I Fell InLove With My BEST FRIEND

That Thing Called Love

Herlane POV

Akala ko naka move on na ako eh. Akala ko kaya ko na.
Akala ko lang pala un.

Hanggang ngayon sya pa din ang sinisigaw ng puso ko.

Hanggang ngayon, sya pa din ang tinitibok ng puso ko.

Hanggang ngayon sya pa din ang iniisip ko.

Hanggang ngayon sya pa din ang mahal ko.

Minsan, iniisip kona nga lang eh, makaka move on pa ba ako?

Matagal ko ng tinanggap na wala na kami, pero hanggang ngayon hindi ko matanggap na hindi kami para sa isa't isa.

Minsan, pinipilit kong paniwalain ang sarili ko na isang panaginip lang ang lahat.

Kung sakaling bumalik sya sa akin, gustong gusto ko syang tanggapin, pero pinipigilan ako ng galit ko.

Galit pa nga ba ako? O nasaktan lang talaga ako?

Marcus POV

Sana di pa sya nakaka move on.
Sana di pa nya kaya ang sarili nya ng wala ako.
Sana hindi un manatiling sana.

Minsan napapa-isip ako, ako pa rin ba ang nilalaman ng puso nya?

Ako pa rin ba ang mahal nya?

Ako pa rin ba ang kailangan nya?

Gusto ko ng bumalik sa kanya.

Nasaktan ko sya at hindi biro ang pinag daanan nya.

Masakit para sa akin na makita syang umiyak, pero ilang beses na syang umiyak ng dahil sa akin.

Kapag may nag papaiyak sa kanya gustong gusto kong bugbogin ang nag paiyak sa kanya, pero ngayon, gusto kong bugbogin ang sarili ko sa pag papaiyak sa kanya.

Third Person's POV

Sa parehong oras, araw, linggo, buwan at taon, sa kabila ng mga saloobin nila isa lang nag tugma sa iniisip nila.

'Handa akong maging martyr ulit. Because, THAT THING CALLED LOVE.' Wika ni Herlane ate Marcus.

Isa na namang pag subok na sususbok sa pag iibigan nila, malalagpasan ba ulit nila ito?