I Fell InLove With My BEST FRIEND

Chapter Eighteen(Ex Suitor)

Herlane POV

Ng maka balik sila Sarah at Kaye nakita ko sila na parehong namumutla.

"Sarah, Kaye anong nangyari sa inyo bakit kayo namumutla?" Agad na tanong ko. Agad na inalalayan nila Marcus at Lucas sila Sarah at Kaye para maka upo.

"Ung cellphone ko, basahin mo ung huling message." Sabi sa akin ni Sarah. Kinuha ni Lucas ung cellphone ni Sarah at tsaka ito ibinigay sa akin.

From: Unknown

Sulitin mo na ang mga oras mo na kasama mo ang pamilya mo dahil nabibilang na ang araw mo sa lupang kinatatayuan mo ngayon

--end--

Binasa ko un ng malakas para marinig din nila Marcus at Lucas. Sila Mama at Papa pala ay umalis saglit kaya wala sila dito.

"Kanina nung nasa coffee shop pa kami ung order namin at halatang may hinalo na kung ano dun. Kase iba ung kulay, ang akala ko nung una sa timpla lang un o di kaya may sumobra sa mixture nila pero nung meron akong nakita na parang gamot na unti unting natutunaw sa pareho naming order doon na ako kinutuban. Meron talagang nag babanta sa buhay natin. Kung joke lang yang text na yan pwes hindi un nakaka tuwa." Sabi naman ni Kaye. Bigla akong napa isip.

Saan ko ba narinig ang pangalang Jea? May naka away ba kami? May masama ba kaming nagawa? Ano ba ang kasalanan namin para ganitohin nila kami? Sino ba sila? Bakit nila toh ginagawa? Paano ba namin toh matatakasan?

Mga tanong na yan ang paulit ulit kong tinanong sa sarili ko umaasang kahit isa sa mga tanong na un ang masosolusyunan o masasagot.

Mahirap mangapa ng sagot sa mga tanong. Mahirap ang walang kibo sa mga ganitong pangyayari.

Wala kaming magawa. Wala kaming maalala. Dahil mananatili kaming walang maalala kung walang mag papa alala sa amin ng sarili naming kamalian kung meron man kaming mali na nagawa.

"Jea. Sya ung ex suitor mo diba Herlane?" Sabi sa akin ni Kaye. Kumunot ang noo ko. Hindi ko sya matandaan. "Nung second year high school pa lang tayo. Sya un. Ung bigla bigla na lang hindi nag paramdam sayo after nung sinabi mo sa amin na parang nahuhulog ka na sa kanya." Sabi nito.

Oo nga. Natatandaan ko na. Pero, don't tell me dahil lang dun eh papatayin nya kami?

"Ano un? Dahil lang dun magagawa nyang pag tangkaan ang buhay ng babaeng minsan nya ng minahal?" Naguguluhang tanong ni Sarah.

"Hindi ko sure. Baka may mas malalim pang dahilan si Jea para gawin nya un. At nasisiguro ko na hindi sya nag iisa na gustong pumatay sa atin." Sabi ni Kaye. Biglang natahimik sila Marcus at Lucas. Ewan ko ba kung bakit.

"Ok, so ano na ang gagawin natin ngayon?" I asked. Natatakot ako hindi para sa akin kundi para sa ibang tao na pwedeng mapahamak. Katulad na lang nung sa highway. Isang babae ang namatay at isang lalaki ang kritikal. Ako lang dapat ang naospital kung hindi lang sila nadamay. Marami pa ang pwedeng madamay sa oras atakehin nila kami.

"Buhay na natin ang naka taya dito. Hangga't maaari mas mabuti kung wala munang ibang tao ang makaka lapit sa atin upang maiwasan din na madamay ang ibang inosente. Mahirap na kapag may nadamay. Sa ngayon ang gagawin natin ay ang pakiramdam ang paligid natin. Wala tayong magagawa sa oras na atakehin nila tayo sa pagtalikod natin." Sabi ni Marcus. Sa totoo lang mahirap ang tawagin sya sa pangalan nya. Nasanay lang siguro ako na Boo ang tawag sa kanya.

"Sigurado ako na hindi lang si Jea ang papatay sa atin. Feeling ko kada isa sa atin isa sa grupo nila ang nakatakdang pumatay sa atin. Example: si Jea ang papatay sa akin. Parang ganun." Sabi ko.

"Kada isa sa atin ay may nagawang kasalanan sa isa sa kanila. Herlane, isipin mo at alalahanin mong mabuti kung ano ang nagawa mo na pwedeng ikasama ng loob nya." Sabi naman ni Kaye.

"Wala. Bukod sa bet." Sabi ko. Parang bigla tuloy akong naguilty. Ung bet. Sigurado akong un ang ikinagalit nya.

"Bet?" Tanong ni Sarah.

"Oo. Ung bet nating lahat." Sabi ko.

Flashback

"Ok sige let's have a bet." Sabi sa akin ni Kaye. Lakas talaga ng trip nila kay Jea.

"Wag na." Pag tutol ko.

"Hindi. Ok, kapag nain love sayo ng tuluyan si Jea sayo na ang buong collection ko ng mga old toys ano? Game?" Sabi sa akin ni Kaye.

"Sali din kami. Sa akin ung closet ko ng shoes." Sabi naman ni Sarah.

"Sa akin ung rubber shoes ko na gustong gusto mo." Sabi naman ni Lucas.

"Sa akin ung necklace na inuungot mo." Sabi naman ni Boo.

Shocks.

"Sige. Game." Sabi ko.

End of Flashback

"Pero umayaw ka agad dun diba? One week after nung day na nag bet tayo umayaw ka na." Sabi sa akin ni Sarah.

"Basta un lang ung naisip ko na posibleng dahilan." Sabi ko.

"Lahat ng bagay may malalim na dahilan. Malay mo may ibang bagay pa na kinagalit nya na pwedeng para sayo hindi mo nagawa pero nagawa mo naman." Sabi sa akin ni Lucas.

"Wala talaga. Promise." Sabi ko. Eh sa wala na talaga eh. At tsaka bata pa kami nung nagawa namin ung bet na un at matagal na un para ngayon nya ako bawian.

Bata pa kami nun at hindi namin alam ang mga ginagawa namin. Wala kaming alam tungkol sa love love na yan o sa ligawan factor na yan. Basta ang alam ko wala akong nagawa sa kanya na sobrang sakit para magawa nya na pag tangkaan ang buhay ko.

Someone #2's POV

Ayoko sana na gawin un kay Herlane at sa grupo nya pero napilitan ako dahil din sa laki ng galit ko sa best friend nya. Hindi lang ako pati din si boss.

Sa totoo lang wala naman talaga syang kasalanan eh. Ung mga kaibigan nya lang ang meron. Nadamay lang sya.

Hindi ko kayang patayin ang babaeng mahal ko. Oo bata pa lang kami noon pero sa kanya ko naramdaman ang totoong pag ibig.

"Jea!" Pag tawag sa akin ni boss.

"Bakit boss?" Tanong ko dito.

"Isama mo ang mga bata mo pumunta kayo sa ospital at takutin nyo ang prinsesa ng mga Alvarez. Masyadong maalam. Takutin nyo at wag na wag kayong mag papakilala." Sabi nito.
"Yes boss." Sabi ko.

"At mag ingat kayo sa pag tawag sa mga pangalan nyo. Dahil sa ngayon, kilala ka na nila." Sabi sa akin ni boss na ikinagulat ko. Imbes na mabahala ako, natuwa pa ako dahil alam kong naalala pa ako ng babaeng pinaka iingatan ko.