo ko pang binilisan ang pagtakbo. Naririnig ko na ang away ay nasa first floor na. I need to get to them.

Pagbukas ko ng pinto nakita ko si Maggie na hawak ang kamay ni Barry habang nakasandal sila sa pader at nakatago sa likod ng wolf form ni Mama. I turned to who's she's growling at nakita ko na may dalawang vampire. Mama turned around and looked me in the eyes full of fear. Isa sa mga vampires ang mabilis na kimilos patungo sa akin pero hindi siya ganun kabilis dahil nakagat siya ni Mama sa paa at hinagis sa isa pang vampire.

Mama turned around and looked me in the eyes "Go get your siblings and get out! Now!"

Agad akong kumilos at tumakbo palapit sa mga kapatid ko pero bigla na lang may humila sa akin sa likuran. I felt a sharp pain on my shoulder and I screamed. A vampire bit me! Nanlaban ako pero wala akong nakagawa nang itinapon ako sa kabilang dako ng kwarto. I blacked out for a second but when I opened my eyes I saw Mama fighting the three vampires blindlessly while one of them drained Maggies body and Barry's on the floor not moving.

Nanlamig ang buong katawan ko sa nakita ko. Hindi ako makahinga, hindi ko maramdaman ang mga paa ko. Gusto kong tulungan si Mama. Gusto kong kunin si Maggie at Barry pero hindi ako makagalaw.

No. This is not happening.

Maggie and Barry is not dead.

Hindi pwede.

"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!" abot langit ang tili ko ng bumagsak si Mama sa harapan ko at ramdam ko ang mainit na dugo niya sa mukha ko. Sunod ng pagbagsak ni Mama sa sahig ay ang malakas na alulong ng isang lobo sa labas. Si Papa. He knows she's dead.

"You're next little one," natatawang sabi ng isa sa mga vampires at napaatras ako sa pader para makalayo pero wala na akong takas or so I thought. The next thing I knew, two male wolf was infront of me. Sila Kuya Jaxon at Trey.

"RUN JAQUELYN!" Kuya Jaxon shouted through our mind link.

"FIND JERALD AND JOSHUA NOW!" Kuya Trey instructed.

"Pa—paano sila Mama? Paano kayo?" natatarantang tanong ko.

"JUST RUN! NOW!" hindi na ako nakaangal kay Kuya Jaxon at walang lingon na tumakbo paalis sa kwarto na 'yon. Paulit ulit sa isipan ko papaano nawala sila Mama, Maggie at Barry sa harapan ko. Wala akong nagawa.

Nakalabas na ako sa mansion sa tulong ng iilang mga wolf soldier na ginawa ang lahat para makaalis ako sa lugar na yon. I mind link Kuya Jerald and Joshua but I can't reach them. Madilim na at walang liwanag ng buwan sa labas dahil sa makakapal na ulap na dala ng ulan. Napatigil naman ako sa pagtakbo nang makarinig muli ako ng alulong. Si Kuya Jaxon.

"Kuya?" I tried contacting them.

"Please, Jaq...run.." napatakip akong ng bibig at walang tigil ang pag-agos ng luha ko. Sila Kuya. Sila Mama. Si Papa. No. Hindi to pwedeng mangyari.

"Please survive my princess..." nagulat naman ako ng marinig ko ang boses ni Papa "We love you, Jaquelyn..."

"I love you all..." bulong ko habang humihikbi. I turned around and ran again. Hindi ko alam kung saan ako mapupunta pero I need to survive. I need to be—

"Well hello there, Mi Belle" humupa na ang ulan pero nahirapan pa rin akong makita kung sino ang nasa harapan ko dahil sa dilim at pag-iyak pero nang makita at maamoy ko ang dugo sa damit niya napaatras ako. That's wolf's blood. Mabilis akong lumayo sa kanya pero hindi pa ako nakakatatlong hakbang naramdaman ko ang paghawak niya sa braso ko bago ako hinila sa bisig niya.

"NO! LET ME GO!" sigaw ko habang nagpupumiglas.

"Ah-ah...If I let you go, killing your pack will be useless. After all, ikaw ang pakay ko..." nanlamig ang buong sistema ko sa sinabi niya "You're the reason your family is dead now...Mi Belle" he said before bitting my neck.

"AAAAAAAAAAAAAAAH!!!"

Sigaw na lang ang nagawa ko bago ako nawalan ng malay.

Napatakip ako ng bibig habang tuloy tuloy ang buhos ng luha ko at pinagmamasdan ko ang sarili ko na karga karga ni Edward.

Taking me away from my pack.

My family. My Home.