Meron ka bang kaibigang lalaki o kahit babae?
Best friend mo ba sya?
May gusto kaba sa best friend mo?
Well kung oo makakarelate ka dito.
Kase ito kwento ito ng mag best friend na nain love sa isa't isa.
Kaibigan ka man nya o bes...
Grabe! Hell week! Puro kami projects. Ang hihirap pa ng mga pina pagawa. Hays.
Ayokong saktan si Herlane, pero, nagawa ko na. Nung nakita ko syang umiyak kahapon, parang dinudurog ang puso ko.
Bakit ko ba toh nararamdaman? Diba may mahal na akong iba? Dapat hindi na ako nasasaktan ng ganito.
Sino ba talaga ang mahal ko? Si Herlane na iniwan at sinaktan ko? O si Debbie na iniwan at sinaktan ako?
Nakilala ko si Debbie nung pumunta kami dito sa America nung Senior High School kami. Na-love at first sight ako sa kanya, naging kami, hanggang sa bago ako maka uwi, niloko nya ako. Sya ung dahilan kung bakit hindi ako nakaka pag text o tawag man lang kay Herlane.
Mahal ko nga ba talaga si Debbie o tumatanaw lang ako ng utang na loob sa pag aalaga nya sa akin?
Mababaliw na ako! Ano ba talaga ang nangyayari sa akin? Ang alam ko may RU Night sila Herlane. Lahat ng mga college at high school student ng Royal University ay parang mag kakaroon ng isang salo-salo at kung ano ang gusto mong suotin ay pwede. Sa gym ang mga high school at sa quadrangle ang mga college.
Ka-chat ko ngayon si Marie, nasa gym daw sya ngayon. May sinend syang photo sa akin na naka pag pabilis ng tibok ng puso ko.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Ang ganda ni Ate Herlane diba? Kuha ko yang kanina lang. Sa photoshot place ko yan kinuha...
Bakit ka pa kumukuha ng gangyang pics? Anong pinapalabas mo ha?
Nothing. Bye. Imma busy person now.
Yan ang huli nyang chat tapos nag out na sya. What I have I done? Anong nangyari sayo Herlane? Anong ginawa mo?
Gusto ko man syang tanungin, di ko magawa kasi nga na-gi-guilty ako sa ginawa ko sa kanya.
Tinitignan ko lang ang mga pictures nya sa phone ko. Madalas nya kasing hiramin ang phone ko tapos mag se-selfie lang sya.
Alam kong nasaktan ko sya, pero, hindi nya pwedeng gawin ito sa sarili nya.
Alam ko din na wala na akong karapatan para sabihin toh sa kanya pero tama naman ako diba?
Tinitignan ko lang ang picture na sinend sa akin ni Marie. Hindi ko maikakaila na mas gumanda sya.
I just can't take my eyes off of her picture. She's so beautiful. Bakit ko ba sinaktan ang isang katulad nya?
Huminga ako ng malalim ng paulit ulit at paulit ulit din akong nag sisisi sa isip ko. Sinaktan ko sya. Ako ang dahilan kung bakit sya nag bago diba?
Bakit ba ako nag sisisi? Diba dapat masaya ako kasi malaya na kaming dalawa ni Debbie?
Aish!
"What's wrong, babe?" Tanong ng kadarating na si Debbie habang papalapit sa akin.
"Wala." Sabi ko. Hindi ko iniaalis ang paningin sa picture ni Herlane.
"Akala ko ba kakalimutan mo na sya? Bakit mo pa rin tinitignan ang picture nya?" Sabi ni Debbie na naka tayo lang sa tabi.
"Sabihin mo nga sa akin, tama ba tong ginawa ko?" Sabi ko sa kanya na ikinakunot ng noo nya.
"What do you mean? Di kita maintindihan." Nag tatakang tanong nya.
"Tama ba na sinaktan ko si Herlane? Tama ba na ikaw ang pinili ko?" Sabi ko sa kanya.
"Ano bang ibig mong sabihin? Nag sisisi ka ba na pinili mo ako?" Umiiyak na sabi nya.
"
Just answer my question!!" Alam kong nagulat sya na sinigawan ko sya.
"Oo naman." Sabi nya sa akin.
"Then prove it! Give me some privacy! Ganito ka na lang palagi eh! Punta ka ng punta dito! Pumunta ka dito pag sinabi kong pumunta ka!" Sigaw ko sa kanya. Totoo naman eh.
"Bakit mo ba ako sinisigawan ha?! Gusto mong bigyan kita ng privacy?! Eh sa tuwung umaalis ako wala kang ibang ginawa kundi tignan ang picture ng epal na Herlane na yan!" Sabi nya na kina init lalo ng ulo ko.
"Wag na wag mong sasabihang epal si Herlane!" Sigaw ko.
"Simula na lang kahapon, Marcus! Wala kang ibang ginawa kundi ang titigan ang mga pictures nya! Nasasaktan din ako." Sabi nya bago sya umalis.
Napa hilamos ako ng mukha ko at napa sabunot sa sarili ko. Ano bang nangyayari sa akin?
Anong ginawa mo sa akin? Bakit masyado akong apektado sayo?
Boo calling...
Hanggang ngayon hindi ko pinapalitan ang pangalan nya sa phone ko. Di naman nya malalaman eh. Sinagot ko ang tawag nya ng may malawak na ngiti.
"Herlane? Napa tawag ka?" Tanong ko.
[Bakit Marcus? Bakit mo ko sinaktan ng ganito? Anong ginawa ko sayo para saktan mo ako ng ganito? Sinaktan ba kita? Niloko ba kita? Ni minsan ba inaway kita? Hindi naman diba? Anong dahilan mo para saktan ako?] Rinig na rinig ko ang pag iyak nya sa kabilang linya na naging dahilan ng pag kawala ng mga ngiti ko.
"I'm sorry. Hindi siguro tayo para sa isa't isa." Tanging nasabi ko na lang.
[I understand. Now answer my question, where should I go? To left where nothing is right? Or to right where nothing was left?] Sabi nya na ikinatulo ng luha ko.
"I don't know. I'm sorry." Sabi ko sa kanya.
[If I accept your apology, will it change everything? Will it remove the pain in my heart? Will it erase you in my heart? Will it remove all our memories?] Sabi nya na ikinalungkot ko talaga.
"Alam kong hindi, pero sana makalimutan mo na ako at ang pag ibig mo sa akin." Sabi ko sa kanya.
[Forget everything? Do you think it's easy? Am I a robot? I need time to forget but it will never heal the scar you left. Even if how many times you say your sorry, it will never be the same, it remain the same. I may forget your name but I will never forget what you did to me.] Rinig na rinig ko talaga ang iyak nya.
"Alam ko. Sorry about it." Sabi ko na lang havang umiiyak na din. Ang isang Herlane pala ang makaka pag paiyak sa isang Marcus.
[I just want a closure. I just want to know if, we are still the same or are we breaking up or...] Pabitin na sabi nya sa akin.
"Or what?" Tanong ko sa kanya.
[Or we already broke up?] Sabi nya na naka pag paiyak talaga sa akin at ganun din sa kanya kasi naririnig ko ang hagulgol nya.
"We alredy broke up." Sagot na naka pag padurog sa puso ko.
[Thanks for the memories. Bye, Boo.] Sabi nya sa akin tapos nag call ended na. Napa iyak na Lang ako habang naka tingin na phone ko. Ang wallpaper kasi nun at si Herlane at ako nung sinagot nya ako.
Iyak lang ako ng iyak. Di ako maka tulog sa kakaiyak. Wala akong hinawa kundi iyakan ang wallpaper ko.
Ang tanga ko. Ang tanga tanga ko para saktan ko sya.
